ΣΥΜΦΩΝΙΚΗ ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΚΥΠΡΟΥ
DOUCE FRANCE
Λευκωσία: Πέμπτη 8 Απριλίου 2021
Θέατρο Παλλάς, Πύλη Πάφου, 20:30
Πάφος: Παρασκευή 9 Απριλίου 2021
Μαρκίδειο Δημοτικό Θέατρο, 20:30
Στη συναυλία αυτή η Συμφωνική Ορχήστρα Κύπρου θα παρουσιάσει Γαλλική μουσική από διαφορετικές ιστορικές περιόδους καθώς και μουσική με γαλλικές επιρροές, ξεκινώντας από τη Συμφωνία αρ. 31 σε Ρε μείζονα του Wolfgang Amadeus Mozart, τη διάσημη συμφωνία «του Παρισιού». Γραμμένη στη διάρκεια μιας παραμονής του Mozart στο Παρίσι στα 1778, ο συνθέτης αξιοποίησε δεόντως τις ορχηστρικές δυνάμεις που ήταν διαθέσιμες στο Παρίσι εκείνη την περίοδο, και μάλιστα ήταν η πρώτη συμφωνία του που περιλάμβανε κλαρινέτα, ένα όργανο το οποίο έκτοτε έχει συνδεθεί ιδιαίτερα με τη Γαλλία.
Παρότι ο Arthur Honegger είναι Ελβετικής καταγωγής, για ένα μεγάλο μέρος της καριέρας του έζησε στη Γαλλία και υπήρξε μέλος των “Les Six”, όπως αποκαλείτο μία ομάδα συνθετών οι οποίοι εργάζονταν στην περιοχή του Montparnasse στο Παρίσι, και με τους οποίους συνεργάστηκε ιδιαίτερα ο Jean Cocteau στη δεκαετία του 1920. Το Pastorale d’été του Honegger γράφτηκε το 1921 και πρωτοπαίχτηκε στη Salle Gaveau. Πρόκειται για ένα νοσταλγικό συμφωνικό ποίημα για μικρή ορχήστρα, εμπνευσμένο από το καλοκαίρι στα χωριά των Ελβετικών Άλπεων. Ο συνθέτης σημειώνει στο πάνω μέρος της παρτιτούρας ένα στίχο του Rimbaud: ‘J’ai embrassé l’aube d’été’ («Αγκάλιασα την καλοκαιρινή αυγή»).
Το κύριο έργο του προγράμματός μας είναι η Συμφωνία αρ. 1 του Charles Gounod. Παρότι ο Gounod είναι πιο γνωστός για την οπερατική και τη θρησκευτική του μουσική, υπήρξε επίσης σημαντικός μέντορας της νεότερης γενιάς Γάλλων συνθετών κατά το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, περιλαμβανομένων των Saint-Saëns, Massenet και Bizet. Στην 1η Συμφωνία (1855) αυτού του κατεξοχήν Γάλλου συνθέτη διαφαίνεται η επίδραση της Γερμανικής κλασικής συμφωνικής παράδοσης, ιδιαίτερα αυτή των Mendelssohn και Beethoven.
Πέραν των «γαλλικών» έργων του προγράμματός μας, συνεχίζουμε να δίνουμε βήμα στους μουσικούς της Σ.Ο.Κ. ως σολίστ, με τον κλαρινετίστα μας Άγγελο Αγγελίδη, ο οποίος θα ερμηνεύσει το Κοντσερτίνο για κλαρινέτο του Carl Maria von Weber.
Wolfgang Amadeus Mozart: Συμφωνία αρ. 31, K. 297 («του Παρισιού»)
Arthur Honegger: Pastorale d'été (Ποιμενικό του καλοκαιριού), H. 31
Carl Maria von Weber: Κοντσερτίνο για κλαρινέτο σε Μι ύφεση μείζονα, έργο 26
Charles Gounod: Συμφωνία αρ.1 σε Ρε μείζονα
Σολίστ: Άγγελος Αγγελίδης (κλαρινέτο)
Μαέστρος: Patrick Gallois
Με τη στήριξη του Γαλλικού Ινστιτούτου Κύπρου
Στο πλαίσιο της σαιζόν Γαλλοφωνίας
Υποστηρικτής: Δήμος Πάφου
Τιμές εισιτηρίων: €12, €7 (18-26 ετών, συνταξιούχοι), €5 (κάτω των 18)
Προπώληση εισιτηρίων:
· Διαδικτυακά από την ιστοσελίδα cyso.interticket.com
· Για τη συναυλία στη Λευκωσία, εισιτήρια διατίθενται, επίσης, στο ταμείο του Θεάτρου Παλλάς κάθε Τετάρτη 16:00-19:00.
· Δεν θα γίνεται προπώληση εισιτηρίων στα ταμεία των θεάτρων τη μέρα της συναυλίας
Θέατρο Παλλάς, Πύλη Πάφου (Γωνία Ρηγαίνης και Αρσινόης, 1010 Λευκωσία, 22 410181)
Μαρκίδειο Δημοτικό Θέατρο (Ανδρέα Γερούδη 27, 8010 Πάφος, 26 222286)
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ
Wolfgang Amadeus Mozart (1756–1791): Συμφωνία αρ. 31, K. 297 («του Παρισιού»)
Η Άνοιξη του 1788 βρήκε τον 22χρονο Mozart στο Παρίσι να εξερευνά την προοπτική καριέρας σε ένα από τα μεγαλύτερα πολιτιστικά κέντρα της Ευρώπης. Δεν χρειάστηκε πολύς χρόνος για να αρχίσει να αναλαμβάνει παραγγελίες για νέα έργα, συμπεριλαμβανομένης και μιας νέας συμφωνίας. Είχαν ήδη περάσει τρεισήμισι χρόνια από τότε που ο Mozart συνέθεσε την τελευταία του συμφωνία, και προφανώς αντιμετώπισε τη νέα αυτή πρόκληση με πολύ ενθουσιασμό.
Δείχνοντας μια αξιοθαύμαστη ικανότητα προσαρμογής στο κοινό του, αντιλήφθηκε αμέσως την πεμπτουσία του Παρισινού γούστου και επέλεξε μια συμφωνία τριών κινήσεων, εγκαταλείποντας την τρίτη κίνηση (Minuet & Trio) που απαντάται στην Αυστρο-γερμανική συμφωνική παράδοση. Η «Παρισινή» Συμφωνία (τριών κινήσεων) είναι πράγματι ένα από τα πιο ζωντανά έργα του συμφωνικού ρεπερτορίου. Στην αρχική κίνηση, ο Mozart κατάφερε να παράξει έναν από τους ογκωδέστερους και πιο συναρπαστικούς ορχηστρικούς ήχους στην μέχρι τότε του παραγωγή. Η «Παρισινή» Συμφωνία όχι μόνο χρησιμοποιεί τη μεγαλύτερη ορχήστρα που είχε συγκεντρώσει ποτέ ο Mozart σε ένα συμφωνικό έργο, αλλά αποτελεί επίσης τη στιγμή που το Αυστριακό παιδί «θαύμα» χρησιμοποίησε για πρώτη φορά το κλαρινέτο στις παρτιτούρες του, έχοντας ανακαλύψει το νέο αυτό όργανο κατά τη διάρκεια της περιοδείας του στο Μάνχαϊμ αμέσως πριν αφιχθεί στο Παρίσι.
Γνωρίζοντας το πηγαίο χιούμορ του Mozart, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η πρώτη κίνηση αρχίζει με ένα «premier Coup d’ archet», το ταυτόχρονο χτύπημα του δοξαριού στον ίδιο φθόγγο από όλα τα έγχορδα, τεχνική που ήταν εξαιρετικά δημοφιλής στη Γαλλία. Το δε Finale είναι εξίσου εντυπωσιακό. Το αέρινο φουγκάτο στο κεντρικό τμήμα της κίνησης - που προφανώς θα εξέπληξε το Γαλλικό κοινό της εποχής - παρουσιάζει μια μαεστρικά δουλεμένη μελωδική μίμηση μεταξύ των φωνών.
Arthur Honegger (1892–1955): Pastorale d'été (Ποιμενικό του καλοκαιριού), H. 31
Αν και ο Arthur Honegger θεωρείται μέλος της ομάδας «Les Six», το μουσικό ταμπεραμέντο και η προσωπικότητά του τον διαφοροποιούν από το μουσικό ύφος άλλων διακεκριμένων μελών όπως ο Darius Milhaud και ο Francis Poulenc. Το Pastorale d'été χαρακτηρίζεται από τον τρυφερό, ήρεμο, και λυρικό χαρακτήρα του. Ακολουθώντας τη συνήθη πρακτική του συνθέτη, αυτό το συμφωνικό ποίημα είναι εμπνευσμένο από εξωμουσικές ιδέες. Τα λόγια του ποιητή Arthur Rimbaud στην πρώτη σελίδα της παρτιτούρας («J'ai embrassé l'aube d'été» [έχω αγκαλιάσει την καλοκαιρινή αυγή]) περιγράφουν το πώς δύναται να ένιωσε ο Honegger ένα πρωί του Αυγούστου του 1920 όταν η μουσική του πένα άρχισε να περιγράφει τη μαγική εικόνα του θέρετρου Wengen στις Ελβετικές Άλπεις.
Το έργο, το οποίο έχει περιγραφεί ως ένα «σύγχρονο Prélude à l'après-midi d'un faune» (πασίγνωστο συμφωνικό ποίημα του Debussy) είναι ατμοσφαιρικό, χαρακτηρίζεται δε από τον γαλήνιο και συγκρατημένο χαρακτήρα του που συνάδει θαυμάσια με το τυπικό καλοκαιρινό πρωϊνό στις Ελβετικές Άλπεις. Ανοίγει με ένα ονειρώδες θέμα στα κόρνα, το οποίο σύντομα μεταφέρεται στα έγχορδα. Η ενορχήστρωση αναδεικνύει την «ποιμενική» φύση του θέματος και την ήρεμη διάθεση στο αρχικό και τελικό στάδιο του έργου. Το μουσικό πλέγμα αρχίζει να γίνεται προοδευτικά πιο δραστήριο αναγγέλλοντας το μεσαίο τμήμα που μας χαρίζει μια ανήσυχη, σχεδόν χορευτική μελωδία. Καθώς η ενέργεια του μεσαίου τμήματος εξασθενεί, η αρχική μουσική επιστρέφει για να μας οδηγήσει για τελευταία φορά στο μαγευτικό Αλπικό καλοκαιρινό πρωϊνό.
Carl Maria von Weber (1786–1826): Κοντσερτίνο για κλαρινέτο σε Μι ύφεση μείζονα, έργο 26
Η σύλληψη και η πρεμιέρα του Kοντσερτίνου συνιστούν μια αξιοσημείωτη παράμετρο της ιστορίας του έργου. Ο Carl Maria von Weber αφιέρωσε το Kοντσερτίνο στον κλαρινετίστα Heinrich Bärmann. Το συνέθεσε σε τρεις μόλις ημέρες, από τις 29 Μαρτίου έως τις 3 Απριλίου του 1811· ο δε βιρτουόζος κλαρινετίστας ήταν έτοιμος για την πρεμιέρα μόλις τρεις ημέρες αργότερα. Η πολυαναμενόμενη πρεμιέρα, για την οποία ο Βασιλιάς Maximilian I της Βαυαρίας αγόρασε 50 εισιτήρια, πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της 5ης Απριλίου. Ωστόσο, αυτό δεν θα έπρεπε να επισκιάζει την
ποιότητα του έργου. Τόση ήταν η επιτυχία του, που ο Weber έλαβε σύντομα προσκλήσεις για δύο επιπλέον συνθέσεις για το κλαρινέτο.
Το Kοντσερτίνο, το οποίο παραμένει μέχρι σήμερα ένα από τα κυριότερα έργα του ρεπερτορίου για κλαρινέτο, μας αποκαλύπτεται σε μια κίνηση η οποία ακολουθεί τη μορφή Θέμα και Παραλλαγές. Αρχίζει με μια αργή εισαγωγή στην Ντο ελάσονα προετοιμάζοντας το κύριο θέμα στην Μι ύφεση Μείζονα. Αυτό που ακολουθεί είναι μια θεαματική αλυσίδα παραλλαγών, σχεδιασμένη με μαεστρία για να φιλοξενήσει ένα καλειδοσκόπιο από tempi, «ποικιλόχρωμες» μελωδίες, και διαθέσεις. Το μοναδικό ηχόχρωμα του κλαρινέτου βρίσκεται στο επίκεντρο αυτού του θαυμάσιου μουσικού παιχνιδιού που ολοκληρώνεται με το μέρος con fuoco, ένα αμάλγαμα εκρηκτικών αρπισμών και μελωδικών περασμάτων.
Charles Gounod: (1818–1893): Συμφωνία αρ.1 σε Ρε μείζονα
Ο Charles Gounod είναι πιθανότατα πιο γνωστός για το Ave Maria, τη θεϊκή μελωδία που συνέθεσε πάνω στη συγχορδιακή αλληλουχία του πρελούδιου σε Ντο μείζονα του Johann Sebastian Bach από το Καλώς Συγκερασμένο Κλειδοκύμβαλο, και την όπερά του, Faust, με την οποία ο συνθέτης κέρδισε αρχικά τη φήμη του. Η Συμφωνία του αρ. 1 δεν είναι ούτε λιγότερο εντυπωσιακή ούτε λιγότερο δημοφιλής, αφού την πρεμιέρα της τον Φεβρουάριο του 1855, ακολούθησαν άλλες οκτώ παραστάσεις στο Παρίσι, αναδεικνύοντας τα πλούσια μουσικά χαρίσματα του επίδοξου Γάλλου συνθέτη, ο οποίος και τελικά αναδείχθηκε σε κεντρική προσωπικότητα της Γαλλικής μουσικής κατά το τρίτο τέταρτο του 19ου αιώνα.
Ο Ravel δήλωσε κάποτε ότι ο Gounod είναι ο πραγματικός θεμελιωτής της mélodie στη Γαλλία. Ήδη στην Συμφωνία αρ. 1, εντοπίζουμε πινελιές της μελωδικής φινέτσας που θα γίνονταν ένα από τα στιλιστικά του γνωρίσματα, αφήνοντας το αποτύπωμά της στη Γαλλική μουσική του ύστερου 19ου αιώνα. Ο Gounod ως μελωδιστής και λαμπρός ενορχηστρωτής είναι σε πλήρη ισχύ σε αυτό το υπέροχο έργο, το οποίο και αποτέλεσε την έμπνευση της πρώτης συμφωνίας του τότε δεκαεπτάχρονου Bizet, μαθητή του παλαιότερου Γάλλου δημιουργού.
Η συμφωνία ακολουθεί την τυπική διαρρύθμιση των τεσσάρων κινήσεων και περιέχει ένα μεγάλο πλούτο από τα γνωρίσματα του συμφωνικού στυλ της εποχής της. Η πρώτη κίνηση είναι τόσο γρήγορη όσο και ενεργητική, ακολουθούμενη από το Allegretto moderato που ξετυλίγεται με πιο αργό ρυθμό, φιλοξενώντας μια αξιοσημείωτη αντίθεση μεταξύ όμορφα κινουμένων μελωδικών γραμμών και ενός πολυφωνικού τμήματος που θυμίζει φούγκα του Bach. Η γοητευτική τρίτη κίνηση, ένα Μινουέτο & Τρίο σε άψογο στιλ οδηγεί τη μουσική στο εκρηκτικό φινάλε (Allegro vivace), όπου ορμητικά μελωδικά περάσματα εναλλάσσονται συνεχώς με σύντομες στιγμές ηρεμίας για να μας χαρίσουν ένα άκρως δυναμικό κλείσιμο.
Δρ. Βασίλης Καλλής
PATRICK GALLOIS
Ο Patrick Gallois ανήκει στη γενιά Γάλλων μουσικών που διατηρούν διεθνείς καριέρες τόσο ως σολίστ όσο και ως μαέστροι. Στην ηλικία των δεκαεπτά ετών σπούδασε φλάουτο πλάι στον Jean-Pierre Rampal στο Κονσερβατόριο του Παρισιού, και ακολούθως απέκτησε τη θέση του σόλο φλαουτίστα στην Εθνική Ορχήστρα της Lille.
Στα εικοσιένα του χρόνια προσελήφθη ως κορυφαίος φλαουτίστας στην Εθνική Ορχήστρα της Γαλλίας, υπό τη διεύθυνση του Lorin Maazel. Ακολούθησε μια επταετής περίοδος με πολυάριθμες συναυλίες και ηχογραφήσεις, σε συνεργασία με γνωστούς μαέστρους όπως οι Pierre Boulez και Seiji Ozawa. Στη διάρκεια της περιόδου αυτής, μαθήτευε πλάι στους μαέστρους Leonard Bernstein και Sergiu Celibidache. Το 1984 αποφάσισε να επικεντρωθεί σε σολιστική καριέρα η οποία τον ταξίδευσε ανα τον κόσμο, ξεκινώντας με περιοδεία στην Ιαπωνία, όπου μέσα σε ένα χρόνο πώλησε 100,000 ψηφιακούς δίσκους με το Κοντσέρτο για φλάουτο του Mozart. Χάρη σε αυτή την επιτυχία, υπέγραψε αποκλειστικό συμβόλαιο με την εταιρεία Deustch Grammophon Gesellshaft για την οποία έκανε δέκα ηχογραφήσεις.
Η καριέρα του πήρε μια νέα διάσταση ως μαέστρος και υπέγραψε αποκλειστικό συμβόλαιο με την εταιρεία Naxos. Τόσο ως μαέστρος όσο και ως φλαουτίστας, διαθέτει ένα ευρύ ρεπερτόριο, με μια ιδιαίτερη έμφαση στη σύγχρονη μουσική. Πολλά νέα έργα έχουν αφιερωθεί σε αυτόν. Παράλληλα, με τη Φινλανδή σύζυγό του, ζωγράφο Tiina Οsara, συνεργάζεται τακτικά σε παραστάσεις που συνδυάζουν συμφωνίες των Franck, Bruckner ή Strauss με ζωγραφική «εν δράσει» (action painting), ή σε συναυλίες όπου αυτοσχεδιάζουν και οι δύο ταυτόχρονα στη σκηνή. Ο Patrick Gallois υπήρξε Καλλιτεχνικός Διευθυντής της ορχήστρας Sinfonia Finlandia Jyväskylä στη Φινλανδία για 9 χρόνια.
Έχει ηχογραφήσει περισσότερα από 40 ψηφιακούς δίσκους για τη Naxos, περιλαμβανομένων 25 όπου διευθύνει τις πρώιμες συμφωνίες των Haydn, Mauricio Kagel και Peteris Vasks. Πρόσφατα εκδόθηκε η πρώτη του ηχογράφηση με μουσική για μπαλέτο του Massenet με τη Συμφωνική Ορχήστρα της Βαρκελώνης, καθώς και τα κοντσέρτα για πιάνο του Mozart με την Idil Biret και τους London Mozart Players. Τώρα ηχογραφεί τις συμφωνίες του Michael Haydn με τη Φιλαρμονική Ορχήστρα Δωματίου της Τσεχίας.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΑΓΓΕΛΙΔΗΣ
Ο Άγγελος Αγγελίδης γεννήθηκε στη Λευκωσία το 1976. Έγινε μέλος της Συμφωνικής Ορχήστρας Νέων Κύπρου (τότε Κρατικής Ορχήστρας Νέων) το 1988. Σπούδασε κλαρινέτο με τον Κοσμά Παπαδόπουλο και Μουσικολογία στο Αριστοτέλιο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Είναι ο πρώτος κλαρινετίστας που έπαιξε με τη Συμφωνική Ορχήστρα Κύπρου (τότε Κρατική Ορχήστρα Κύπρου) το 1992, ο πρώτος που έδωσε ρεσιτάλ κλαρινέτου στην Κύπρο (2000) και ο πρώτος Κύπριος πτυχιούχος επαγγελματίας κλαρινετίστας (2000) και ο μόνος Κύπριος στα πνευστά της Σ.Ο.Κ. (2003).
Είναι καθηγητής κλαρινέτου στην Ακαδημία της Συμφωνικής Ορχήστρας Νέων Κύπρου. Έχει δώσει πάνω από 10 ρεσιτάλ, εμφανίστηκε με τη Σ.Ο.Κ. ως σολίστ το 2014 και συμμετέχει ως μουσικός δωματίου στις πιο σημαντικές συναυλίες του νησιού. Είναι συμβεβλημένος καλλιτέχνης της MARCA Reeds.
Cyprus Symphony Orchestra Foundation
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου