Ο Μαύσωλος υπήρξε ένας άσημος ηγεμόνας της Καρίας, από το 377 μέχρι το 353 π.Χ. όπου πρωτεύουσα είχε την ελληνική πόλη της Ιωνίας, την Αλικαρνασσό.
Ο Μαύσωλος, παντρεύτηκε την αδερφή του, την Αρτεμίσια. Όταν απέκτησε πλούτο και δύναμη σχεδίασε έναν τάφο για τον ίδιο και τη βασίλισσα γιγάντιων διαστάσεων. Ένα ταφικό μνημείο τόσο μεγαλόπρεπο που θα θύμιζε ανά τους αιώνες, τη δόξα του και που χαρακτηρίστηκε ως ένα από τα επτά θαύματα της αρχαιότητας: το Μαυσωλείο της Αλικαρνασσού.
Το όνομα Μαυσωλείο το πήρε από το ίδιο το όνομα του βασιλιά και το ίδιο έχει επικρατήσει να λέγεται ακόμη και σήμερα για κάθε μεγαλόπρεπο ταφικό μνημείο π.χ. το Μαυσωλείο του Λένιν, στη Μόσχα. Ωστόσο, ο Μαύσωλος πέθανε πριν τελειώσει το έργο του, το οποίο ολοκλήρωσε η Αρτεμίσια γύρω στο 350 π.Χ.
Επιστρατεύτηκαν οι καλύτεροι Έλληνες αρχιτέκτονες και καλλιτέχνες για την κατασκευή του. Αρχιτέκτονες ήταν οι Πυθεύς και Σάτυρος, ενώ το φιλοτέχνησαν οι Σκόπας, Λεωχάρης, Βρύαξις και Τιμόθεος , ίσως και Πραξιτέλης.
Το Μαυσωλείο χτίσθηκε σε έναν λόφο με δεσπόζουσα θέα προς την πόλη. Μια κλίμακα διακοσμημένη με 20 υπερμεγέθεις λέοντες οδηγούσε στην κυρίως κατασκευή, στον εξωτερικό περίγυρο της οποίας υπήρχαν αγάλματα θεών και πολεμιστών.
Το σύνολο αποτελούνταν από ένα βάθρο με τρεις τεράστιες κλίμακες διακοσμημένες. Πάνω σε αυτό χτίστηκε ο κυρίως τάφος , η κρύπτη του νεκρού , που περιβαλλόταν από τεράστιο κρηπίδωμα διαστάσεων 66Χ77Χ16 μέτρα. Ο εξωτερικός μετωπικός τοίχος διέθετε κόγχες, μέσα στις οποίες υπήρχαν αγάλματα ύψους 2 μέτρων.
Επάνω από το κρηπίδωμα υψώθηκε ένα κτίσμα, όμοιο με αρχαίο ελληνικό ναό, περιζωμένο από 36 κίονες ιωνικού ρυθμού(με επιχρυσωμένα κιονόκρανα) και αγάλματα. Στην κορυφή του κτιρίου υπήρχε μια κλιμακωτή πυραμίδα με 24 σκαλοπάτια και επάνω σ' αυτήν που κατέληγε σε ένα πλάτωμα, ο Πυθεύς φιλοτέχνησε ένα τέθριππο άρμα μεγάλων διαστάσεων. Μέσα στο άρμα υπήρχαν τα αγάλματα του βασιλιά και της βασίλισσας.
Το συνολικό ύψος του μνημείου έφτανε τα 55μ. και η περίμετρος του τα 144 μέτρα. Τις τρεις τεράστιες κλίμακες του βάθρου κοσμούσαν παραστάσεις από την Αμαζονομαχία, την Κενταυρομαχία και την Τιτανομαχία.
Το 1200μ.Χ ένας φοβερός σεισμός κατάστρεψε το Μαυσωλείο. Το 1402, οι Ιππότες της Ρόδου, χρησιμοποίησαν τους λίθους της πυραμίδας για την κατασκευή οχυρωματικών έργων. Το 1522 μ.Χ. οι Ιωαννίτες Ιππότες πήραν τα υλικά της βάσης του τάφου προκειμένου να ανοικοδομήσουν το φρούριο του Αγίου Πέτρου στην Αλικαρνασσό.
Το 1857 ο βρετανός αρχαιολόγος Τσάρλς Νιούτον έφερε στο φως πολλά υπολείμματα του μνημείου τα οποία μετέφεραν στο Βρετανικό Μουσείο του Λονδίνου κι εκεί βρίσκονται ακόμη και σήμερα όπως τα αγάλματα του Μαυσώλου και της Αρτεμίσιας.
Αν κάποιος επισκεφθεί σήμερα την Μελβούρνη της Αυστραλίας, θα ανακαλύψει ,την ύπαρξη ενός κτιρίου με γενική μορφή που θυμίζει έντονα το Μαυσωλείο της Αλικαρνασσού.
Το κάλεσμα της υστεροφημίας και η φιλοδοξία του Μαυσώλου αποτέλεσαν τις αιτίες για την δημιουργία αυτού του γιγάντιου έργου, ενός έργου που σήμερα λίγες πέτρες μόνο θυμίζουν τη δόξα του Μαυσωλείου της Αρχαίας Αλικαρνασσού.
ΠΗΓΗ:Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ
voicenews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου