ΕΚΘΕΣΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΟΥ “the ART Workshop” ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΜΙΛΟ ΓΙΑ ΤΗΝ UNESCO ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΚΑΙ ΝΗΣΩΝ

Ο Όμιλος για την UNESCO Πειραιώς & Νήσων, σε συνεργασία με το the ART Workshop διοργανώνει την ετήσια Έκθεση Ζωγραφικής των μαθητών του την Τετάρτη 3 Ιουνίου 2015 και ώρα 19.00 στο κτίριο του Ελληνικού ICOMOS όπου φιλοξενείται ο Όμιλος για την UNESCO Πειραιώς και Νήσων επί της οδού Πειραιώς 73 στον Κεραμεικό (Στάση ΜΕΤΡΟ: Κεραμεικός, Στάση ΗΣΑΠ: Θησείο).

Στην εκδήλωση θα απονεμηθούν βραβεία συμμετοχής των μαθητών του the ART Workshop από τον Πρόεδρο του Ομίλου για την UNESCO Πειραιώς και Νήσων και Αντιπρόεδρο της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ομίλων, Συλλόγων και Κέντρων UNESCO (WFUCA) για την Ευρωπη και τη Βόρεια Αμερική κ. Ιωάννη Μαρωνίτη για το 2015.

Επιπλέον ιδιαίτερη τιμή θα δοθεί στους τρεις μαθητές του the ART Workshop, Δημήτρη Κουβαρά, Αντώνη Τασιώτη και Νίνα Χρυσή που διακρίθηκαν σε Διεθνή Διαγωνισμό Ζωγραφικής με δύο διακρίσεις και ένα τρίτο βραβείο μπρούτζινο από την Yang Ming Shipping Company που διοργάνωσε την 5thYang Ming International Adolescents Painting Competition 2014.

Στην εκδήλωση θα παρευρεθούν και θα βραβεύσουν τα παιδιά ο Πρέσβης της ROC, Representive office of Taiwan στην Αθήνα Amb. Paul Kuoboug, CHANG και η Δήμαρχος του Αγίου Δημητρίου κα Μαρία Ανδρούτσου.

Η κα Δώρα Σκουτέρη, ιδιοκτήτης του the ART Workshop και Διευθύντρια Εικαστικων του Ομιλου για την UNESCO Πειραιώς και Νήσων και η κα Μερού Σκουτέρη υπεύθυνη του project, νιώθουν υπερήφανες για τη φετινή διάκριση των μαθητών τους σε διεθνή επίπεδα, που επιβεβαιώνει τη σοβαρή εργασία που γίνεται στο εργαστήρι τόσα χρόνια με αγάπη για τα παιδιά και την Τέχνη καθώς και για τη δυνατότητα των μαθητών για συμμετοχή και ανταλλαγή πολιτισμών σύμφωνα με τις αρχες της UNESCO, τη φιλία μεταξύ των λαών και την συνεχή εκπαίδευση των νέων στην Τέχνη.

Θερμές ευχές προς την πρώην ROC Ambassador Ms Agnes Chen στην Αθήνα που με την αγάπη της για την Τέχνη συνέβαλλε σε αυτές της τις ενέργειες ανταλλαγής Πολιτισμού το 2012.

Η ΕΚΘΕΣΗ ΤΕΛΕΙ ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΙΓΙΔΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ICOMOS ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

 

Τα γράμματα στην Ελληνική γλώσσα έχουν μαθηματικό υπόβαθρο

Χτίστηκε πάνω στα μαθηματικά, και αυτό που ελάχιστοι ακόμα ξέρουν είναι ότι κάθε λέξη στην Ελληνική έχει μαθηματικό υπόβαθρο.

Τα γράμματα στην Ελληνική γλώσσα δεν είναι στείρα σύμβολα.

Όρθια, ανάποδα με ειδικό τονισμό, αποτελούσαν το σύνολο των 1620 συμβόλων που χρησιμοποιούνταν στην Αρμονία (Μουσική στα Νέο Ελληνικά).

Η πιο σημαντική τους ιδιότητα είναι ότι το κάθε γράμμα έχει μια αριθμητική τιμή/αξία, κάθε γράμμα είναι ένας αριθμός, οπότε κατ επέκταση και κάθε λέξη είναι ένας αριθμός.

Μια τεράστια γνώση κλειδωμένη-κωδικοποιημένη μέσα λέξεις λόγω της μαθηματικών τιμών που έχουν. Ένας από τους Πρωτοπόρους επί του θέματος ήταν ο μέγιστος Πυθαγόρας.

Οι αριθμοί, τα σχήματα, η αρμονία και τα άστρα έχουν κάτι κοινό, έτσι αντίστοιχα τα μαθηματικά (αριθμοί) η γεωμετρία (σχήματα) η αρμονία(μουσική) και η αστρο-νομία (αστήρ=α-χωρίς- στήριγμα + φυσικοί νόμοι που τα διέπουν) ήταν αδελφές επιστήμες κατά τον Πυθαγόρα, που με την συγκεκριμένη σειρά που αναφέραμε ήταν η σκάλα για την εξέλιξη (=εκ -του- έλικος, DNA) του νου-ψυχής προς τον Δημιουργό.

Έναν Δημιουργό που δημιούργησε βάσει αυτών των τεσσάρων επιστημών. 27 σύμβολα-αριθμοί με αριθμητική αξία συνθέτουν το Ελληνικό Αλφάβητο, 3 ομάδες από 9 σύμβολα-αριθμούς η κάθε ομάδα, με άθροισμα κάθε ομάδας 45, 450, 4.500.

ΑΛΦΑ = 1+30+500+1= 532 =>5+3+2= 10 => 1+0= 1

ΕΝ = 5+50 = 55 => 5+5 = 10 => 1+0= 1

ΟΜΙΚΡΟΝ = 70+40+10+20+100+70+50= 360, όσες και οι μοίρες του κύκλου

Για να είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε τα νοήματα των εννοιών των λέξεων της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης πρέπει πρωτίστως να γνωρίζουμε κάποια πράγματα για την ίδια την Ελληνική γλώσσα.

Η αρχαία Ελληνική γλώσσα είναι η μοναδική η οποία δεν είναι βασισμένη στο ότι κάποιοι απλά καθίσαν και συμφώνησαν να ονομάζουν ένα αντικείμενο «χ» ή «ψ» όπως όλες οι υπόλοιπες στείρες γλώσσες του κόσμου. Η Ελληνική γλώσσα είναι ένα μαθηματικό αριστούργημα το οποίο θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε.

Η αρχή των πάντων είναι το ίδιο το Ελληνικό Αλφάβητο (το οποίο φυσικά δεν το πήραμε από κάποιον άλλον όπως θα δούμε παρακάτω διότι εκ των πραγμάτων δεν γίνεται).

Τα γράμματα του Ελληνικού αλφαβήτου στο σύνολο τους ήταν 33 όσοι και οι σπόνδυλοι, οι 5 τελευταίοι σπόνδυλοι (που παίζουν τον ρόλο της κεραίας) έχουν άμεση σχέση με τον εγκέφαλο και αντιστοιχούν στα 5 τελευταία άρρητα γράμματα τα οποία γνώριζαν μόνο οι ιερείς* ένα από αυτά ήταν η Σώστικα (ή Γαμμάδιον) η οποία στα λατινικά έγινε swstika και οι Ναζί το έκλεψαν και την ονομάσανε Σβάστικα.

Το σύμβολο αυτό είναι του ζωογόνου Ηλίου (Απόλλωνα), οι Ναζί το αντέστρεψαν για να συμβολίσουν το αντίθετο του ζωογόνου Ήλιου, δηλαδή του σκοτεινού θανάτου.

Υπήρχαν ακόμα κάποια γράμματα τα οποία στην πάροδο του χρόνου καταργήθηκαν όπως το Δίγαμμα (F), Κόππα (Q), Στίγμα (S’), Σαμπί (ϡ)

Ο Πυθαγόρας μας ενημερώνει για τα 3 επίπεδα της Ελληνικής γλώσσας τα οποία είναι τα εξής:

1. ομιλών

2. Σημαίνον (α. σήμα, β. σημαινόμενο)

3. Κρύπτον (α. διαστήματα β. κραδασμός γ. λεξάριθμος δ. τονάριθμος)

-Το πρώτο είναι η ομιλία

-Το δεύτερο είναι η σχέση του σήματος με το σημαινόμενο που θα αναλύσουμε παρακάτω

-Το τρίτο είναι το διάστημα (απόσταση & χρόνος), ο κραδασμός (που αφυπνίζει τον εγκέφαλο μέσω ιδιοσυχνοτήτων από τους δημιουργηθέντες παλμούς – Παλλάδα Αθηνά) ο λεξάριθμος (σχέση γραμμάτων και λέξεων με αριθμούς) και ο τονάριθμος (σχέση γραμμάτων και λέξεων με μουσικούς τόνους)

Το κάθε γράμμα αντιστοιχούσε σε έναν αριθμό, αλλά και σε έναν μουσικό τόνο άρα γράμμα=αριθμός=τόνος (μουσικός), πράγμα που φανερώνει ότι στη γλώσσα μας πίσω από τα γράμματα-λέξεις υπάρχουν αριθμοί (λεξάριθμοι) και μουσικοί φθόγγοι (τονάριθμοι).

Οι 4 αδελφές επιστήμες κατά τον Πυθαγόρα ήταν:

1. Αριθμοί (μαθηματικά)

2. Σχήματα (Γεωμετρία)

3. Μουσική (Αρμονία)

4. Αστρονομία

Οι επιστήμες αυτές είναι αλληλένδετες και βρίσκονται η μια μέσα στην άλλην όπως οι Ρωσικές μπαμπούσκες. Συνδυάστε τώρα το αλφάβητο που εσωκλείει αριθμούς και μουσικούς τόνους με τις 4 αυτές επιστήμες.

1. Αστρονομία= αστηρ + νόμος, α-στηρ = αυτό που δεν στηρίζεται, άρα αστρονομία= οι συμπαντικοί νόμοι που διέπουν αυτό που δεν στηρίζεται κάπου, οι οποίοι έχουν να κάνουν με την μουσική (αρμονία), σχήματα (γεωμετρία) αριθμούς (μαθηματικά) και όλα αυτά με τον Αιθέρα ο οποίος περιβάλει τις ουράνιες σφαίρες.

2. Ο Πυθαγόρας άκουγε την αρμονία (μουσική) των ουρανίων Σφαιρών άρα μιλάμε μια γλώσσα η οποία έχει να κάνει με την ροή του σύμπαντος.

Η Ελληνική γλώσσα είναι η μοναδική η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για Η/Υ λόγω της μαθηματικότητας και μουσικότητας όχι μόνο του Αλφαβήτου-λέξεων, αλλά και των μαθηματικών εννοιών που γεννώνται π.χ. η λέξη ΘΕΣΙΣ γίνεται: συνΘεσις, επίΘεσις, κατάΘεσις, υπόΘεσις, εκΘεσις, πρόσΘεσις, πρόΘεσις, ανάΘεσις, διάΘεσις, αντίΘεσις κτλ κτλ αν τώρα αυτές τις λέξεις τις μεταφράσουμε στα Αγγλικά είναι εντελώς άσχετες μεταξύ τους.

Το ότι δεν γίνεται το Αλφάβητο να είναι αντιγραμμένο από κάπου αλλού φαίνεται από το ότι εν έτη 2300 π.Χ. (με μελέτες της Τζιροπούλου και άλλων και όχι το 800 π.Χ.) ο Όμηρος ήδη έχει στην διάθεση του 6.500.000 πρωτογενής λέξεις (πρώτο πρόσωπο ενεστώτα & ενικού αριθμού) τις οποίες αν τις πολλαπλασιάσουμε Χ72 που είναι οι κλήσεις, θα βγάλουμε ένα τεράστιο αριθμό ο οποίος δεν είναι ο τελικός, διότι μην ξεχνάμε ότι η Ελληνική γλώσσα δεν είναι στείρα, ΓΕΝΝΑ.

ΑΝ συγκρίνουμε τώρα π.χ. την Αγγλική γλώσσα που έχει 80.000 λέξεις εκ των οποίων το 80% είναι Ελληνικές όπως μας ενημερώνει το Πανεπιστήμιο της Ουαλίας, και μετρήσουμε ότι αυτή η στείρα γλώσσα εξελίσσεται 1000 χρόνια, μπορούμε αβίαστα να βγάλουμε το συμπέρασμα ότι ο Όμηρος παραλαμβάνει μια γλώσσα η οποία έχει βάθος στον χρόνο 100.000 π.Χ? 500.000 π.Χ.? ποιος ξέρει…

Όμως η απόλυτη απόδειξη είναι η ίδια η μαθηματικότητα της, η οποία δεν υπάρχει σε καμία άλλη γλώσσα του πλανήτη. Μην ξεχνάμε ακόμα το ότι ο Δημιουργός χρησιμοποιεί μαθηματικά για την δημιουργία, άρα η γλώσσα μας έχει αναγκαστικά σχέση με την πηγή (root-0/1).

Πριν όμως από το «Κρύπτον» υπάρχει το «Σημαίνον», δηλαδή η σύνδεση των λέξεων με τις έννοιες αυτών.

Είπανε νωρίτερα ότι οι ξένες διάλεκτοι ορίστηκαν κατόπιν συμφωνίας, δηλαδή κάποιοι συμφώνησαν ότι το τάδε αντικείμενο θα το ονομάσουν «Χ», κάτι που κάνει τις γλώσσες στείρες, άρα δεν μπορούν να γεννήσουν νέες λέξεις, άρα δεν υπάρχει μαθηματικότητα, άρα δεν δύναται να περιγράψουν νέες έννοιες που υπάρχουν στην φύση, με αποτέλεσμα ο εγκέφαλος εφόσον δεν μπορεί να περιγράψει μέσω των νέων λέξεων καινούριες έννοιες μένει στο σκοτάδι, έτσι οι νευρώνες του εγκεφάλου δεν γεννούν νέους εν αντιθέσει με όσους χρησιμοποιούν την Ελληνική.

Πως θα μπορούσε π.χ. ο Άγγλος ή ο Γάλλος ή ο Χ, Υ με μια λέξη που έχει 10 έννοιες να περιγράψει με ακρίβεια άρα και σαφήνεια μια βαθύτερη έννοια; πόσο μάλλον τις πολλαπλές πλευρές αυτής; δεν μπορεί, να λοιπόν το γιατί όλα ξεκίνησαν εδώ. Το Σημαίνον λοιπόν είναι η σύνδεση του σήματος με το σημαινόμενο, δηλαδή η ίδια η λέξη είναι δημιουργημένη με τέτοιο τρόπο που περιγράφει την έννοια που εσωκλείνει μέσα της.

Παράδειγμα:
Η ονοματοδοσία της λέξης ΚΑΡΥΟΝ (Καρύδι) προέρχεται από μια παρατήρηση της φύσης (όπως όλες οι λέξεις), δηλαδή όταν δυο κερασφόρα ζώα (Κριοί, τράγοι κτλ) τρα.κάρ.ουν με τα κέρ.ατα τους ακούγεται το «κρακ» ή «καρ», ο ήχος αυτός έδωσε το όνομα «κέρας» (κέρατο) το κέρας έδωσε το όνομα κράτα ή κάρα (κεφάλι) και το υποκοριστικό αυτού το Κάρυον (μικρό κεφάλι). το Κάρυον (καρύδι) μοιάζει καταπληκτικά με το ανθρώπινο κεφάλι και το εσωτερικό του με εγκέφαλο.

Το Υ είναι η ρίζα του ρήματος ΥΩ (βρέχω) όπου υπάρχει το Υ υπάρχει κοιλότητα (ή κυρτότητα) δηλαδή θηλυκώνει κάτι, η βροχή (υγρό στοιχείο) μπαίνει (θηλυκώνεται) μέσα στην γη.

Το μουσικό – αριθμητικό αλφάβητο δημιουργεί μουσικο – μαθηματικές λέξεις οι οποίες περιγράφουν αντίστοιχες έννοιες, οι οποίες προέρχονται από την παρατήρηση της φύσεως δηλαδή της Δημιουργίας άρα κατ επέκταση του ίδιου του Δημιουργού, αλλά η ερώτηση είναι πόσες χιλιετίες μπορεί να χρειάστηκαν για να δημιουργηθεί αυτό το τέλειο μαθηματικό σύμπλεγμα που τα γράμματα είναι αριθμοί και συνάμα μουσικοί τόνοι και οι λέξεις δηλαδή το σύνολο των αριθμών και των μουσικών τόνων κρύβουν μέσα τους εκτός από σύνθετες μουσικές αρμονίες, έννοιες οι οποίες δεν είναι καθόλου τυχαίες αλλά κατόπιν εκτενέστατης παρατηρήσεως της φύσης;

Ευλόγως λοιπόν ο Αντισθένης μας υπενθυμίζει «Αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις»



 makeleio.gr

Η όπερα «Προμηθέας δεσμώτης» του Παναγιώτη Καρούσου συγκλονίζει και μαγεύει το κοινό

Βασίλης Ασημακόπουλος - Ειρήνη Κώνστα

 Δευτέρα 25 Μαΐου 2015. Σε άλλες εποχές μας ταξίδεψε η όπερα «Προμηθέας Δεσμώτης» του Ελληνοκαναδού συνθέτη Παναγιώτη Καρούσου.

Απολαύσαμε  μελωδίες σου μένουν στη μνήμη και χτυπάνε στην καρδιά απο υπέροχους καλλιτέχνες. Ηταν μια μελοποίηση πρωτότυπου ρομαντισμού στο έργο του Αισχύλου.

Ο Δήμος Καλλιθέας με την συνεργασία του Ομίλου για την UNESCO Τεχνών, Λόγου και Επιστημών Ελλάδος παρουσίασε με επιτυχία την ελληνική όπερα «Προμηθέας Δεσμώτης» στον Δημοτικό Κινηματογράφο «ΚΑΛΥΨΩ».

Βασίλης Ασημακόπουλος

 «Με μεγάλη χαρά παρουσιάζουμε την λυρική τραγωδία «Προμηθέας Δεσμώτης» του Παναγιώτη Καρούσου με πρωταγωνιστές της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.

Το έργο έχει δημιουργήσει μια ιστορία μοναδική στην ελληνική όπερα. Ο επαναστάτης Προμηθέας φέρνει με την φωτιά της γνώσης και το πανανθρώπινο μήνυμα αντίστασης στην τυραννική εξουσία. Στην σημερινή βίαιη και ταραγμένη εποχή ο ήρωας Προμηθέας φέρνει ένα μήνυμα ελπίδας. Το είδος της όπερας έχει παγκόσμια απήχηση και προβολή και είναι είδος διδακτικό, πνευματικής ανάτασης και ψυχικής προόδου.

Ειρήνη Κώνστα

 Δεν είναι μόνο ο υψηλός λυρισμός του Αισχύλου και ο συμβολισμός του Τιτάνα Προμηθέα που συγκινούν τόσο τον κόσμο, αλλά είναι και η εμπνευσμένη μουσική δημιουργία του Παναγιώτη Καρούσου που ξυπνά αρχέγονα συναισθήματα πρωτόγνωρα στον ακροατή».

Τόνισε η Νίνα Διακοβασίλη, πρόεδρος  του Ομίλου για την UNESCO Τεχνών, Λόγου και Επιστημών Ελλάδος, καλωσορίζοντας το εκλεκτό κοινό.

Αναστάσιος Στέλλας - Βασίλης Ασημακόπουλος

Η σκηνοθεσία του Βασίλη Ασημακόπουλου έφερε το έργο στην σημερινή εποχή με έναν αριστουργηματικό τρόπο ούτως ώστε θα μπορούσε να ταυτιστεί ο καθένας με τους ήρωες του έργου. Ως πρωταγωνιστής ο βαθύφωνος Βασίλης Ασημακόπουλος ήταν ο ίδιος ο ρόλος ταυτισμένος απόλυτα με τον Προμηθέα. Δεν ερµηνεύει απλώς τέλεια το ρόλο αλλά φαίνεται να τον ζει στην σκηνή.

 Η σοπράνο Ειρήνη Κώνστα στον ρόλο της Ιούς ήταν ολόκληρη η τραγική Ελλάδα προσωποποιηµένη από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα στο πρόσωπο της ηρωίδας.

Ο τενόρος Αναστάσιος Στέλλας μάγεψε με την υπέροχη φωνή του στο ρόλο του Ερμή.

Η σοπράνο Μαρία Λυμπεράκου εντυπωσίασε με την άρτια φωνητική τεχνική της σε άριες με δυσκολότατους ακροβατισμούς όπως της Ωκεανίδας και της Ήρας.

Ειρήνη Κώνστα - Μαρία Λυμπεράκου

 Συνόδεψαν η εκπληκτική πιανίστα Βικτωρία Κιαζίμη, και η Ράνια Ζέττα στη βιόλα.

Την βραδιά τίμησαν με την παρουσία  τους σύσσωμο και το Διοικητικό Συμβούλιο του Ομίλου για την UNESCO Τεχνών, Λόγου και Επιστημών Ελλάδος, καθώς και άνθρωποι των τεχνών γραμμάτων και τεχνών ανάμεσα τους και ο συγγραφέας κ. Πισσάνος.

 Ηταν μια αξέχαστη βραδιά όπερας που όλοι αισθανθήκαμε περήφανοι για τον πολιτισμό μας.  

Ομίλος για την UNESCO Τεχνών, Λόγου και Επιστημών Ελλάδος.

Φωτογραφίες: Δημήτρης Καρβουντζής

5η Έκθεση για τις Υπηρεσίες Internet Web World Expo 2015| |24-25 Οκτωβρίου – Ζάππειο Μέγαρο|

 

Web World Expo Conference Σάββατο 11 Οκτωβρίου 2014

---

Οι εγγραφές άνοιξαν πατήστε εδώ!!!

Κύριος στόχος του συνεδρίου είναι η ενημέρωση του κοινού (στο οποίο συγκαταλέγονται άτομα με θέσεις ευθύνης στους κλάδους του τουρισμού, των ΜΜΕ, των e-shops, της λιανικής κλπ.) σε θέματα παρουσίας και προβολής των ιδίων και των επιχειρήσεων τους στο Internet.

Σ' αυτό το πλαίσιο και λόγω του διαφορετικού επιπέδου γνώσεων και αναγκών εκ μέρους του κοινού, το συνέδριο χωρίζεται σε δυο σκέλη: στο πρώτο και χρονικά μεγαλύτερο, η ενημέρωση είναι σφαιρική πλην γενική, καθώς απευθύνεται στο ευρύ κοινό (B2C), εξηγώντας βασικές έννοιες, χαρτογραφώντας τις ανάγκες των επιχειρήσεων στους δεδομένου κλάδους (οι οποίοι θεωρούνται, όμως, η αιχμή του δόρατος για την ελληνική οικονομία) και προτείνοντας λύσεις και δράσεις που θα ενισχύσουν ακόμα περισσότερο την ανταγωνιστικότητά τους στην ελληνική, αλλά και στις διεθνείς αγορές. Στο δεύτερο (και χρονικά μικρότερο), το οποίο απευθύνεται στους ειδήμονες (B2B - χωρίς να απαγορεύεται, φυσικά, η είσοδος σε κάθε άλλον...), γίνεται μεγαλύτερη εμβάθυνση σε τεχνικά θέματα και τις νέες τάσεις που δείχνουν να επικρατούν στο Διαδίκτυο.

Πρόγραμμα WebWorld 2014

Συντονιστής: Γιάννης Ριζόπουλος, δημοσιογράφος

Χαιρετισμοί και εκπρόσωποι θεσμικών φορέων / 12:30 – 13:15

Εκπρόσωπος υπουργείου Ανάπτυξης & Ανταγωνιστικότητας (TBC)

Εκπρόσωπος ΣΕΠΕ – Παντελής Νικολαΐδης, e-skills ambassador

Εκπρόσωπος ΣΕΚΕE, Γιάννης Γιανναράκης, γεν. διευθυντής

Eκπρόσωπος IAB Hellas – Μιχάλης Σαραντινός, μέλος ΔΣ

Εκπρόσωπος GRECA – Ηλίας Μανδρούκας, μέλος ΔΣ

Ενότητα B2C / 13:15 – 16:00

13:15 – 13:30 Απόστολος Αποστολάκης / Founder, e-shop / Best practices in e-commerce

13:30 – 13:45 Κωστής Παπαδόπουλος / HeadofNewBusiness, Lighthouse / Multi-country e-commerce

13:45 – 14:00 Φώτης Αντωνόπουλος / eCommercedir., myshoe.gr / Μικρές λεπτομέρειες - μεγάλα αποτελέσματα. Πόσο και πώς επηρεάζει στην επίτευξη των στόχων, ένα ορθά δομημένο Re-Design

14:00 – 14:15 Μιχάλης Σαραντινός / CEO, Steficon / Τελευταίες τάσεις σε design και περιεχόμενο ιστοσελίδων

14:15 – 14:30 Κωνσταντίνος Παππάς / CEO, ThinkOpen / Λύσεις ηλεκτρονικού εμπορίου B2C & B2B βασισμένες στην εφαρμογή ανοιχτού κώδικα το OpenCart

14:30 – 14:45 Τάσος Σπανίδης / CEO, Generation Y / Business comes before technical

14:45 – 15:00 Φώτης Κουρμαδάς / CEOdvs / Ηλεκτρονικό εμπόριο με το CS-cart

15:00 – 15:15 Γιώργος Καπνίσης / CEOgeeSmo / Είσαι τουριστική επιχείρηση - Έχεις ψηφιακή ταυτότητα;

15:15 – 15:30 Αρσένης Πασχόπουλος / CEOJustOnline / Ποτέ δεν είναι αργά για SocialMedia...

15:30 – 15:45 Τάσος Βελιάδης / co-founder Socialab / Δημιουργώντας Phygital εμπειρίες

15:45 – 16:00 Ερωτήσεις στους ομιλητές

Διάλειμμα 16:00 – 16:30

Ενότητα Β2Β / 16:30 – 18:30

16:30 – 16:45 Εκπρόσωπος Baidu στην Ελλάδα

16:45 – 17:00 Πάνος Κοντόπουλος / CEO, Wedia / Από το website-μπροσούρα στο website-πωλητή, σε απλά βήματα

17:00 – 17:15 ΓιάννηςΔοξαράς / CEO, Warply / Mobile marketing for the masses

17:15 – 17:30 Βασίλης Ανδρίτσος / CTO, AgoraInfo / Ανάλυσέ το!

17:30 – 18:10 Panel on Data centres / Εκπρόσωποι enterCDN / Lamda Hellix / Lancom

18:10 – 18:30 Ερωτήσεις στους ομιλητές και συμπεράσματα

---

  

Η πρόσκληση της έκθεσης ΔΕΝ ισχύει για την παρακολούθηση του συνεδρίου

Για την παρακολούθηση του συνεδρίου πατήστε εδώ!!!

Tο πρόγραμμα δεν είναι τελικό και θα εμπλουτιστεί τις επόμενες ημέρες. Stay Tuned
 www.webworldexpo.gr

Γιώργος Σκούρτης: συνέντευξη στον Ελπιδοφόρο Ιντζέμπελη

O Γιώργος Σκούρτης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Πρωτοεμφανίστηκε το 1970 στο Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν με το θεατρικό Οι νταντάδες, ένα έργο-σταθμό της σύγχρονης ελληνικής δραματουργίας, και ακολούθησαν πολλά και σημαντικά θεατρικά έργα του. Επίσης, έχει γράψει διηγήματα, νουβέλες, μυθιστορήματα, στίχους και σενάρια.
Ποια ήταν η αφορμή για να γραφεί το μυθιστόρημα Το χειρόγραφο της Αντάρας;
Μου άρεσαν πάντα τα αστυνομικά. Δεν ξέρω αν το ’χεις ξανακούσει, αλλά το πολύ καλό θεατρικό πρέπει να είναι «πιασμένο» στο μυαλό του συγγραφέα σε αστυνομική φόρμα. Ακόμη και τα μεγάλα κλασικά έργα είναι αστυνομικής πλοκής. Σασπένς. Τι έγινε και τι θα γίνει παρακάτω. Εγώ όλα μου τα έργα –πεζά και θεατρικά– τα έχω εμπνευστεί και δουλέψει σαν… δολοφόνος και μαζί ντετέκτιβ. Για την Αντάρα τώρα. Το γεγονός με τις ιερόδουλες έχει συμβεί εκτός Ελλάδος πριν από πέντε περίπου χρόνια. Έπεσα τυχαία πάνω του ψάχνοντας στο Ίντερνετ. Και παρακολουθούσα την εξέλιξη της υπόθεσης για μήνες, κρατώντας ταυτόχρονα γενικές σημειώσεις. Ε, όταν εύρηκα την προσωπικότητα της πρωταγωνίστριας Αντάρας, άρχισα πλέον τις ειδικές σημειώσεις για το μυθιστόρημα και στη συνέχεια σταμάτησα να παρακολουθώ τις έρευνες για την ανακάλυψη του συγκεκριμένου σίριαλ κίλερ ιερόδουλων σε κάποιο μέρος του κόσμου – δηλαδή, όπως μας έρχονται απ’ την τηλεόραση, σ’ όλα τα μέρη. Μόνο όταν τελείωσα τη δική μου μυθ-ιστορία ξαναμπήκα στο σάιτ για να μάθω τι είχε γίνει τελικά με την πραγματική. Τα συνήθη. Είχανε πιάσει τον δράστη, έναν ηλικιωμένο, πολίτη της «διπλανής πόρτας». Οι ιερόδουλες είχαν δικαιωθεί. Και το σημαντικότερο: αλάφρωσαν όλες τις γυναίκες της περιοχής από τον φόβο του μανιακού.

Ποτέ δεν ήμουνα σε κόμμα ή απόκομμα, από χαρακτήρα δεν μπορώ να ακολουθώ τη «γραμμή», θέλω να χαράζω τις δικές μου, όμως θεωρώ την πολιτική συνειδητοποίηση ενάντια στο Άδικο και στο Κακό –τον πολεμοκάπηλο, ναρκομανή, πόρνο και «απεχθή πιστωτή» ανθρωποφάγο καπιταλισμό– το πρώτο καθήκον του πολίτη. Από πιτσιρικάς είμαι οργισμένος πολιτικά, έστω κι αν τότε δεν είχα τη γνώση να αναλύσω τις συμπεριφορές μου.

Αλήθεια, υπάρχει γυναικείο όνομα Αντάρα ή είναι επινόηση του συγγραφέα;
Μέσα στο βιβλίο γράφω τα πάντα γι’ αυτό το όνομα. Θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω πνευματική μου ιδιοκτησία. Άμα βγει κάποιος και το χρησιμοποιήσει θα ’ναι ηλίθιος. Το πρωτάκουσα στην Τρούμπα, ένα βράδυ που οι πεζόδρομες πόρνες του «στόλου» καλούσαν μια δικιά τους να τις ραντίσει με άρωμα από ένα σπρέι που είχε. Μια γυναικάρα. «Ρε Αντάρα, ρίξε και σε μας!» της φώναζαν. Όνομα ήτανε; Παρατσούκλι; Πολλά χρόνια αργότερα το χρησιμοποίησα πρώτη φορά στην ενότητα τραγουδιών μου Μετανάστες –μουσική του Γιάννη Μαρκόπουλου– όπου υπάρχει το τραγούδι «Η Αντάρα, το Λενάκι κι η Ρηνιώ», που τραγουδάει η Μοσχολιού.
Τόσο στο μπεστ σέλερ Το χειρόγραφο της Ρωξάνης όσο και στο νέο σας βιβλίο, ηρωίδα έχετε γυναίκα. Γιατί μας εμπνέουν τόσο πολύ οι γυναίκες;
Ε, τώρα αυτή είναι ερώτηση…; Οι γυναίκες είναι οι αντάρες της ζωής του άντρα. Η γυναίκα είναι Εύα. Έχεις ακουστά περί Εύας; Τον χαντάκωσε τον μαλάκα με το μήλο, αλλά ταυτόχρονα του αποκάλυψε τη μεγάλη γνώση της καύλας.
Είναι εύκολο για έναν άντρα να γράψει ένα μυθιστόρημα για μια γυναίκα;
Άμα μπορεί να το κάνει, είναι το ίδιο δύσκολο με οτιδήποτε γράφει. Και το «μπορεί» σημαίνει πολύμορφη εμπειρία και μελέτη βιβλίων με θέμα τις ανθρώπινες σχέσεις, τον άντρα, τη γυναίκα, ας πούμε ψυχολογία, κοινωνιολογία, φιλοσοφία, ψυχανάλυση… Είχα την τύχη, έτσι, χωρίς καμιά συγκεκριμένη πρόθεση, ν’ αρχίζω να διαβάζω τέτοια βιβλία από μικρός, εννοείται παράλληλα με τη Μάσκα, το Μυστήριο, τον Ντετέκτιβ Χ και ό,τι λογοτεχνικό εύρισκα στον περίγυρο ή σε κάποια βιβλιοθήκη. Από χέρι σε χέρι, ποτέ δεν είχα αγοράσει βιβλίο, φτώχεια του κερατά, από φίλο του φίλου της φίλης, ξέρεις τώρα… Δεν ήμουνα κάνας σπασίκλας. Αλητάμπουρας ήμουνα. Όλο μπάλα και κοπάνες. Μια χρονιά κινδύνευα να μείνω από απουσίες και μαζί μου δυο-τρεις άλλοι. Ε, κλέψαμε το απουσιολόγιο. (Ποιος ήταν ο απουσιολόγος; Ο εξαίρετος δάσκαλος θεατράνθρωπος, ο Νικηφόρος Παπανδρέου. Και δεν μας κάρφωσε. Είπε στον φιλόλογο πως το έχασε… μυστηριωδώς!) Όμως άμα θες κάτι, βρίσκεις τον τρόπο και τον χρόνο να το κάνεις. Ας πούμε, δεν θα μπορούσα να γράψω για την Αντάρα αν δεν είχα μελετήσει εγκληματολογία, ιατροδικαστική, ανακριτική, γενετική και τα λοιπά και τα λοιπά… Τώρα όλα αυτά τα βιβλία τα χάρισα. Όπως παλιότερα, όταν είχα τελειώσει την Υπόθεση Κ.Κ., χάρισα πέντε κούτες βιβλία σχετικά με την Αντίσταση, τον Εμφύλιο, το Κ.Κ.Ε., τις σταλινικές εκκαθαρίσεις. Γιατί, βέβαια, όταν γράφεις πρέπει να διαβάζεις ό,τι βρίσκεις σχετικό με το θέμα σου. Με δυσκόλεψε πολύ η Αντάρα. Και ίσως να είναι δύσκολο και για τους αναγνώστες. Αλλά πιστεύω πως όποιος το διαβάσει θα το φχαριστηθεί. Είναι βιβλίο για δυνατούς αναγνώστες.
Η Αντάρα σκέφτεται τις σχέσεις της, μιλά για σεξ και έρωτα. Δεν συμβαίνει κάτι ανάλογο με τις νέες γυναίκες;
Φυσικά! Δεν τα ’παμε; Από τη στιγμή που η Εύα αντίκρισε το πουλί του Αδάμ σηκωμένο, άντρες και γυναίκες «δεν σκεφτόμαστε παρά μόνο αυτό», σε εισαγωγικά γιατί το έχω κάπου ως μονόλογο άντρα. Δηλαδή δικό μας χούι είναι αυτές οι κουβέντες; Κι οι γυναίκες αυτά σκέφτονται κι όταν βρίσκονται για γαμήσια μιλάνε, για γκόμενους, για ερωτικές επιθυμίες, για σεξουαλικές όμορφες αλητείες. Για όσιες τις έχεις τις γυναίκες; Και οι όσιες ξεσκίζονται στις φαντασιώσεις. Τις γαμάνε οι δαίμονες, μετά ζητάνε συγχώρεση απ’ τον Χριστούλη και ξανά μανά.
Το ότι κατακρίνει την πολιτική και τους διεφθαρμένους πολιτικούς δεν δηλώνει ότι είναι και «ζώον φύσει πολιτικό»;
Θα απαντήσω χιουμοριστικά. Είναι ζώο φύσει «σκουρτικό». Εγώ δεν έχω γράψει τίποτα που να μην έχει άμεση ή έμμεση πολιτική αναφορά. Ποτέ δεν ήμουνα σε κόμμα ή απόκομμα, από χαρακτήρα δεν μπορώ να ακολουθώ τη «γραμμή», θέλω να χαράζω τις δικές μου, όμως θεωρώ την πολιτική συνειδητοποίηση ενάντια στο Άδικο και στο Κακό –τον πολεμοκάπηλο, ναρκομανή, πόρνο και «απεχθή πιστωτή» ανθρωποφάγο καπιταλισμό– το πρώτο καθήκον του πολίτη. Από πιτσιρικάς είμαι οργισμένος πολιτικά, έστω κι αν τότε δεν είχα τη γνώση να αναλύσω τις συμπεριφορές μου.
Η πλοκή της υπόθεσης με τον δολοφόνο κάνει το μυθιστόρημα συναρπαστικό. Μου προκαλεί περιέργεια, όμως, που ο δολοφόνος μοιάζει σαν να εκδικείται τις ιερόδουλες.
Αν πράγματι υπάρχει ένας σίριαλ κίλερ που διαπράττει εγκλήματα, όπως ο «Μ» της Αντάρας, και βέβαια θα εκδικείται για κάτι που κουβαλάει μέσα του. Αυτά μας διδάσκει η μακροχρόνια πείρα και σπουδή της εγκληματολογίας και της ψυχιατρικής.
Μπορεί η Αντάρα να βοηθήσει στην ανακάλυψη του δολοφόνου; Ποια είναι τα στοιχεία που τη βοηθούν να το πετύχει;
Τα στοιχεία βρίσκονται πάντα στη διάρκεια της εξονυχιστικής έρευνας. Κι όποιος ψάχνει, βρίσκει. Βρίσκει ακόμα κι όταν δεν ψάχνει σήμερα αυτό που έψαχνε χτες.
Είστε από τους πιο γνωστούς συγγραφείς. Πότε ένα έργο θεωρείται διαχρονικό;
Όταν προσφέρει απόλαυση και γνώση στον, κάθε φορά συγκεκριμένο, αναγνώστη όποτε κι αν έχει γραφτεί. Εξαρτάται και από τη διάθεση και από τα γνωστικά ενδιαφέροντα της στιγμής. Κι αυτό γίνεται αντιληπτό απ’ τις πρώτες 10-20 σελίδες. Εγώ ως αναγνώστης έτσι αντιδρώ. Αν δεν με ρουφήξει το βιβλίο το πετάω, το χαρίζω. Ίσως κάποια άλλη στιγμή… Ήμουν πάντα φανατικός αναγνώστης «εξωσχολικών» κι όχι των άλλων που τους έριχνα μια γρήγορη ματιά και τ’ άφηνα. Δεν διαβάζω «υποχρεωτικά» ένα βιβλίο, ακόμη κι αν θεωρείται κλασικό ή σπουδαίο.
Αλήθεια, ασχολείστε σήμερα καθόλου με το θέατρο;
Μ’ αρέσει το… παλαιοντολογικό ύφος της ερώτησης. Σε πληροφορώ, αγαπητέ μου, ότι τα τελευταία πέντε χρόνια έχω γράψει τα καλύτερα έργα μου. Ξέρεις κάποιον χρηματοδότη ή χορηγό να τα ανεβάσουμε; Έστω κι έναν σκηνοθέτη ή πρωταγωνιστή, αλλά μπα, αυτοί ασχολούνται με Σαίξπηρ και πάνω. Αυτό που σίγουρα μπορώ να σου πω είναι ότι δεν διαβάζω πια λογοτεχνία… Σπάνια. Σε κάνα ερημονήσι, που αντί να ναυαγήσω με τη Σαρλίν Θερόν θα έχω παρέα μυθιστορήματα.
Είναι εύκολο ένα μυθιστόρημα να διασκευαστεί σε θεατρικό έργο;
Τίποτα δεν είναι εύκολο. Ακόμα και μια απλή ομελέτα ή μακαρονάδα. Εγώ, που μ’ αρέσει να μαγειρεύω, έχω αποτύχει οικτρά ως και σ’ αυτά κάποιες φορές. Όμως αυτό που γίνεται τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα είναι το «χέσιμο» του ελληνικού θεάτρου. Ο κάθε άσχετος με τη δραματουργία διασκευάζει μυθιστορήματα, γιατί –άκουσον άκουσον!– δεν υπάρχουν θεατρικά έργα! Και δυστυχώς δεν το κάνουν μόνο τα παιδάκια που αποφοίτησαν ως «αριστούχοι» από τις δραματικές βοϊδοσχολές, έπαιξαν ένα-δυο ρόλους στο θέατρο, μπορεί να πήραν και κάνα βραβειάκι (δεκάδες πλέον τα βραβεία!), αλλά το βλέπουμε και στα ρεπερτόρια των κρατικών θεάτρων, του Φεστιβάλ και κάποιων μαλακοαλαζόνων . Εμένα, που με χαρακτήρισες «απ’ τους πιο γνωστούς», μόνο οι καλοί θεατρόφιλοι ξέρουν κάποια, ένα-δύο, απ’ τα έργα μου. (Υπάρχουν κι οι «κακοί», αυτοί που τα βλέπουν όλα με σωρό τις προσκλήσεις. Ε πώς, διάολε, θα πληρώσει εισιτήριο ένας θεατής όταν κάθε σεζόν παίζονται πάνω από 500 παραστάσεις; Σήμερα πλέον το θέατρο έχει γίνει όπως τα σωρό σουβλατζίδικα και τα πατσατζίδικα στον Βαρδάρη και στη Βαρβάκειο.)
Τι διαφορετικό φέρνει η νέα γενιά που δεν το είχαν οι προηγούμενες;

Γιώργος Σκούρτης
Καστανιώτης
336 σελ.
Τιμή € 19,68

Απ’ την Ιστορία δεν γλιτώνει κανείς. Αυτά που κι εμείς τα είχαμε, αλλά σήμερα σε μεγαλύτερο βαθμό – βλακεία, αμορφωσιά, απομόνωση στο Ίντερνετ και στα κινητά, αταλαντοσύνη, αγαμία, αφραγκία, απελπισία. Η χειρότερη γενιά. Και βέβαια, όλ’ αυτά και άλλα αρνητικά, τα εννοώ ως αποτέλεσμα του Μεγάλου Αδελφού. Ο καπιταλισμός είναι πανούργος κι αδυσώπητος. Για ποια νέα γενιά μιλάμε; Την ελληνική, την αμερικάνικη, την κινέζικη, τη νιγηριανή, τη βραζιλιάνικη; Όλες ίδιες είναι. Βλέπεις ντοκιμαντέρ απ’ τα βάθη της ζούγκλας, απ’ τις φαβέλες ως την Αρκτική κι όλοι με το κινητό στο χέρι, μπλουζάκια με λογότυπο μονοπωλίων, τηλεόραση και μπροστά της μια ολόκληρη φυλή να παρακολουθεί σαπουνόπερες και μαγειρικές και επιδείξεις μόδας και σφαγές, γενοκτονίες, τον όλεθρο της ανθρωπότητας. Και ταυτόχρονα αντιδρούν ή επαναστατούν ή τρομοκρατούν τον καπιταλισμό! Σε κάθε εκπομπή της τηλεόρασης θα δεις παρουσιαστές και καλεσμένους να φοράνε μπλουζάκια που διαφημίζουν μονοπώλια, δηλαδή σκλαβοπάζαρα. Και καμαρώνουν! Είναι μες στην καλή χαρά της μόδας! Και στη συνέχεια παραπονούνται «πώς κατάντησε η ζωή μας!» «Ω, Δία, τι μαλακία!» που αναφωνεί κι ο Αριστοφάνης στους Ιππής. Σε τέτοιες ανθρωποβόρες συνθήκες τι μπορεί να κάνει μια «νέα γενιά» σ’ ένα χρεοκοπημένο –οικονομικά και ιδεολογικά– κράτος, πνιγμένη απ’ την ανεργία, την έλλειψη κοινών οραμάτων, τον χυδαίο ευτελισμό της πολιτικής, την ερημοποίηση του περιβάλλοντος και λοβοτομημένη απ’ την τεχνολογία των μονοπωλίων; Κι εμείς μες στη φτώχια μεγαλώσαμε, περάσαμε δύσκολα, αλλά ήτανε ωραία. Γιατί υπήρχε το «αύριο θα είναι όλα καλύτερα». Αυτό πάει και τελείωσε… Σήμερα που ο θάνατος είναι το πιο διασκεδαστικό θέαμα, τι μπορεί να αλλάξει η νέα γενιά; Εδώ θα μπορούσε κανείς να επιχειρηματολογήσει υπέρ της πλατωνικής θεωρίας των Ιδεών. Νέες γενιές σ’ όλο τον κόσμο, αλλά «όλες μια Ιδέα είναι».
Τι θα προτείνατε σε έναν νέο συγγραφέα;

Να διαβάζει πολύ, ό,τι του βρεθεί που δεν το ξέρει και μπορεί να το μάθει, να μην κωλώνει με τίποτα, να κυνηγάει τον έρωτα, τη φιλία, την αγάπη και το σεξ, να είναι περίεργος για τα πάντα γύρω του και μέσα του, ποτέ να μην περιμένει τις εκπλήξεις, αλλά να τις δημιουργεί –από παντού μπορεί να ξεπηδήσει η σπίθα της έμπνευσης–, και φυσικά… να γράφει, να γράφει, να γράφει… και να έχει πάντα ένα φιλικό ακροατήριο να διαβάζει τα έργα του και ν’ ακούει τις όποιες γνώμες. Συγγραφέας που γράφει και δεν τα διαβάζει, μαλακίες θα γράψει. Και το κυριότερο: να νιώθει πάντα ανταγωνιστική άμιλλα. Να θέλει να είναι ο καλύτερος. «Έκαστος εφ’ ω ετάχθη».
Ποια είναι τα αγαπημένα σας βιβλία;
Σου ανέφερα πιο πριν μερικά. Όλα τα βιβλία που έχω απολαύσει και μ’ έχουν προχωρήσει ως άνθρωπο και συγγραφέα. Κάθε τόσο χαρίζω αγαπημένα μου βιβλία μήπως και τ’ αγαπήσουν κι άλλοι. Δεν τελειώνουν τα βιβλία, η περιπέτεια, τα συναισθήματα, η γνώση… Μη φλυαρώ: το βιβλίο της ζωής είναι το πιο αγαπημένο. Και να σου πω κάτι; Κάναμε καλή συνέντευξη. Γιατί; Γιατί με βρήκες στο μπλα μπλα μου. Να ’σαι καλά.

Φωτογραφία: Γιώργος Μαυρόπουλος

 κείμενο: Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης

diastixo.gr

UNESCO ΠΕΙΡΑΙΩΣ & ΝΗΣΩΝ‏ «ΥΓΕΙΑ ΤΟΝ 21ο ΑΙΩΝΑ»

ΠΕΜΠΤΗ 21 ΜΑΪΟΥ 2015: «ΥΓΕΙΑ ΤΟΝ 21ο ΑΙΩΝΑ» AΠΟ ΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ ΧΡΟΝΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ ΤΟΥ ΟΜΙΛΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ UNESCO ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΚΑΙ ΝΗΣΩΝ

 

 ΤΕΤΑΡΤΗ 27 ΜΑΪΟΥ 2015: ΔΙΑΝΟΜΗ ΤΡΟΦΙΜΩΝ & ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ «ΥΓΕΙΑ ΤΟΝ 21ο ΑΙΩΝΑ» AΠΟ ΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ ΧΡΟΝΟΥ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙΟΥ – ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑΣ ΤΟΥ ΟΜ. ΓΙΑ ΤΗΝ UNESCO ΠΕΙΡΑΙΩΣ & ΝΗΣΩΝ

Κίνα: Ο Ελληνισμός στην επαρχία Γιουνάν, οι στολές τους παραπέμπουν σε Ποντιακές.

πυρρίχιος χορός Κινέζων στην επαρχία Γιουνάν

 

 

 Σε πολλά άρθρα μας έχουμε επεσημάνει πως, ο Ελληνισμός δεν γνωρίζει σύνορα, δεν μπαίνει  σε καλούπια…

Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλον τον κόσμο διατρανώνουν την ελληνική καταγωγή τους, την υψώνουν ως λάβαρο και δεν χάνουν ευκαιρία να την προβάλλουν. Αποτελούν απάντηση στους Ελλαδίτες εκείνους που δεν διστάζουν να σπιλώσουν την ιστορία, την γλώσσα και τον πολιτισμό μας… Την ίδια στιγμή που πολλοί από εμάς αδιαφορούμε για τις ρίζες μας και την πραγματική ιστορία μας, εκείνοι την διαφυλάττουν ως φυλαχτό ανεκτίμητο.

Σε προηγούμενη μελέτη μας μιλήσαμε για την ελληνογενή φυλή των Αϊνώ που ζει μέχρι σήμερα στην Ιαπωνία. Στο παρόν άρθρο θα κινηθούμε νοτιοδυτικά και συγκεκριμένα στην επαρχία Γιουνάν της Κίνας, της χώρας με τον μεγαλύτερο πληθυσμό στον κόσμο.

Η επαρχία Γιουνάν (<Ιωνία) αποτελεί την φυσική είσοδο στην χώρα αν ακολουθήσει κανείς πορεία νότια των Ιμαλάϊων.  Σύμφωνα με την παράδοση οι κάτοικοί της συνιστούν απογόνους των στρατιωτών του Διονύσου, ο οποίος δεν ήταν μεθύστακας αλλά στρατηγός, κατά την εκστρατεία του στην Ασία το 3.000 π.Χ. (Νόνος, «Διονυσιακά»).

Σήμερα ζουν εκεί περίπου 20.000.000 άνθρωποι (γύρω στις 25 μειονότητες), που φωνάζουν πως δεν είναι Κινέζοι! Πολλοί από αυτούς παρουσιάζουν μεσογειακά χαρακτηριστικά, συχνά βέβαια αναμεμειγμένα με ανατολίτικα, όπως είναι φυσικό, ενώ διαθέτουν παράλληλα πολλά κοινά στοιχεία κουλτούρας με τους αρχαίους Έλληνες. (κυκλικοί χοροί, παραδοσιακές ενδυμασίες και κτίσματα γεμάτα από μαιάνδρους και άλλα αρχαιοελληνικά σύμβολα, κλπ).

Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι οι Κινέζοι αποκαλούν τις άλλες χώρες «η χώρα των Γερμανών, η χώρα των Γάλλων», κλπ. Την Ελλάδα όμως την αποκαλούν «Σελλά»(κινέζικα: 希臘), προφανώς από το Ελλάς! Κινέζα φοιτήτρια της Γερμανίας είχε δηλώσει  σε μέλος της ιστοσελίδας μας ότι η εν λόγω  λέξη είναι πιο αρχαία από την γλώσσα τους, γι αυτό και δεν ξέρουν τι ακριβώς σημαίνει, απλά την λένε. Είχε συμπληρώσει μάλιστα πως οι επαρχίες Γιουνάν και Ξιν Γιανγκ είναι οι μοναδικές, στις οποίες καλλιεργούν σε μεγάλες ποσότητες σταφύλια (χαρακτηριστικό φυτό του Ελλήνων μαζί με την ελιά). Σήμερα ζουν εκεί περίπου 20.000.000 άνθρωποι (γύρω στις 25 μειονότητες), που φωνάζουν πως δεν είναι Κινέζοι! Πολλοί από αυτούς παρουσιάζουν μεσογειακά χαρακτηριστικά, συχνά βέβαια αναμεμειγμένα με ανατολίτικα, όπως είναι φυσικό, ενώ διαθέτουν παράλληλα πολλά κοινά στοιχεία κουλτούρας με τους αρχαίους Έλληνες. (κυκλικοί χοροί, παραδοσιακές ενδυμασίες και κτίσματα γεμάτα από μαιάνδρους και άλλα αρχαιοελληνικά σύμβολα, κλπ).

Σε δημοσίευμα της Μελβούρνης το 1993 αναφέρει ο Βρετανός εξερευνητής σερ Όρελ Στέιν, ότι, διασχίζοντας την Κίνα το 1903 άκουσε από Κινέζους χωρικούς για την ύπαρξη μιας αρχαίας ελληνικής πόλης κάτω από μεγάλους αμμόλοφους.

Έπειτα από έρευνες το δημοσίευμα κατέληγε να επιβεβαιώνει αυτήν την πληροφορία και να καταλήγει στην ύπαρξη ελληνικού πολιτισμού στην Κίνα.

Στοιχείο που επιβεβαίωσε τις υποψίες τους ήταν η ανακάλυψη ελληνικού αμφορέα στην πόλη Νίγια κάπου 640 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της πόλης Kashgar.

Κι όμως στην Κίνα βρέθηκε αρχαία ελληνική πόλη. Κι από όσο γνωρίζουμε, δεν υπάρχει καμία γραπτή πηγή που να κάνει λόγο για ταξίδι των Κινέζων στην χώρα μας. Επειδή κάποιοι δήθεν προοδευτικοί ενδέχεται να σπεύσουν να προτάξουν κάτι τέτοιο ως επιχείρημα.

Κληματαριά στην επαρχία Γιουνάν.

Ας δούμε τώρα μερικές από τις φυλές που ζουν έως σήμερα στην επαρχία Γιουνάν και οι οποίες διατηρούν πολλά αρχαία ελληνικά στοιχεία στην καθημερινότητα αλλά και τον πολιτισμό τους.

–          Αϊνι: Ασχολούνται κυρίως με την επικοινωνία, για χάρη της της οποίας εφευρίσκουν διάφορες πατέντες και ντύνονται στα μαύρα, όπως

και οι αρχαίοι Έλληνες (κάτι που δεν συναντά κανείς στους υπόλοιπους Κινέζους).

–          Σανι: Ζουν στο δάσος των πέτρινων ειδωλίων (αγαλματίδια) και έχουν τα τρίχορδο μουσικό όργανο ντασανγκξιάν, ανάλογο με την κιθάρα. Οι γυναίκες μάλιστα φέρουν στο μέτωπό τους το γράμμα «Λ», σύμβολο της Σπάρτης.

–          Μουσο: Διατηρούν το σύστημα της μητριαρχικής κοινωνίας που παγιώθηκε στην Μινωϊκή Κρήτη.

–          Νταϊ: Το όνομά τους σημαίνει «εκείνοι που αγαπούν την ελευθερία» και αριθμούν περί το 1.000.000.

–          Γι: Υπολογίζονται γύρω στα 4.050.000 ανθρώπους. Διακριτικό γνώρισμά τους είναι η φωτιά που καίει νυχθημερόν στο κέντρο του σπιτιού τους, όπως η κεντρική Εστία στην αρχαία Ελλάδα. Τους αρέσει ακόμη πολύ το κρασί, την τέχνη του οποίου ισχυρίζονται πως τους την έμαθε ο ιδρυτής του έθνους τους.

Όχι δεν είναι Ηπειρώτες…
Είναι ελληνικό φύλο της Κίνας

–          Χανι: Αριθμούς περί το 1.300.000 άτομα, ντύνονται και αυτοί στα μαύρα με φορεσιές που παραπέμπουν στις ποντιακές. Διαθέτουν επίσης ετήσια γιορτή οινοποσίας προς τιμήν του ιδρυτή τους.

–          Ζουανγκ: πριν το 1965 το όνομά τους ήταν Που. Αριθμούν στο 1.000.000 και ένα από τα βασικά τους διαφοροποιητικά στοιχεία είναι η γιορτή της άνοιξης, όπως συμβαίνει και σε πολλά μέρη στην Ελλάδα, κατά την οποία για μία ολόκληρη μέρα οι άντρες κάνουν ό,τι κάνουν οι γυναίκες και τούμπαλιν.

Άλλες φυλές με λιγότερο πληθυσμό είναι οι Ντεανγκ, οι Γουα, οι Λιζου, οι Μιαο, οι Ντουλονγκ, οι Ναξι, και άλλοι. Κάποιοι από αυτούς τιμούν τους αρχαίους θεούς. Όλοι τους όμως διαθέτουν πολλά κοινά στοιχεία με την αρχαία Ελλάδα.

Όλα αυτά βέβαια συνιστούν «ψιλά γράμματα» για τους ξερόλες των ημερών που σπεύδουν να ακυρώσουν κάθετι ελληνικό χαρακτηρίζοντάς το γραφικό.

Αυτό άλλωστε πρεσβεύει η παγκόσμια κοινότητα που στοχεύει στην ύπαρξη μίας γλώσσας, μίας θρησκείας, μίας ιστορίας, η οποία δεν πρέπει να υπερβαίνει το 1.200 π.Χ.

Η ιστορία όμως των Ελλήνων είναι τεράστια είτε το θέλουν κάποιοι είτε όχι. Ήδη βγαίνουν στο φως πολλά στοιχεία που το πιστοποιούν. Θα επακολουθήσουν και άλλα.. Να είστε σίγουροι. Αρκεί να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά και το μυαλό απερίσπαστο και ελεύθερο να τα δούμε.

πηγή: pygmi.gr

BarOmetro: Ένας εναλλακτικός, arty χώρος, που θα σε κερδίσει από την πρώτη επίσκεψη!‏

 

BarOmetro

Ένας εναλλακτικός, arty χώρος, που θα σε κερδίσει από την πρώτη επίσκεψη!

Υψηλάντου 3, μετρό Άγιος Δημήτριος
FΒ: https://www.facebook.com/pages/BarOmetro/358968647516047

Μεγάλα παράθυρα, φως και χρώματα, do it yourself υψηλή αισθητική, σε έναν άνετο –μεγάλων διαστάσεων- χώρο που αγαπά την καλή μουσική και σου δίνει λόγους να τον επισκεφτείς κάθε ώρα της ημέρας και της νύχτας.
Σχεδιασμένο από την εικαστικό Καλλιόπη Οικονομάκου, το BarOmetro (κατά το Bar au Metro) είναι ένα all day café bar που στεγάζεται σε ένα πρώην συνεργείο αυτοκινήτων. Η δημιουργικότητα αποτέλεσε την κινητήριο δύναμη για την γέννησή του κι αυτή είναι που φιλοδοξεί να στεγάζει εντός του. Σε όλα τα επίπεδα.

Μεγάλα μοναστηριακά τραπέζια αποτελούν την ιδανική επιλογή για έναν εναλλακτικό τόπο εργασίας, με υψηλές ταχύτητες internet, τον καλύτερης ποιότητας καφέ (TAF) και αφέψημα, αλλά και πρωτότυπα σνακ από τον Γιάννη Κολατσό.

Για όσους αγαπάτε τις τέχνες εντός του χώρου θα βρείτε μία γκαλερί και μία δανειστική βιβλιοθήκη με βιβλία τέχνης και αρχιτεκτονικής. Ο Μιχάλης Παπαντωνόπουλος, υπογράφει την επιμέλεια ξεχωριστών φωτογραφικών εκθέσεων, αλλά και του section της βιβλιοθήκης, θέλοντας να προσθέσει μια arty πινελιά σε μία καθημερινή έξοδο και δίνοντας βήμα σε νέους καλλιτέχνες να εκθέσουν τη δουλειά τους.

Το μεγάλου ατού παρόλα αυτά του χώρου παραμένει η «μουσική του παιδεία». Καθημερινά, ένας διαφορετικός resident dj αναλαμβάνει από νωρίς το βράδυ (21:00) τα decks για να ταξιδέψει του παρευρισκόμενους σε ένα ιδιαίτερο μουσικό σύμπαν. Μουσικές γραμμές: funk, soul, swing, rock.
Τόπος διεξαγωγής επίσης αξέχαστων parties, το BarOmetro, σίγουρα θα σε ξαφνιάσει μετατρεπόμενο σε ανεξέλεγκτο dance floor κάποιες βραδιές κάθε μήνα. (Παρακολουθήστε τα event μας εδώ: https://www.facebook.com/pages/BarOmetro/358968647516047?sk=events).
Τον μήνα Μάιο, θα κλείσουμε παρέα με τον party starter Espeekay, το Σάββατο 30/5 σε ξέφρενους jungle και early 90s hip hop ρυθμούς, bass, eclectic beats, rare grooves και γενικά μουσική που θα μας ξεσηκώσει σε χορόκαλωσορίζοντας το καλοκαίρι! 

Τη μπάρα του BarOmetro επιμελούνται ο Νίκος Μιχαηλίδης και ο Αλέξης Μπάσιος με μία σειρά από φρέσκα και ανανεούμενα μηνιαίως -ώστε να βασίζονται σε εποχιακά φρούτα- cocktail, να συμπληρώνουν την ήδη πλήρη «αλκοολική» λίστα του.
Ελαφριά γεύματα, διεθνή αρώματα, αγνές πρώτες ύλες και φρέσκα υλικά. Σάντουιτς που συνδυάζουν φρεσκοψημένα ψωμιά με διαλεχτά τυριά, πλατώ ψητών, αλλά και η house pizza μας, καθιστούν το BarOmetro τον ιδανικό προορισμό για ένα πρωινό ή brunch με αιχμή στην ποιότητα, καλωσορίζονταςκαι το χορτοφαγικό κοινό (vegan pizza).

Στο BarOmetro η άψογη εξυπηρέτηση και το χαμόγελο είναι στο αίμα μας. Η αγάπη για την ποιότητα σε όλα της τα επίπεδα, στη φύση μας.
Ελάτε να γνωρίσετε έναν χώρο, αλλά και τη δημιουργική ομάδα πίσω από αυτόν, που καλωσορίζει μία νέα τάση εστίασης στα Αθηναϊκά δεδομένα.
Η BarOmetro εμπειρία θα σας κερδίσει. Καλωσήρθατε στο νέο σας στέκι!

Η ξεχωριστή θέση της μουσικής στην Ελληνική μυθολογία

Η τέχνη της μουσικής έχει ξεχωριστή θέση στην ελληνική μυθολογία. Το ίδιο και οι τεχνίτες της οι μουσικοί, θεοί και άνθρωποι, πρωταγωνιστές και κομπάρσοι στις πολλές και θαυμαστές ιστορίες που έφτασαν με την προφορική παράδοση, από τις σκοτεινές αρχές των προϊστορικών χρόνων, ως την εποχή της πρώτης γραφίδας που τις αποθησαύρισε.

Η μουσική, πριν ακόμα περάσει το κατώφλι που την έφερε από το μύθο στην πραγματικότητα, είχε ήδη, στη συνείδηση των Ελλήνων, πλούσια «ιστορία». Οι θεοί, στον Όλυμπο, γλεντοκοπούσαν, με τραγούδια που έλεγαν οι Μούσες συνοδεία λύρας ή φόρμιγγας που έπαιζε ο Απόλλων:

"Ου μεν φόρμιγγος περικαλλέος, ην εχ' Απόλλων Μουσάων θ', αι άειδον αμειβόμεναι οπί καλή"
(Ιλιάδος Α, 603)

Αυτή η ίδια η φύση αλλά και η προέλευση των Μουσών που αρχικά ανήκαν στην πολυπληθή οικογένεια των Νυμφών και κατοικούσαν στις πηγές και στα ποτάμια, μπορεί να εξηγεί πώς τα θηλυκά αυτά πνεύματα έγιναν, στο πέρασμα του χρόνου, θεότητες του τραγουδιού και της ποιητικής έμπνευσης. Μήπως δηλαδή το αίσθημα της μουσικής γεννήθηκε από τους ψιθύρους των νερών, από την ηχητική αρμονία των ποταμών και των χειμάρρων. Ο πρώτος έμμετρος και ρυθμικός λόγος, το πρώτο μέλος της ανθρώπινης φωνής, να αποτελεί, άραγε, απλή ηχώ των μεγάλων και επιβλητικών φωνών της φύσης;

Η αλήθεια είναι πως οι προϊστορικοί λαοί της Ελλάδας έπλασαν πολλούς μύθους για τη μουσική, τους μουσικούς, τα όργανα και για όλα τα άλλα σχετικά με την τέχνη του Απόλλωνα. Μύθους που, όπως πολλοί μύθοι της μακρινής εκείνης εποχής, μπορεί συχνά να ξαφνιάζουν, για το παράδοξο, το φαινομενικώς απλοϊκό, ακόμα και το ηθικώς μεμπτόν, που κάποτε εμπεριέχουν, αλλά αυτό συμβαίνει μόνο αν τους απογυμνώσουμε από τις ποιητικές τους αρετές. Τα πνεύματα, τα πρόσωπα, οι διάφορες οντότητες που συναντιούνται στους μύθους, παρουσιάζονται να έχουν ιδιότητες κάθε άλλο παρά μονοσήμαντες, ακόμα και αντιφατικές, ανάλογα με το περιεχόμενο, με τους συμβολισμούς, αλλά και με το κρυμμένο, εντός του μύθου, αίτιο το οποίο, υποθέτουμε, αποτελεί την αφετηρία της δημιουργίας τους.

Ένας γνωστός μουσικός ήρωας της μυθολογίας είναι ο Σειληνός Μαρσύας από τη Φρυγία. Γνωστός, όσο και τραγικός, αφού πλήρωσε με τη ζωή του το θάρρος του να παραβγεί σε μουσικό αγώνα με τον ίδιο το θεό της μουσικής Απόλλωνα. Οι Σειληνοί, που ήταν κι αυτοί σύντροφοι του Βάκχου, ανήκουν στην οικογένεια των Σατύρων, αλλά ξεχωρίζουν απ' αυτούς κατά το ότι προέρχονται από τις θρησκευτικές παραδόσεις της Μικράς Ασίας (κυρίως της Φρυγίας) και αντίθετα με τους Σάτυρους των βουνών και των δασών της κυρίως Ελλάδας, αυτοί ήσαν δαιμόνια των πηγών και των ποταμών.

Όταν λοιπόν ο Μαρσύας ένιωσε πως η δεξιοτεχνία του στον αυλό είχε φτάσει σε υψηλό επίπεδο, τόλμησε να καυχηθεί πως είναι τόσο καλός μουσικός όσο και ο Απόλλων -κι ακόμα καλύτερος.

Ο θεός θεώρησε τη σύγκριση υβριστική. Τόσο για την αλαζονεία ενός κατωτέρου του όντος όσο και για το ότι ο Μαρσύας ήταν αυλητής και ο αυλός δεν ήταν ακόμα αποδεκτός στην Ελλάδα ως όργανο πρωτόγονο (σε σύγκριση με τη λύρα του Απόλλωνα) και ως εκπρόσωπος της κατώτερης ασιατικής τέχνης.

Έτσι, ο Απόλλων κάλεσε τον Μαρσύα να αποδείξει την αξία του σε ένα μουσικό διαγωνισμό που έγινε στο όρος Τμώλον της Μικράς Ασίας και στον οποίο, όπως ήταν επόμενο, οι κριτές ανακήρυξαν νικητή ποιον άλλον; το θεό, φυσικά, κι εκείνος, για να τιμωρήσει τον αλαζόνα Μαρσύα, ούτε λίγο ούτε πολύ τον έγδαρε ζωντανό και κρέμασε το δέρμα του στο άνοιγμα ενός σπηλαίου για παραδειγματισμό. Στις Κελαινές της Μ. Ασίας έδειχναν αργότερα μια σπηλιά, όπου, σύμφωνα με την παράδοση, ήταν κρεμασμένη η προβιά του Μαρσύα.

Στο μέρος αυτό ήταν οι πηγές του ποταμού που λεγόταν, κι αυτός, Μαρσύας. Σύμφωνα, μάλιστα, με μια λεπτομέρεια του μύθου, ένας από τους κριτές του διαγωνισμού (αγωνοδίκης) ήταν ο γνωστός, από άλλους μύθους, βασιλιάς της Φρυγίας Μίδας, ο οποίος ψήφισε υπέρ του Μαρσύα και για τιμωρία του ο θεός μετέτρεψε τα αυτιά του σε αυτιά γαϊδάρου.

Ωστόσο, ο μουσικός αγώνας ανάμεσα στον Απόλλωνα, που αντιπροσωπεύει το πνεύμα της αρχαίας ελληνικής τέχνης, και στον αυλητή Μαρσύα, που συμβολίζει την υποδεέστερη (κατά την αντίληψη της εποχής) ασιατική μουσική, τελειώνει μεν με τη νίκη του Απόλλωνα και την παραδειγματική τιμωρία του Μαρσύα, αλλά στο τέλος (το 586 π.Χ.) ο περιφρονημένος αυλός καταφέρνει να πολιτογραφηθεί ως ελληνικό όργανο στους Δελφούς, όταν ο Αργείος αυλητής Σακκάδας συνέθεσε μουσικό νόμο και λυρικό άσμα και κέρδισε το πρώτο βραβείο στην εορτή των Πυθίων. Γι' αυτό και υπάρχει μια αναθεωρημένη εκδοχή του μύθου: Ο θεός αργότερα μετάνιωσε για την αυστηρότητα (και την αγριότητα) που έδειξε στον άμοιρο Μαρσύα. Γι' αυτό πήγε και ξεκρέμασε το δέρμα του, ώστε σιγά σιγά (όπως γίνεται πάντα) να ξεχαστεί το δυσάρεστο αυτό ζήτημα. Δεν τα κατάφερε όμως να σβήσει εντελώς όλα τα ίχνη.

Στις παραστάσεις της αρχαίας ελληνικής τέχνης, ο Ερμής (ο δημιουργός της λύρας του Απόλλωνα) συχνά εικονίζεται να κρατά στο χέρι το «μαρσύπιον», ένα βαλάντιο (πορτοφολάκι) από δέρμα. Επίσης, «μαρσύπια» και «μάρσιπους» λένε, στη στρατιωτική ορολογία, το ζεύγος των δερμάτινων σάκων εκατέρωθεν της σέλας του αλόγου, μέσα στους οποίους ο ιππέας τοποθετεί διάφορα χρήσιμα αντικείμενα (σκεύη) είδη καθαριότητας, τρόφιμα κ.λπ. Ας μην ξεχάσουμε ν, αναφέρουμε, βέβαια, τα 140 είδη των μαρσιποφόρων θηλαστικών (marsipialia) της μακρινής Αυστραλίας.

Πηγή: enet.gr

Ιρις Απφελ, 93 ετών, παγκόσμιο fashion icon στα 93 της χρόνια.

Είναι αμερικανίδα επιχειρηματίας, διακοσμήτρια εσωτερικών χώρων και παγκόσμιο fashion icon στα 93 της χρόνια.

Κατάγεται από μια εβραϊκή οικογένεια της Νέας Υόρκης. Ο πατέρας της είχε επιχείρηση γυαλιών και καθρεπτών ενώ η μητέρα της είχε μπουτίκ ρούχων στην πόλη. Σπούδασε ιστορία Τέχνης στο πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και δούλεψε πολλά χρόνια ως διακοσμήτρια.

Ως τα 90 της χρόνια ήταν επισκέπτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Τέξας. Το 2013 η εφημερίδα Guardian την ανακήρυξε την πιο καλοντυμένη γυναίκα όλων των εποχώνΕδώ με τον σύζυγό της, με τον οποίο ζουν ακόμη μαζί, στο μοναδικό της σπίτι στη Νέα Υόρκη:

Το στυλ της βρίσκεται σε πολλά μουσεία, τα οποία έχουν ιδιαίτερο χώρο Ιρις Απφελ. Το όνομά της έγινε και ντοκιμαντέρ με τίτλο «Το σπάνιο πουλί της μόδας».

Φοράει πάντα μεγάλα γυαλιά, τεράστια πολύχρωμα κοσμήματα και ρούχα στα όρια της εκκεντρικότητας. Είναι συλλέκτρια ρούχων και βρίσκεται πάντα στην πρώτη θέση κάθε πασαρέλας. Δική της είναι η σειρά καλλυντικών Μ.Α.C.

«Μου είπαν μια μέρα, δεν είσαι ωραία και δεν θα γίνεις ποτέ ωραία. Αλλά έχεις κάτι πιο σημαντικό, έχεις στυλ» αφηγείται η ίδια. Λέει ακόμη ότι όταν ήταν 8 ετών φώναξε για πρώτη φορά «Βοήθεια, δεν έχω τίποτα να φορέσω!».

Πηγή: iefimerida.gr