Οι εκδηλώσεις των Μουσικών Συνόλων του Δήμου Αθηναίων τις ημέρες του Πάσχα‏

ΤΕΤΑΡΤΗ 1 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

20:00 ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ (Βασ. Σοφίας 22)

«Eli, Eli, lama sabachthani?»

Συναυλία θρησκευτικής μουσικής της Χορωδίας Δήμου Αθηναίων με έργα από τη Βυζαντινή εποχή και την Αναγέννηση εμπνευσμένα από το Θείο Δράμα, καθώς και έργα ελλήνων και ξένων συνθετών.

Μουσική διεύθυνση: Σταύρος Μπερής

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

18:30 ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ  ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑ (Αχαρνών 113-115)

«Ιδού ο Νυμφίος έρχεται»

Συναυλία θρησκευτικής μουσικής.

Συμμετέχουν η Χορωδία του Δήμου Αθηναίων και ο Εκκλησιαστικός Χορός του Ιερού Ναού Αγ. Παντελεήμονα Αχαρνών.

Μουσική διεύθυνση: Σταύρος Μπερής και Ηλίας Ρεδιάδης-Τούμπας

ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

20:30 ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΜΠΕΝΑΚΗ  (Πειραιώς 138)

«Christusfactusest»

Πασχαλινή συναυλία της Συμφωνικής Ορχήστρας και της Χορωδίας του Δήμου Αθηναίων.

Έργα των: Anton Bruckner, William Byrd, Franz Liszt, Wolfgang Amadeus Mozart, Θεμιστοκλή Πολυκράτη

Σολίστ: Φλώρα Τζίνη (σοπράνο), Ελένη Δάβου (άλτο), Χρήστος Δελιζόνας (τενόρος), Βασίλης Ασημακόπουλος (μπάσος)

Διδασκαλία Χορωδίας: Σταύρος Μπερής

Μουσική διεύθυνση: Ελευθέριος Καλκάνης

Μ. ΔΕΥΤΕΡΑ 6 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

20:00 ΠΟΛΥΧΩΡΟΣ «ΑΝΝΑ ΚΑΙ ΜΑΡΙΑ ΚΑΛΟΥΤΑ»  (Τιμοκρέοντος 6^α – Ν. Κόσμος)

«Ω Γλυκύ μου Έαρ»

Συναυλία του Λάκη Χαλκιά με τη συμμετοχή του Εργαστηρίου Ελληνικής Μουσικής του Δήμου Αθηναίων, με εκκλησιαστικούς ύμνους της Μ. Εβδομάδας, λαϊκούς θρήνους και δημοτικό τραγούδι.

Λαρίσα Βέργου (αφήγηση), Γιώργος Κωτσίνης (Κλαρίνο), Ηλίας Γάκος (Μπουζούκι – Ούτι), Μιχάλης Πορφύρης (Τσέλο).

Η είσοδος σε όλες τις εκδηλώσεις είναι ελεύθερη.

Γκαίτε: «Ό,τι είναι ο νους και η καρδιά για τον άνθρωπο, είναι και η Ελλάδα για την οικουμένη».

Στις 22 Μαρτίου του 1832, σε ηλικία 83 ετών, ο Γιόχαν Γκαίτε αφήνει την τελευταία του πνοή στο σπίτι του στη Βαϊμάρη της Γερμανίας από καρδιακή ανεπάρκεια. Τα τελευταία του λόγια φημολογείται πως ήταν «Περισσότερο φως!», απευθυνόμενος σε έναν υπηρέτη να ανοίξει τις κουρτίνες την ίδια στιγμή που ο ίδιος έψαχνε αόρατες επιστολές στον αέρα. 

«Ο έξυπνος άνθρωπος αλλάζει γνώμη. Ο ηλίθιος ποτέ».

 Γκαίτε Ο Γιόχαν Βόλφγκανγκ Γκαίτε ήταν μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες του 19ου αιώνα. Μελέτησε τον κλασικισμό, επέκρινε τον ρομαντισμό και υπήρξε εκπρόσωπος του κινήματος Sturm und Drang (Θύελλα και Παρότρυνση)ενός λογοτεχνικού και καλλιτεχνικού κινήματος που χαρακτηρίστηκε από την έκφραση της συναισθηματικής αναταραχής και την απόσταση από την νεοκλασική λογοτεχνική νόρμα. 
Μέσα από τα έργα του ο Γκαίτε έγραψε από την αρχή τους κανόνες της γερμανικής ποίησης και η επίδρασή του είναι εμφανής σε φιλοσόφους όπως ο Χέγκελ και ο Σοπενχάουερ, σε συγγραφείς όπως ο Έρμαν Έσσε καθώς και σε μουσικούς όπως ο Μότσαρτ και ο Βάγκνερ. 

Τα πρώτα χρόνια στην Φρανκφούρτη 

Ο Φόλφγκανγκ Γκαίτε Ο Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε γεννήθηκε στις 28 Αυγούστου του 1749 στη Φρανκφούρτη. Η οικογένειά του ήταν από τις πιο εύπορες της πόλης. Ο πατέρας του Γκαίτε είχε σπουδάσει νομική στην Λειψία και παντρεύτηκε την κόρη του δημάρχου της Φρανκφούρτης. 
Η οικογένεια απέκτησε πολλά παιδιά αλλά όλα, πέρα από τον Γκαίτε και την αδερφή του πέθαναν σε μικρή ηλικία. 
Εξαιτίας της οικονομικής άνεσης, ο Βόλφγκανγκ είχε τη δυνατότητα να μορφωθεί. Έκανε ιδιαίτερα μαθήματα και έμαθε αρκετές ξένες γλώσσες, μεταξύ των οποίων Ελληνικά, Λατινικά, Γαλλικά και Ιταλικά. Παράλληλα διδάχτηκε χορό, ιππασία και κηπουρική. 
Μέσα στο ιδιαίτερα καλλιτεχνικό περιβάλλον της οικογένειάς του, ο Γκαίτε είχε την ευκαιρία να γνωριστεί με τη λογοτεχνία και να αποστασιοποιηθεί από τον συντηρητισμό του ρωμαιοκαθολικισμού. 

Ο νεαρός δικηγόρος που έγραφε ποιήματα 

Το 1765, ο Γκαίτε έπειτα από προτροπή του πατέρα του ταξίδεψε στη Λειψία για να σπουδάσει Νομική. Ωστόσο, η στείρα αποστήθιση απαρχαιωμένων νομικών όρων απομάκρυνε τον Γκαίτε από τις σπουδές του. 
Αντιθέτως, ξεκίνησε να γράφει πιο συστηματικά ποιήματα και να διαβάζει μανιωδώς λογοτεχνικά βιβλία. Μετά από τρία χρόνια, ο Γκαίτε επέστρεψε, χωρίς να ολοκληρώσει τις σπουδές του, στη γενέτειρα του. 
Με την επιστροφή του στην Φρανκφούρτη, ο Γκαίτε αρρώστησε βαριά και οι συνεχείς υποτροπιασμοί της ασθένειάς του, τον κράτησαν μέσα στο σπίτι για πάνω από ενάμιση χρόνο. 
Όταν ανάρρωσε πλήρως, ο Γκαίτε αποφάσισε να συνεχίσει τις σπουδές του στο Στρασβούργο. Παράλληλα, παρακολούθησε μαθήματα ιστορίας, πολιτικής επιστήμης, χειρουργικής και χημείας. 
Ένα χρόνο αργότερα, το 1771, ο Γκαίτε ολοκλήρωσε με επιτυχία τις σπουδές του, γύρισε στη Φρανκφούρτη και ξεκίνησε να ασκεί τη δικηγορία για μικρό χρονικό διάστημα και με διακοπές. 
Το 1772, παράτησε οριστικά μια μελλοντική σταδιοδρομία στη νομική και ασχολήθηκε με τη λογοτεχνική δημιουργία. Ήδη από την εφηβεία έγραφε ποιήματα, ωστόσο κατέστρεψε σχεδόν το σύνολό τους. 

«Τα πάθη του νεαρού Βέρθερου». Ο αυτόχειρας που συγκίνησε την Ευρώπη 

Το 1774 αποτέλεσε χρονιά ορόσημο για τον Γκαίτε. Στα 24 του το έργο «Τα πάθη του νεαρού Βέρθερου», που κυκλοφόρησε αρχικά ανώνυμα, έκανε γνωστό τον Γκαίτε και πέρα από τα σύνορα της Γερμανίας. Πρόκειται για μια συλλογή γραμμάτων του Βέρθερου, ενός ταλαντούχου νεαρού, με φοβερές ευαισθησίες που έβαλε τέλος στη ζωή του. 
«Τα Πάθη του Νεαρού Βέρθερου»αφορούν έναν ευαίσθητο νεαρό που βάζει τέλος στην ζωή του Ο Γκαίτε, επηρεάστηκε από τον καιρό που ζούσε στο Βέτσλαρ, πόλη της Γερμανίας, καθώς και από την αυτοκτονία του φίλου ενός συγγραφέα. 
Ο δημιουργός δήλωσε πώς «σκότωσε τον ήρωα του για να σωθεί ο ίδιος», εξαιτίας μιας καταστροφικής ψύχωσης που είχε με μια νεαρή γυναίκα την περίοδο που συνέγραφε τα «Πάθη του Βέρθερου» και τον ώθησε στα όρια της αυτοχειρίας. Το έργο αγαπήθηκε από πολλούς μεταξύ των οποίων και ο Ναπολέοντας, ο Κάρολος Αύγουστος και ο Δούκας της Βαϊμάρης. 

Ο Βόλφγκανγκ γίνεται «φον» Γκαίτε 

Ύστερα από την επιτυχία του Βέρθερου, το 1775, ο Δούκας της Βαϊμάρης, Κάρολος Αύγουστος, κάλεσε τον Γκαίτε στην αυλή του. Η Βαϊμάρη αποτέλεσε σημαντικό σταθμό στη ζωή του Γκαίτε, που έζησε τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του, πέρα από ένα ταξίδι στην νότια Ιταλία. 
Για περισσότερα από δέκα χρόνια, ο Γκαίτε εκτέλεσε χρέη συμβούλου του Δούκα. Οι απόψεις του πάντα υπήρξαν συντηρητικές. Ήταν ενάντια στην ένωση των εδαφών της Γερμανίας για την δημιουργία ενός ενιαίου Έθνους. 
Ο Γκαίτε θεώρησε πώς μία χώρα δεν μπορεί να κυβερνηθεί από τον όχλο, παρόλο που υποστήριξε τον Πόλεμο της Απελευθέρωσης. Το 1792, πήρε μέρος στην μάχη του Βαλμί και υπήρξε στρατιωτικός παρατηρητής για τον Δούκα της Βαϊμάρης. Για τη συνολική του προσφορά τιμήθηκε με τον τίτλο ευγενείας «φον». 

Άκουσα στον Άγιο Πέτρο της Ρώµης το Ευαγγέλιο σε όλες τις γλώσσες. Η Ελληνική αντήχησε άστρο λαµπερό µέσα στη νύχτα. 

Το ταξίδι στη Σικελία και ο θαυμασμός στον αρχαιοελληνικό πολιτισμό 
Για δύο ολόκληρα χρόνια, ο Γκαίτε πραγματοποίησε ένα ταξίδι περισυλλογής στην Ιταλική χερσόνησο. Εκεί είχε την ευκαιρία να έρθει κοντά με τον Ρωμαϊκό και τον Ελληνικό πολιτισμό. 
Ο χρόνος που πέρασε στην Ιταλία επηρέασε καθοριστικά την αισθητική του συγγραφέα, ενώ η Σικελία τον εντυπωσίασε βαθύτατα. 
«Το να επισκεφτώ την Ιταλία χωρίς να δω τη Σικελία, είναι σαν να μην είδα καθόλου την Ιταλία, επειδή η Σικελία είναι κλειδί για τα πάντα» ανέφερε ο Γκαίτε. 
Το 1788, επέστρεψε στη Βαϊμάρη, ανανεωμένος, γεμάτος εμπειρίες και με τρομερή έμπνευση. 

Ο Γκαίτε θαύμασε τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και λάτρεψε την Σικελία 

Η απώλεια του φίλου του Σίλερ, «γέννησε» τον Φάουστ 

Μια εξίσου σημαντική γνωριμία του Γκαίτε υπήρξε η στενή φιλία του με τον Φρίντριχ Σίλερ.
 Ο τελευταίος, από το 1796 έγραψε στον Γκαίτε, προτείνοντας του να γνωριστούν και να συζητήσουν από κοντά. Οι δύο άντρες συναντήθηκαν πρώτη φορά το 1788. Μεταξύ τους αναπτύχτηκε μια βαθύτατη φιλική σχέση, στην οποία οι δύο συγγραφείς αντάλλασσαν απόψεις και συμβουλές. 
Από κοινού, επίσης, το 1799 , ήταν οι υπεύθυνοι των παραστάσεων του Αυλικού Θεάτρου της Βαϊμάρης. 
Το 1805, με τον θάνατο του Σίλερ, ο Γκαίτε βυθίστηκε σε μια περίοδο θλίψης και πλήρους εσωστρέφειας, αλλά και της  συγγραφής του επικού Φάουστ. 

«Το Δράμα των Γερμανών» 

Η αιώνια μάχη του καλού με το κακό αποτυπώνεται τέλεια στο κλασικό ποίημα του Γκαίτε. Το έργο «Φάουστ» απασχόλησε για παραπάνω από 30 χρόνια τον Γκαίτε και αποτελεί το σημαντικότερο δραματικό έργο της Γερμανίας. 
Το δραματικό έργο «Φάουστ» αποτελεί το σήμα-κατατεθέν του Γκαίτε. Η συγγραφή του τον απασχόλησε για παραπάνω από τρεις δεκαετίες. Το έργο αποτελείται από δύο μέρη και κατά γενική ομολογία αποτελεί το έργο- δράμα των Γερμανών. Το 1809 δημοσιεύτηκε το πρώτο μέρος και ο Γκαίτε τιμήθηκε με τον Σταυρό της Λεγεώνας της Τιμής από τον Ναπολέοντα. 

Το δεύτερο και τελευταίο μέρος του Φάουστ, μετά από απαίτηση του Γκαίτε, δημοσιεύτηκε μετά τον θάνατό του. 

Μέρος της θεματικής του έργου, που αφορούσε την πώληση της ψυχής του ανθρώπου στον διάβολο για εξουσία επί του φυσικού κόσμου, προκάλεσε αίσθηση και έτσι το έργο παραμένει διάσημο ακόμη και σήμερα με αρκετές μεταφορές στην όπερα. 
Αναμφίβολα, ο Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε υπήρξε σημαντικότατος κατά τον 19ο αιώνα. 
Η επιρροή του δεν έκανε αίσθηση μόνο στην λογοτεχνία. 
Υπήρξε ικανότατος πολιτικός, αλλά και φυσιολάτρης με μια συλλογή που ξεπερνούσε τα 14,000 ορυκτά και μέταλλα. 
Ο Γκαίτε παντρεύτηκε το 1806, την Κριστιάν Βούλπιους έπειτα από 18 χρόνια σχέσης. Μαζί απέκτησαν έναν γιο και μεγάλωσαν τα παιδιά που είχε αποκτήσει ο Γκαίτε από προηγούμενες παράλληλες σχέσεις.... 
mixanitouxronou.gr

ΣΕ Α' ΠΡΟΣΩΠΟ Μάγδα Τσιρογιάννη

Πιο πολύ τις γυναικείες μορφές, το λαό και τη γυναίκα. (Σ. Ζαμπέλιος)

Μαλαματένια, το καταπίστευμα των γενεών. Έγραψα αυτό το βιβλίο χάριν της λογοτεχνίας και της ζωής. Η κλίση στη λογοτεχνία είναι μοιραίος καθορισμός. Αρχίζει με τον έρωτα της έκφρασης της ομορφιάς, προχωρεί στην ανάγκη περιγραφής του περιβάλλοντος και καταλήγει στη μίμηση των λογο-τεχνικών μορφών, αφού κι εμείς ένας λόγος είμαστε, δηλαδή σχέση, ανταπόκριση και αναλογία. Καθώς προχωρεί η προσωπική λογοτεχνική ζωή, αυτές οι ανάγκες συμμετέχουν εξίσου στην έκφραση, συνδυαζόμενες προς αποτελέσματα στα οποία ο λογοτέχνης είναι απ' την αρχή διαπεπλασμένος. Μέσα σ' αυτή την πορεία έγραψα τηΜαλαματένια μου.

Το κεντρικό πρόσωπο, η Ελένη, γεννημένη στη Μακρινίτσα, τόπο καταγωγής μου εκ πατρός, μου διηγήθηκε τα μεγάλα και τα στέρεα της ζωής της κι εγώ τα έγραψα όπως μπορούσα τις γενιές σαν τα βουνά τη μια μέσα στην άλλη να κοιτάζω, όπως είπε ο Ελύτης. Από τον προφορικό λόγο μέχρι τον γραπτό, η απόσταση είναι τεράστια. Ήταν σαν να μπήκα σ' ένα ρουμάνι και το έκανα περιβόλι. Άνοιξα τόπο για τα όμορφα, σπάρτα, ανεμώνες, λαδανιές και θήλιασα, δηλαδή, μπόλιασα τις αγριελιές. «Αυτοί ήταν θηλιασμένοι άνθρωποι, δυνατοί» μου είπε μια φορά ένας πατριώτης μου που είχε γνωρίσει τον κόσμο της Ελένης. Πάνω σ' αυτόν τον κόσμο κέντρωσα το γραφτό μου, στον πρώτο μου κόσμο στα μέρη τα πατρικά.

Από τις Κόρες, το πρώτο μου βιβλίο πεζογραφίας, κατά το ήμισυ αυτοαναφορικό με σκηνές από τον βίο των γυναικών, ένιωθα κοντά στο θηλυκό γένος, τις αδερφές μου, στα συναισθήματα και τις δυσκολίες τους. Επειδή έζησα για χρόνια με τη μουσική, τα ποιήματα και την τέχνη σαν να ήταν άνθρωποι, στις Κόρεςκυριαρχεί ο λυρικός τόνος, αφού η ποίηση θα μας βοηθήσει μέσα στην ταραχή των παθών, όπως είπε ο Σεφέρης. Αλλά με τον καιρό, κουρασμένη από την προσωπική έκφραση, θέλησα να αποκαθαρθώ, καθαρθώμεν τας αισθήσεις και οψόμεθα κατά τον αναστάσιμο κανόνα, να παραδοθώ στον κοινό λόγο και να μη ζω μόνο με τα δικά μου μυαλά.

Πατρικά μέρη και γλώσσα πατρική, πώς μπορείς να κάνεις να μιλήσει ο τόπος; Αγροτικό, αστικό και περιαστικό περιβάλλον είναι ο χώρος όπου ζουν τα πρόσωπα, έξι γενιές συνολικά γύρω στο δέντρο της Ελένης. Ο χρόνος είναι ευθύγραμμος, από τον δέκατο ένατο αιώνα μέχρι σήμερα. Οι άνθρωποι, αγγεία της λογικής ψυχής, ακολουθούν το αναπόδραστο, επίλεκτοι στη μνήμη ένας ένας. Η γλώσσα είναι λέξεις καθημερινές και η άσκηση με τις τελείες και τα κόμματα μου έμαθε πολλά για τους λογοτεχνικούς τρόπους.

Καθώς βλέπω τώρα το τυπωμένο βιβλίο, βρίσκω νέες αφετηρίες νοήματος.

Μέσα σε διαδικασία κατάφασης, προσωπικής παραμυθίας, παραίνεσης και ασυνείδητης ερμηνείας-ορμήνειας, θέλησα να μιλήσει μόνος του αυτός ο άλλος κόσμος και η γλώσσα. Για το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού ήταν ο κόσμος της ανάγκης, και ο αγώνας για τη βιοτή ήταν μέρος του φυσικού δικαίου, με τη γυναίκα ως τροφό της ζωής και παράδειγμα προσφοράς και ανιδιοτέλειας. Η απόσταση από τότε μέχρι τη νεοευδαιμονία της σήμερον είναι τεράστια. Ο κάθε λόγος και η κάθε πράξη εκεί είχαν καταστατικό, απόλυτο κύρος. Αυτό το κύρος και τη σημασία εζήλωσα και, με τις επιμέρους ενότητες και τη διάταξη της ύλης κεντρωμένες στον άξονα του χρόνου, προσπάθησα να υπηρετήσω τη ζωντανή φωνή. Μάγδα Τσιρογιάννη

Περσινή Αρραβωνιαστικιά

Η παράσταση των Elephas tiliensis στηρίχτηκε στο βιβλίο της Ζυράννας Ζατέλη που έκανε αίσθηση, όταν είχε πρωτοεκδοθεί.
Η ηρωίδα, ένα κορίτσι σ' έναν μονόλογο χωρίς αποδέκτη, αφηγείται την ιστορία της, μία ιστορία απώλειας, παρουσιάζοντας την δική της εκδοχή της πραγματικότητας.
Δεν μας λέει ψέματα, ούτε την αλήθεια.
Προσπαθεί μόνο να μας βάλει στον κόσμο της. Να δούμε με τα δικά της μάτια. Αλλά και να μας εντυπωσιάσει. Και δεν μπορούμε να της κρατήσουμε κακία γι αυτό. Αντίθετα.
Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο το βιβλίο είχε τόση επιτυχία.
Πολύ εύστοχα αποδόθηκε από τρεις νέες ηθοποιούς και όχι από μόνο από μία, με αποτέλεσμα η αφήγηση της ιστορίας να είναι πιο ζωντανή και πιο ανάλαφρη, εξυπηρετώντας ταυτόχρονα το σκοπό της ηρωίδας,  να γοητεύσει τους ακροατές της.
Η σκηνή του τσεκουριού με το μέλι –εντυπωσιακή- θα συγκινήσει τους θαυμαστές της συγγραφέως.
Σε κάθε περίπτωση όμως, είτε έχετε διαβάσει το βιβλίο είτε όχι, θα φύγετε στο τέλος με ένα χαμόγελο.
Και προς Θεού μην αποκαλύψετε το μυστικό.
Μαρία Μπάκη   www.debop.gr

Θέατρο του Νέου Κόσμου (Δώμα), Αντισθένους 7 & Θαρύπου, Ν. Κόσμος

09.03.2015 - 07.04.2015

Δε. & Τρ. 21:15

€12

WebLink

Tο Ασημένιο Κύπελλο του Σπύρου Λούη επιστρέφει στην Αθήνα

Το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος ανακοινώνει ότι το Ασημένιο Κύπελλο του Σπύρου Λούη επιστρέφει στην Αθήνα, σε συνέχεια της εξάμηνης παραμονής του στο Ολυμπιακό Μουσείο, στη Λωζάνη. Από τις 18 Μαρτίου, το ιστορικό Κύπελλο θα εκτίθεται και πάλι στο Μουσείο της Ακρόπολης, σε χώρο που δεν απαιτεί την αγορά εισιτηρίου, σύμφωνα και με τη δέσμευση του Ιδρύματος να καταστήσει το Κύπελλο προσβάσιμο σε όλους.

Από τον Σεπτέμβριο του 2012 έως και τον Αύγουστο του 2014, το Κύπελλο εκτέθηκε στο Μουσείο της Ακρόπολης, όπου περισσότερα από δύο εκατομμύρια άτομα όλων των ηλικιών και εθνικοτήτων είχαν την ευκαιρία να δουν από κοντά το έκθεμα και να πληροφορηθούν για την ιστορία και τον συμβολισμό του. Στη συνέχεια, και για διάστημα έξι μηνών, το Κύπελλο βρέθηκε στο Ολυμπιακό Μουσείο, στη Λωζάνη. Σήμερα, το Κύπελλο επιστρέφει στην Αθήνα και στο Μουσείο της Ακρόπολης, όπου και θα παραμείνει μέχρι την ολοκλήρωση του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ), στο οποίο θα στεγαστεί πλέον μόνιμα.

Υπενθυμίζεται πως το Κύπελλο αποκτήθηκε τον Ιούλιο του 2012 από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος σε διεθνή δημοπρασία, με σκοπό τον επαναπατρισμό ενός κειμηλίου εξαιρετικής σημασίας για την ιστορία της Ελλάδας και άρρηκτα συνδεδεμένου με τους Σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Ντορέτα Λινάκη  http://www.debop.gr/

Μήνυμα Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου - 27 Μαρτίου 2015

Ο εορτασμός της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου καθιερώθηκε το 1962 από το Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου (Δ.Ι.Θ.). Γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 27 Μαρτίου από την παγκόσμια θεατρική κοινότητα. Το Εκτελεστικό Συμβούλιο του Δ.Ι.Θ. επιλέγει κάθε φορά από μια χώρα-μέλος του μια διεθνώς αναγνωρισμένη προσωπικότητα του θεάτρου για να γράψει μήνυμα, το οποίο διαβάζεται σε όλα τα θέατρα και μεταδίδεται από τα Μ.Μ.Ε. σε όλο τον κόσμο.
Φέτος το μήνυμα έγραψε ο Πολωνός σκηνοθέτης Krzysztof Warlikowski.

Οι αληθινοί δάσκαλοι του θεάτρου συχνά απαντώνται εκτός σκηνής. Και γενικώς δεν δείχνουν κανένα ενδιαφέρον για το θέατρο ως μηχανισμό αντιγραφής συμβάσεων ή αναπαραγωγής κοινοτυπιών. Επικεντρώνονται περισσότερο στην πηγή της παρόρμησης, τα πραγματικά ζωογόνα ρεύματα που τείνουν να υπερβούν τις θεατρικές αίθουσες και τα πλήθη  που είναι διατεθειμένα να αντιγράψουν έναν οποιοδήποτε κόσμο. Αντιγράφουμε αντί να δημιουργούμε κόσμους που να εστιάζουν ή και να εξαρτώνται από τον διάλογο με το κοινό και τα υποδόρια συναισθήματά του. Ενώ στην πραγματικότητα τίποτα δεν μπορεί να αποκαλύψει καλύτερα από το θέατρο τα κρυμμένα πάθη.

Αρκετά συχνά στρέφομαι στη λογοτεχνία για να με καθοδηγήσει στη σωστή κατεύθυνση. Κάθε μέρα που περνά σκέφτομαι τους συγγραφείς που σχεδόν εκατό χρόνια πριν περιέγραψαν προφητικά την πτώση των Ευρωπαίων Θεών, το λυκόφως που βύθισε τον πολιτισμό μας σε ένα σκοτάδι που ακόμα περιμένει το φως. Σκέφτομαι τον Φράνζ Κάφκα, τον Τόμας Μαν και τον Μαρσέλ Προύστ. Σήμερα θα προσέθετα και τον Τζον Μάξγουελ Κούτσι σ’ αυτόν τον κύκλο προφητών.

Το κοινό τους όραμα για το αναπόφευκτο τέλος του κόσμου –όχι του πλανήτη αλλά του μοντέλου των ανθρώπινων σχέσεων– και της ανατροπής της κοινωνικής συνοχής, είναι  σοκαριστικά επίκαιρο για τον σύγχρονο άνθρωπο στο εδώ και στο τώρα. Για μας που ζούμε μετά το τέλος του κόσμου. Που ζούμε με τα εγκλήματα και τις συγκρούσεις που ξεσπούν καθημερινά παντού με τέτοια ταχύτητα που ούτε τα πανταχού παρόντα Μ.Μ.Ε. δεν μπορούν πλέον να παρακολουθήσουν. Αυτές οι εκλάμψεις γρήγορα γίνονται ενοχλητικές και εξαφανίζονται ανεπιστρεπτί από τους ειδησεογραφικούς τίτλους. Αισθανόμαστε ευάλωτοι, τρομαγμένοι και εγκλωβισμένοι. Δεν είμαστε πλέον ικανοί να κτίσουμε πύργους και τα τείχη που επιμόνως ορθώνουμε δεν μας προστατεύουν πλέον από τίποτα –αντιθέτως, απαιτούν προστασία και φροντίδα που απομυζούν μεγάλος μέρος της ενέργειας μας. Δεν έχουμε πλέον το σθένος να προσπαθούμε να διακρίνουμε αυτό που βρίσκεται πίσω από τις πύλες και πίσω από τα τείχη. Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος ύπαρξης του θεάτρου κι εκεί ακριβώς πρέπει να αναζητά τη δύναμη του. Να διεισδύει στο εσωτερικό, εκεί όπου απαγορεύεται.

«Ο μύθος επιδιώκει να εξηγήσει το ανεξήγητο. Καθώς αναδύεται από ένα φόντο αλήθειας, οφείλει να επιστρέψει στο ανεξήγητο» –με αυτό τον τρόπο περιέγραψε ο Κάφκα τη μετουσίωση του μύθου του Προμηθέα. Είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι οι ίδιες λέξεις θα όφειλαν να περιγράφουν το θέατρο. Και αυτό το είδος θεάτρου που θεμελιωμένο στην αλήθεια βρίσκει την ολοκλήρωσή του στο ανεξήγητο, εύχομαι σε όλους τους εργάτες του θεάτρου, της σκηνής και της πλατείας και το εύχομαι με όλη μου την καρδιά.

Ντορέτα Λινάκη   www.debop.gr

Dead Meadow

Το υπόγειο των Εξαρχείων θα υποδεχτεί τους Αμερικάνους Stoner/Psychedelic rockers που μετράνε ήδη 8 άλμπουμ στο ενεργητικό τους! Μια βραδιά γεμάτη ένταση και ψυχεδέλεια! Οι Dead Meadow έχουν διαδραματίσει καθορίστικό ρόλο στην αναβίωση της νεο-ψυχεδέλειας που κερδίζει αργα και σταθερά ένα αυξανόμενο κοινό! Μαζί τους οι Whereswilder μια απο τις καλύτερες ελληνικές μπάντες του είδους, που μόλις κυκλοφόρησε το πρώτο της άλμπουμ! Αν σας αρέσουν οι ψυχωμένες κιθάρες, η υπνωτιστική ρυθμική αύρα και τα δυνατά μπάσα μην το χάσετε! Mike Montezuma  www.debop.gr

 An Club, Σολωμού 13-15, Εξάρχεια

31.03.2015

21:00

€18, €22

WebLink

The Twisted Odyssey

Tο ομηρικό έπος αποτελεί την αφετηρία για τη δημιουργία 24 έργων, ισάριθμα με τις ραψωδίες, που ξεφεύγουν από τα συμβατικά όρια και επανανοηματοδοτούν τις οδυσσειακές καταστάσεις.
Ο καλλιτέχνης Κωνσταντίνος Πάτσιος «διαβάζει» αναχρονιστικά την Οδύσσεια και την εντάσσει σε ένα ζωγραφικό πλαίσιο που δεν υπάρχουν προφανείς ομοιότητες. Αντιθέτως, καλείται ο θεατής σύμφωνα με την προσωπική του «έξη», να αναγνωρίσει, να αποκρυπτογραφήσει και τελικά να συσχετίσει τους συμβολισμούς τόσο με το πρωτότυπο όσο και -σαν ένας σύγχρονος Οδυσσέας- με το δικό του ταξίδι.

Η έκθεση θα φιλοξενηθεί στη γκαλερί «Underdog» στο Λονδίνο στις 4-10 Ιουνίου.

Ντορέτα Λινάκη  http://www.debop.gr/

The Blender Gallery, Ζησιμοπούλου 4, Γλυφάδα

27.03.2015 - 07.05.2015

Τε.-Πα. 10:00-19:00, Σά. 12:00-19:00

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Facebook

WebLink

10o Διεθνές Φεστιβάλ Αnimation Αθήνας

Το Διεθνές Φεστιβάλ Αnimation της Αθήνας επιστρέφει γιορτάζοντας 10 χρόνια. Το φετινό επετειακό πρόγραμμα περιλαμβάνει εκτός από τις προβολές ταινιών μικρού και μεγάλου μήκους, πειραματικές ταινίες, εικαστικές δράσεις, μαραθώνιες προβολές, ταινίες σπουδαστών καθώς και πολύ ενδιαφέροντα αφιερώματα, με σημαντικότερο το αφιέρωμα στον Θανάση Ρεντζή. 
Νίκος Νικολακόπουλος   http://www.debop.gr/ 

Ταινιοθήκη της Ελλάδος, ΡΟΜΑΝΤΣΟ, Αλκυονίς New Star Art Cinema

26.03.2015 - 01.04.2015

€4(ΑΝΑ ΠΡΟΒΟΛΗ), €7 (ΟΛΕΣ ΟΙ ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ), ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΤΙΣ ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΤΟ ΡΟΜΑΝΤΣΟ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ / ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

Facebook

WebLink