Η Χίος, αυτός ο τόπος σπάνιας ομορφιάς, πλήρωσε βαρύ φόρο αίματος κατά τη διάρκεια του Αγώνα, επειδή τόλμησε να επαναστατήσει για την ελευθερία του. Το 1822, οι Οθωμανοί έκαψαν το νησί, σκότωσαν τους κατοίκους του και πούλησαν σε σκλαβοπάζαρα τα γυναικόπαιδα: από τους 117.000 κατοίκους, μόνο 1.800 από όσους επέζησαν παρέμειναν στη Χίο.
Όμως, η θυσία των Χιωτών δεν έγινε εις μάτην. Άλλαξε τον ρου της Επανάστασης. Μαζί με τους θρήνους για τη σφαγή, «φούντωσε» η πίστη στα ιδανικά του Αγώνα και ο φιλελληνισμός.
Η Ευρώπη συγκλονίστηκε. Τα απελπισμένα πρόσωπα που ζωγράφισε ο Ντελακρουά στον πίνακά του «Η Σφαγή της Χίου», μετέδωσαν τον πόθο για τη δικαίωση του Αγώνα σε κάθε άκρη της Γαλλίας. Τα λόγια του Βίκτωρα Ουγκώ στο ποίημά του «Το Ελληνόπουλο», ήχησαν σε όλη την ήπειρο.
Η σφαγή της Χίου έγινε ο μοχλός μεταστροφής της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης υπέρ του ελληνικού σκοπού. Αλλά και το εφαλτήριο για νέες πράξεις γενναιότητας. Όπως εκείνες του Κωνσταντίνου Κανάρη και του Ανδρέα Πιπίνου που με τα πυρπολικά τους μπήκαν στο λιμάνι της Χίου και έβαλαν φωτιά στην οθωμανική ναυαρχίδα του Καρά Αλή.
Παρά τις δοκιμασίες της ιστορίας, η Χίος δεν σταμάτησε να προχωρά και να ανθίζει, να ξαναχτίζει πάνω στα συντρίμμια και να προκόβει. Τόπος ευλογημένος με το δώρο της μαστίχας και την επιμονή των ναυτικών της, η Χίος είναι σήμερα ένας πρωτοπόρος της νησιωτικής ανάπτυξης.
Για την επέτειο των 200 χρόνων από την Επανάσταση, ο
Δήμος Χίου
και η Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου, έχουν υποβάλει στην Επιτροπή προτάσεις που επενδύουν στο μέλλον της μαστίχας. Μέσα από βιωματικά εργαστήρια και καταγραφή των ιδιοτήτων του μοναδικού αυτού προϊόντος, θα ενισχυθεί η περαιτέρω ανάπτυξη της παραγωγής του. Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει και στην πρόταση για τη δημιουργία ψηφιακών μουσείων πολιτισμού στη Λέσβο, τη Χίο και τη Σάμο. Μαθαίνουμε, θυμόμαστε και τιμάμε τους ανθρώπους και την ιστορία μας. Συμμετέχουμε στην επέτειο των 200 χρόνων, με στόχο να αφήσουμε κάτι πίσω μας: μια παρακαταθήκη για το μέλλον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου