Τo Σάββατο 2 Νοεμβρίου γιορτάζουμε στο καφενείο στην Ακαδημία Πλάτωνος (Μοναστηρίου 140) την ημέρα των νεκρών, τη σημαντικότερη λαϊκή παράδοση της χώρας του Μεξικού.
Καθ' όλη τη διάρκεια του δρώμενου θα μπορείτε να:
δείτε την Έκθεση φωτογραφίας: "día de los muertos México City 2022" της Chloe Kritharas Devienne
απολαύσετε πεντανόστιμα φαγητά εμπνευσμένα από τη Μεξικάνικη κουζίνα!




Στέλλα Παππά: τραγούδι, γκιταλέλε
Σπύρο Σαραντόπουλο: κιθάρα, τραγούδι
Ντιάνα Δεληγιάννη: τραγούδι
Guest star
Χριστίνα Βράκα: αφήγηση
https://youtu.be/u1kmq9TrJkE?si=e87e2Hwj2RuH3JTU


Χορός : Μαριάννα Λιανή
Κιθάρα : Δημήτρης Κατρανίδης
Περισσότερα σε σχέση με την ημέρα των νεκρών:
Κάθε χρόνο τα μεσάνυχτα, ανάμεσα στην πρώτη και την δεύτερη ημέρα του Νοεμβρίου, οι Μεξικανοί ξενυχτάνε στο νεκροταφείο δίπλα στους τάφους των προγόνων τους. Τους στολίζουν με κάτι πορτοκαλί εποχιακά λουλούδια, τους φέρνουν τα αγαπημένα τους φαγητά, τα αγαπημένα τους ποτά και κάποια ψωμάκια γλυκά που έχουν τη γεύση από τσουρέκι. Άλλοι φέρνουν μουσικούς και γλεντάνε όλοι νύχτα πάνω από τους τάφους.
Γιατί πιστεύουν πως οι νεκροί επιστρέφουν πάνω στην χώρα των ζωντανών για μία μόνο νύχτα. Έρχονται να δουν τι κάνουν οι πάνω, να τους μαλώσουν ή να τους συμβουλεύσουν ή απλά να γλεντήσουν μαζί τους και τα ξημερώματα επιστρέφουν πίσω στον κόσμο των νεκρών. Του χρόνου πάλι!
Ντύνονται "κατρίνοι" και "κατρίνες". Σκελετοί-φιγούρες με ρούχα και παρουσιαστικό ανώτερων κοινωνικών τάξεων προηγούμενων αιώνων. Ένα κοινωνικό σχόλιο του λαού για το προφανές "στον θάνατο είμαστε όλοι ίσοι".
Πρόκειται για μία πανάρχαια ινδιάνικη γιορτή που ταυτίζεται με το πέρας της καλλιέργειας του καλαμποκιού. Εκατοντάδες χρόνια τώρα κάθε χρόνο την ίδια νύχτα οι νεκροί επιστρέφουν στον πάνω κόσμο για να "τα πουν" με τους ζωντανούς.
Κάθε χρόνο τα μεσάνυχτα, ανάμεσα στην πρώτη και την δεύτερη ημέρα του Νοεμβρίου, οι Μεξικανοί ξενυχτάνε στο νεκροταφείο δίπλα στους τάφους των προγόνων τους. Τους στολίζουν με κάτι πορτοκαλί εποχιακά λουλούδια, τους φέρνουν τα αγαπημένα τους φαγητά, τα αγαπημένα τους ποτά και κάποια ψωμάκια γλυκά που έχουν τη γεύση από τσουρέκι. Άλλοι φέρνουν μουσικούς και γλεντάνε όλοι νύχτα πάνω από τους τάφους.
Γιατί πιστεύουν πως οι νεκροί επιστρέφουν πάνω στην χώρα των ζωντανών για μία μόνο νύχτα. Έρχονται να δουν τι κάνουν οι πάνω, να τους μαλώσουν ή να τους συμβουλεύσουν ή απλά να γλεντήσουν μαζί τους και τα ξημερώματα επιστρέφουν πίσω στον κόσμο των νεκρών. Του χρόνου πάλι!
Ντύνονται "κατρίνοι" και "κατρίνες". Σκελετοί-φιγούρες με ρούχα και παρουσιαστικό ανώτερων κοινωνικών τάξεων προηγούμενων αιώνων. Ένα κοινωνικό σχόλιο του λαού για το προφανές "στον θάνατο είμαστε όλοι ίσοι".
Πρόκειται για μία πανάρχαια ινδιάνικη γιορτή που ταυτίζεται με το πέρας της καλλιέργειας του καλαμποκιού. Εκατοντάδες χρόνια τώρα κάθε χρόνο την ίδια νύχτα οι νεκροί επιστρέφουν στον πάνω κόσμο για να "τα πουν" με τους ζωντανούς.
Το Καφενείο Στην Ακαδημία Πλάτωνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου