Αμέσως ο Καλλικρατίδας έσπευσε στον Πέρση βασιλιά Κύρο για να ζητήσει τους μισθούς για τους ναύτες του, όπως συνηθιζόταν τότε και από τους δυο εμπόλεμους (Αθηναίους και Σπαρτιάτες). Ήταν μια συνήθης πρακτική τότε που είχε εγκαινιάσει ο Αλκιβιάδης, είχε συνεχίσει ο Κόνων και ο Λύσανδρος. Τυπικά ο Κύρος είχε συμμαχία με την Σπάρτη και είχε υποσχεθεί χρηματοδότηση. Στον Καλλικρατίδα όμως του είπε να περιμένει τρεις μέρες. Αυτή η ταπεινωτική αναβολή εξόργισε τον τίμιο Έλληνα που ονόμασε αθλιότατους όλους τους Έλληνες που συνωστίζονται στην Περσική αυλή κολακεύοντας τους βαρβάρους για λίγα αργύρια. Ορκίσθηκε δε με την επιστροφή του στη Σπάρτη να εργαστεί για να φέρει τους Αθηναίους και τους Σπαρτιάτες σε ειρήνευση.
Αμέσως έπλευσε στην Μίλητο όπου σε συνέλευση του Δήμου εξήγησε την κατάσταση. Απέκλεισε κάθε πιθανότητα να ξαναταπεινώσει τον εαυτό του στον βάρβαρο μονάρχη, τον χαρακτήρισε εχθρό των Ελλήνων, υπερασπίστηκε την ανεξαρτησία του ελληνικού κόσμου τόσο από τους Αθηναίους ιμπεριαλιστές όσο και από τους Πέρσες βαρβάρους, και ζήτησε χρήματα για να οργανώσει τον στόλο του και να τιμωρήσει και τους δυο. Ο δήμος ενθουσιάστηκε με τον πατριωτικό του λόγο και τον χρηματοδότησε. Ο στόλος του έφτασε τα 170 πλοία ο μεγαλύτερος που είχε παρατάξει η Σπάρτη ως τότε......
Ο Καλλικρατίδας είχε συναίσθηση του καθήκοντος απέναντι στην πατρίδα του, δεν δείλιασε να αναλάβει τις ευθύνες του, δεν δίστασε να θυσιαστεί για την πατρίδα του. Αλλά δεν ήταν μόνο ιδεαλιστής. Αποδείχτηκε και ικανός στρατηγός αφού είχε τουλάχιστον τρεις μεγάλες ναυτικές επιτυχίες, χωρίς να έχει ιδιαίτερες ναυτικές γνώσεις. Οι Έλληνες των νησιών του ανατολικού Αιγαίου πίστεψαν στην εμφανή και ειλικρινή παν-ελληνική του πρόθεση και τον ενίσχυσαν οικονομικά και στρατιωτικά. Ο Καλλικρατίδας έγραψε το όνομα του δίπλα σε αυτά του Λεωνίδα, του Αρχιδάμου και του Αγησιλάου. Είχε όμως και κάτι παραπάνω από αυτούς. Είχε την συναίσθηση του πανέλληνα. Μίσησε βαθιά τον εμφύλιο αυτόν πόλεμο και αναζήτησε την ειρήνευση και την ένωση των Ελλήνων. Ένιωθε δυνατούς τους δεσμούς αίματος, θρησκείας, γλώσσας και πολιτισμού που ένωναν όλους τους Έλληνες τότε. Απέδειξε εμπράκτως την πίστη του αυτή με την πολιτική που ακολούθησε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου