Η καθημερινότητα με τρέφει. Ζω μέσα στον κύκλο της· κάθε λεπτό, κάθε δευτερόλεπτο που έρχεται και φεύγει μου φαίνεται μοναδικό. Οι άνθρωποι που περνούν απαρατήρητοι ανάμεσά μας, αυτοί που δεν θέλουμε να τους ξέρουμε ή κάνουμε πως δεν τους βλέπουμε, με μαγεύουν. Το βιβλίο μου Ξεκαλοκαιριάζοντας στον ποταμό εκφράζει τις καθημερινές «ανέξοδες» χαρές, τις ανησυχίες για το αβέβαιο μέλλον και τα συμβάντα μια παρέας από ανθρώπους όλων των ηλικιών και των κοινωνικών στρωμάτων που περνούν το καλοκαίρι του 2013 στις εκβολές του Αλμυρού ποταμού στην Κρήτη.
Ένας χώρος λίγων τετραγωνικών, που αποτελείται από δυο ξύλινα καρούλια της ΔΕΗ κι έναν αχταρμά από ξεχαρβαλωμένες καρέκλες, η λεγόμενη «καφετέρια», αποτελεί το σημείο συνάντησης αυτού του ανθρώπινου αχταρμά.
Απέναντι στην κρίση, προσπαθώ να διακωμωδήσω την κατάσταση, με χιούμορ, χωρατά και την τρέλα να πηγαινοέρχεται ανάμεσα στους ήρωες, που ο καθένας φέρνει κατιτίς από φαγώσιμα και αλκοόλ για να το μοιραστεί με τους άλλους. Ιδίως με τη ρακή και το κρασί, οι χαρακτήρες πλησιάζουν τόσο που εκμυστηρεύονται συμβάντα σαν να είναι χρόνια φίλοι. Σύχναζα στο μέρος από παλιά. Τότες ήμουν μοναχός και σπάνια έβλεπα κάποιον να κάθεται στην καφετέρια. Τα ξύλινα καρούλια τα είχα μεταφέρει από μια καφετέρια δίπλα, όταν ο μαγαζάτορας, καθώς είχε τελειώσει η τουριστική σεζόν, τα είχε αφήσει σιμά σ’ έναν κάδο σκουπιδιών.
Οι ήρωες του βιβλίου ζυμώνονται με την αγωνία της επιβίωσης. Ο καθένας είναι ξεχωριστός: ο ηλεκτρολόγος Γρηγόρης, ο ψυκτικός Τάσος, ο Φώντας με τη χαμηλή σύνταξη, ο Φάνης, ο Μηνάς, η Ηλέκτρα. Όλοι αφηγούνται τη δική τους προσωπική, καθημερινή ιστορία. Όλοι ελπίζουν και ονειρεύονται ότι θα ξεφύγουν από τον εφιάλτη που τους δημιουργεί η αβεβαιότητα και η αδιαφορία ενός κόσμου που δεν είναι πλασμένος στα μέτρα τους.
Δίπλα στην καφετέρια, κυλούν τα γάργαρα νερά του ποταμού, που αποτελεί την πηγή πλούσιων εικόνων, λέξεων και συναισθημάτων. Ορισμένοι κολυμπούν στον ποταμό, άλλοι ψαρεύουν, μερικοί παίζουν ρακέτες στην παραλία, ενώ κάποιοι άλλοι πιο ριψοκίνδυνοι εξασκούν το άθλημα του σερφινγκ. Τα πράσινα λερωμένα νερά του ποταμού κρύβουν μυστικά και φόβο. Τυχαίνει να κολυμπώ στον ποταμό, ακόμη και τις κρύες μέρες του χειμώνα. Τα νερά είναι παγωμένα. Συχνά οι περαστικοί με κοιτάζουν έκπληκτοι και με ρωτούν πώς αντέχω και κολυμπώ τόση ώρα στον ποταμό: «Είναι θέμα θέλησης και συνήθειας», τους αποκρίνομαι. Αισθάνομαι ότι ο ποταμός αφουγκράζεται τα συναισθήματά μου, με ωθεί στη δημιουργία και με χαλαρώνει, καθώς κυλώ ανάμεσα στις φυκιάδες. Ξεχνιέμαι, βυθίζομαι, πλάθω τους ήρωες των βιβλίων μου. Με τους συνδαιτυμόνες μου συμβιώνω άλλοτε αρμονικά και άλλοτε όχι: γλάροι, νυχτερίδες, αποδημητικά πουλιά, νερόφιδα και αδέσποτα της παραλίας.
 |
| Ξεκαλοκαιριάζοντας στον ποταμό Χρήστος Σαμπανίδης Θίνες 232 σελ. ISBN 978-618-80209-6-2 Τιμή € 14,84 |
Οι κεντρικοί χαρακτήρες του βιβλίου μου είναι ο περιπλανώμενος Ντίνος με τους πέντε σκύλους που τον ακολουθούν παντού και ο Μιχάλης που εργάζεται ως αναπληρωτής μαθηματικός σ’ ένα γυμνάσιο του Ηρακλείου. Και τα δυο πρόσωπα είναι υπαρκτά· όχι μόνο στο βιβλίο, αλλά και στην πραγματική ζωή είναι φίλοι. Οι εξιστορήσεις του Ντίνου στο χθες, μέσα στο βιβλίο, έτσι όπως ξεγλιστρούν οι λέξεις από τα χείλη του, αργά και νωχελικά, χαλαρώνουν τον εκπαιδευτικό από τη μόνιμη ανησυχία του μήπως μεταβληθεί σε άνεργο και τον μεταφέρουν σε ονειρικούς κόσμους. Σιγά-σιγά εξυφαίνεται μια βαθειά σχέση, ο ένας εξαρτάται από τον άλλον, ο ένας στηρίζει τον άλλον, καθώς η κρίση καραδοκεί.
Οι ήρωες του βιβλίου ζυμώνονται με την αγωνία της επιβίωσης. Ο καθένας είναι ξεχωριστός: ο ηλεκτρολόγος Γρηγόρης, ο ψυκτικός Τάσος, ο Φώντας με τη χαμηλή σύνταξη, ο Φάνης, ο Μηνάς, η Ηλέκτρα. Όλοι αφηγούνται τη δική τους προσωπική, καθημερινή ιστορία. Όλοι ελπίζουν και ονειρεύονται ότι θα ξεφύγουν από τον εφιάλτη που τους δημιουργεί η αβεβαιότητα και η αδιαφορία ενός κόσμου που δεν είναι πλασμένος στα μέτρα τους.
Οι ιστορίες των προσώπων και των καταστάσεων ανοίγουν και κλείνουν σαν την βεντάλια. Αυτό είναι μέρος της γενικής μου τακτικής όταν γράφω. Στο τέλος, το απρόβλεπτο θα σημαδέψει τις ζωές όλων στην «καφετέρια» και στον ποταμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου