Amelie von Wulffen
Hedwig’s Betrayal
Paintings, Comics and a Cupboard
September 17-November 16, 2019
Preview: Tuesday, September 17th, 7:30 – 9:30 pm
“Hello Flaumi, we are going to the river to look at our reflection, wanna join us?” ask the diamond-shaped characters their troubled young community member Flaumi.
As in many of Amelie von Wulffen’s comics inhabited by speaking shapes, small animals, fruits and vegetables, gallerists, the artist herself and her Berlin milieu, in Flaumi is Developing Splendidly—one of the four stories published in English on the occasion of the exhibition at Radio Athènes—von Wulffen explores the vicissitudes of reflective representation.
The mirror (the river in this case) as a recording surface for visual perceptions but also as a surface behind which there is content —think of Alice Through the Looking Glass— can serve as a metaphor for the complicated narratives performed in the pictorial space Amelie von Wulffen creates. “Am I the lover or the beloved—the one who wants or the one who is wanted?” asks Ovid’s Narcissus as he encounters his reflection. Is it the painter’s desire (fantasy) we are looking at, is it our desire (fantasy)?
Boundaries between personal experience and shared social anxieties, self and introject, real and imaginary time and space, explode in the work of von Wulffen who seems to mine the register of the unconscious. However, unlike the psychoanalytic subject’s unconscious whose fantasies about time and space are not in real time and space, here we encounter the paradox of simultaneity: childhood memories, the history of painting, scenes from Netflix series, ice-cream advertisements, cats, Bavarian landscapes, lovers, dogs, and interiors collapse on the surfaces the artist uses that include various materials from canvas, wood, and paper to pianos and found pieces of furniture such as antique cupboards, beds, sofas and school chairs.
How can one distinguish the daydream from the actual event? Is the author and the hero one and the same? Or is the artist’s (subject’s) role dispersed across the narrative? I am thinking here not just of the unexpected links between the contemporary and the untimely in many of von Wulffen’s paintings and pencil-drawn comics —as when she is having conversations with Francisco de Goya in her autobiographical comic Am kühlen Tisch (At the Cool Table) for example—but also of the narrative of painting as a medium itself and a kind of “spiral retelling” as it were, that manifests itself in her quotations of painting styles.
Trenchant and obscure, dark and funny, and I would argue awash with tenderness, Amelie von Wulffen, in the words of artist Amy Sillman: “stretches painting and drawing out horizontally, but to send it down the rabbit hole of the everyday.”
—HP
*
Amelie von Wulffen (b. 1966 in Breitenbrunn/Oberpfalz, Germany) lives and works in Berlin. Recent solo exhibitions include: Kunsthalle Bern, Bern (2019); Gio Marconi, Milan (2018); Reena Spaulings, NY (2018); Studio Voltaire, London (2017); Galerie Barbara Weiss, Berlin (2016); Pinakothek der Moderne, Munich (2015); Freedman Fitzpatrick, Los Angeles (2015); Galerie Meyer Kainer, Vienna (2015); Kunstforum Baloise, Basel (2014); and Gio Marconi Gallery, Milan (2014). Recent group exhibitions include: University of Applied Arts, Viennna (2019); Freedman Fitzpatrick, Los Angeles (2018); Oracle, Berlin (2018); Lulu, Mexico City (2018); Metro Pictures, New York (2017); Ludlow 38, New York (2017); Greene Naftali, New York (2017); Museum of Contemporary Art, Freiburg (2017); and MAMCO, Geneva (2017). A survey of her work will open at Kunstwerke Berlin in 2020.
Her works belong to the collections of Pinakothek der Moderne, Munich; Centre Pompidou, Paris; Musée National d’Art Moderne, Paris; the Hammer Museum, Los Angeles; the Museum of Contemporary Art, Los Angeles; MoMA, New York; FRAC Auvergne, Clermont-Ferrand; and the Seattle Art Museum.
She is a recipient of the Ruth Baumgarte Art Award (2016).
The publication "Amelie von Wulffen, Hedwig’s Betrayal: 4 Comics" was made possible with the support of Goethe-Institut.
The exhibition is generously supported by
Institut für Auslandsbeziehungen.
Radio Athènes is supported by
Outset Contemporary Art Fund (Greece)
Opening hours are Wednesday 4-8pm, Saturday 1-5pm and by appointment.
image / εικόνα: Amelie von Wulffen, Untitled (Ἀτιτλο) 2019, oil on canvas / λάδι σε καμβά, 140 x 200 cm
*
Amelie von Wulffen
Η προδοσία της Χέντβιγκ
Πίνακες, κόμικς και ένα ντουλάπι
17 Σεπτεμβρίου - 16 Νοεμβρίου 2019
Εγκαίνια: Τρίτη, 17 Σεπτεμβρίου, 7:30 - 9:30 μ.μ.
"Γεια σου Φλάουμι, πηγαίνουμε στο ποτάμι για να χαζέψουμε τον αντικατροπτισμό μας, θέλεις να έρθεις μαζί μας;" ρωτούν οι χαρακτήρες σε σχήμα καρό το προβληματισμένο νεαρό μέλος της κοινότητάς τους, Φλάουμι.
Όπως σε πολλά από τα κόμικς της Amelie von Wulffen στα οποία πρωταγωνιστούν ομιλώντα σχήματα, μικρά ζώα, λαχανικά και φρούτα, έμποροι έργων τέχνης, η ίδια η καλλιτέχνιδα και ο Βερολινέζικος κύκλος της, στην Flaumi is Developing Splendidly (Η Φλάουμι Αναπτύσσεται Έκτακτα)- μία από τις τέσσερεις ιστορίες που εκδίδονται στα Αγγλικά με την ευκαιρία της έκθεσης στο Radio Athènes- η von Wulffen διερευνά τις περιπέτειες της αντανακλαστικής αναπαράστασης.
Ο καθρέφτης (το ποτἀμι σε αυτή την περίπτωση) σαν επιφάνεια εγγραφής οπτικών εντυπώσεων αλλά και σαν επιφάνεια πίσω από την οποία υπάρχει περιεχόμενο – σκεφτείτε την Αλίκη Μέσα από τον Καθρέφτη - μπορεί να χρησιμεύσει σαν μεταφορά για τις περίπλοκες αφηγήσεις που εκτελούνται στον εικονογραφικό χώρο που δημιουργεί η Amelie von Wulffen. «Είμαι ο εραστής ή ο αγαπημένος - αυτός που θέλει ή αυτός που τον θέλουν;» ρωτά ο Νάρκισσος του Οβιδίου καθώς συναντά το είδωλό του. Είναι η επιθυμία (φαντασίωση) της ζωγράφου που κοιτάμε, είναι η δική μας επιθυμία (φαντασίωση);
Τα όρια μεταξύ της προσωπικής εμπειρίας και των κοινών κοινωνικών ανησυχιών, του εαυτού και της ενδοβολής, του πραγματικού και του φανταστικού χρόνου και χώρου, εκρήγνυνται στο έργο της von Wulffen, που φαίνεται να αντλεί υλικό από το πεδίο του ασυνείδητου. Ωστόσο, σε αντίθεση με το ασυνείδητο του ψυχαναλυτικού υποκειμένου όπου οι φαντασιώσεις σχετικά με το χρόνο και τον χώρο δεν είναι ποτέ σε πραγματικό χρόνο και χώρο, εδώ συναντάμε το παράδοξο του ταυτόχρονου: παιδικές αναμνήσεις, η ιστορία της ζωγραφικής, σκηνές από σειρές στο Netflix, διαφημίσεις παγωτού, γάτες, βαυαρικά τοπία, εραστές, σκύλοι και εσωτερικοί χώροι συμπτύσσονται στις επιφάνειες που χρησιμοποιεί η καλλιτέχνιδα οι οποίες περιλαμβάνουν διἀφορα υλικά: από καμβά, ξύλο και χαρτί σε πιάνα και έπιπλα όπως ντουλάπια αντίκες, κρεβάτια, καναπέδες και καρέκλες σχολείου.
Πώς μπορεί κανείς να διακρίνει την ονειροπόληση από το πραγματικό γεγονός; Είναι η συγγραφέας και η ηρωίδα ένα και το αυτό; Ή είναι ο ρόλος της καλλιτέχνιδας (του υποκειμένου) διασκορπισμένος σε όλη την αφήγηση; Σκέφτομαι όχι μόνο τις απροσδόκητες σχέσεις μεταξύ του σύγχρονου και του αναχρονιστικού σε πολλά από τα ζωγραφικά έργα και τα κόμικς με μολύβι της von Wulffen -όπως όταν συνομιλεί με τον Francisco de Goya στο αυτοβιογραφικό κόμικ της Am kühlen Tisch (Στο Κούλ Τραπέζι) για παράδειγμα - αλλά και την αφήγηση της ζωγραφικής σαν μέσο και μια "σπειροειδή επανάληψη" που εκδηλώνεται στις παραθέσεις της διαφορετικών ζωγραφικὠν στυλ.
Αιχμηρή και αδιόρατη, σκοτεινή και αστεία, και θα υποστήριζα γεμάτη τρυφερότητα, η Amelie von Wulffen, όπως σημειώνει η καλλιτέχνιδα Amy Sillman: "εκτείνει την ζωγραφική και το σχέδιο οριζόντια, αλλά για να το στείλει κάτω στο βαθύ λαγούμι της καθημερινότητας".
—EΠ
*
Η Amelie von Wulffen (*1966 στο Breitenbrunn / Oberpfalz, Γερμανία) ζει και εργάζεται στο Βερολίνο.
Πρόσφατες ατομικές εκθέσεις περιλαμβάνουν: Kunsthalle Bern, Βέρνη (2019) · Gio Marconi, Milan (2018) ·Reena Spaulings, ΝΥ (2018) · Studio Voltaire, Λονδίνο (2017) · Galerie Barbara Weiss, Βερολίνο (2016) ·Pinakothek der Moderne, Μόναχο (2015) · Freedman Fitzpatrick, Λος Άντζελες (2015) · Galerie Meyer Kainer, Βιέννη (2015); Kunstforum Baloise, Βασιλεία (2014) · και γκαλερί Gio Marconi, Μιλάνο (2014). Πρόσφατες ομαδικές εκθέσεις περιλαμβάνουν: Πανεπιστήμιο Εφαρμοσμένων Τεχνών, Βιέννη (2019) ·Freedman Fitzpatrick, Λος Άντζελες (2018) · Oracle, Berlin (2018) · Lulu, Μέξικο Σίτυ (2018) · Metro Pictures, Νέα Υόρκη (2017) · Ludlow 38, Νέα Υόρκη (2017) · Greene Naftali, Νέα Υόρκη (2017) · Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Φράιμπουργκ (2017) · και MAMCO, Γενεύη (2017). Το 2020 θα ανοίξει μια μεγάλη αναδρομική έκθεσή της στα Kunstwerke του Βερολίνου.
Έργα της ανήκουν στις συλλογές της Pinakothek der Moderne του Μονάχου · Centre Pompidou, Παρίσι · Musée National d'Art Moderne, Παρίσι· Μουσείο Hammer, Λος Άντζελες · Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Λος Άντζελες · MoMA, Νέα Υόρκη · FRAC Auvergne, Clermont-Ferrand. και το Μουσείο Τέχνης του Σιάτλ.
Έχει λάβει το βραβείο Ruth Baumgarte Art Award (2016).
H έκδοση Amelie von Wulffen Hedwig’s Betrayal 4 Comics πραγματοποιήθηκε με την υποστήριξη του Goethe-Institut.
Η έκθεση πραγματοποιείται με την υποστήριξη του Institut für Auslandsbeziehungen.
Οι δράσεις του Radio Athènes στηρίζονται από το Outset Contemporary Art Fund (Ελλάδος).
¨Ωρες λειτουργίας της έκθεσης
Τετάρτη 4 με 8 μ.μ., Σάββατο 1 με 5 μ.μ. και κατόπιν συνεννόησης.
Για περισσότερες πληροφορίες παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας στο wave@radioathenes.org
- Τρίτη, 17 Σεπτεμβρίου 2019 στις 7:30 μ.μ. – 9:30 μ.μ.
https://www.facebook.com/events/482600128984968/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου