Κυριακή 16 Μαρτίου 2025

«Τα ακροδάχτυλα της Ιστορίας» του Παναγιώτη Αρβανίτη

 


Un coup de dés jamais n’abolira le hasard

Όταν ο νεαρός κριτικός 
Γκιστάβ Λανσόν 
έγραφε κατά του Μαλαρμέ 
στις 15 Ιούλη 1893 
αποκαλώντας τον συνεργό 
τρομοκρατών και δυναμιτιστή 
της γλωσσικής αβύσσου 

δεν είχε κοπάσει ακόμα 
ο αχός των βομβισμών 
που είχανε τον Ραβασόλ 
στην γκιλοτίνα
πριν έναν χρόνο 
οδηγήσει. 

 

Das Wort «Tod» ohne Negation zu lesen

Όταν ο Ράινερ Μαρία Ρίλκε 
στις 6 Ιανουαρίου 1923 
οραματιζόταν ένωση 
ορφική ζωής θανάτου 
κατηγορώντας όλες τις θρησκείες 
για αναίτιο σπαραγμό λελυπημένων 

δεν είχαν σηκωθεί τα σκοτεινά 
ακροδάχτυλα της Ιστορίας 
εβραίων εκατόμβες που θα φούρκιζαν 
διαβάζοντας από την άλλη μεριά 
σονέτα θετικά 
του συρφετού θανάτου.

 

She-Toyen

Όταν η Τσέχα εικαστικός Τουαγιέν 
κατά κόσμον Μαρί Τσερμινόβα 
δρασκέλιζε ερμαφρόδιτη τα γαλλοελβετικά σύνορα 
σαν πυρετός που τρέχει στις απέραντες κοιλάδες 
ανάμεσα σε ρυτίδες σωμάτων παιδικών 
και άχυρα ξερά και τσακισμένα 

η Καρμέλα δεν είχε χαρίσει 
στη Μάριαν Λέδερμπι 
το ακουστικό κέρας της Λεoνόρα Κάρινγκτον 
ενώ η Ρεμέδιος Βάρο έφεγγε
σαν άστρο μακρινό στο Μεξικό 
με τα γυαλιστερά κουζινικά της αλχημείας.  

 

Pax tibipax mundi

Όταν ο Πιερ Πάολο Παζολίνι
στις 26 Οκτωβρίου 1967
έκλεινε άσπονδη συμφωνία
με τον αμετανόητο φασίστα ποιητή
Έζρα Ουέστον Λούμις Πάουντ 
αποκαλώντας τον ξεροκέφαλο πατέρα 

κάτω από τα λευκά σύννεφα του ουρανού της Πίζας 
άνθιζαν βουβά τα ερείπια 
ενός πικρού late style 
ενώ στην Αθήνα –τ’ Αγίου Δημητρίου ανήμερα– 
είχε pax mundi και αντάρα 
τανκς και Κωνσταντάρα.

 

Bad smell can be nice

Όταν στις 8 Ιουλίου 2025 το φως του δειλινού
σωριαστεί κάτω από ένα μενεξεδί σύννεφο
εσύ θα κλείνεις αισίως έτη σαράντα.
Διαβάζοντας Λουσία Μπερλίν
μια παιδική ανάμνηση κορφολογείς
τριάντα χρόνια πριν:

Ο δεκάχρονος εαυτός στη μέση του δρόμου
να παίζει ποδόσφαιρο
κλοτσώντας ένα κουτάκι αναψυκτικού
με μόνο αντίπαλο του δειλινού το φως
και τέρμα αυτοσχέδιο έναν πράσινο κάδο απορριμμάτων.
Κάθε γκολ μια γλυκιά αποφορά στου χρόνου τα δίχτυα.

 

Ο Παναγιώτης Αρβανίτης (Πύργος Ηλείας, γενν. 1985) σπούδασε Ελληνική Φιλολογία και Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Είναι διδάκτωρ του Τμήματος Νεοελληνικών Σπουδών του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Βερολίνου. Έχει εκδώσει τέσσερις ποιητικές συλλογές, η τελευταία με τίτλο Παράθυρο στο Βερολίνο (Εκδόσεις Γαβριηλίδης, 2019). Έχει μεταφράσει στα ελληνικά ισπανόφωνους ποιητές, μεταξύ των οποίων David Huerta, Iván Oñate, Teuco Leopoldo Castilla, José Emilio Pacheco, Cristina Peri Rossi, Mario Santiago Papasquiaro. Είναι μέλος της συντακτικής ομάδας του περιοδικού λογοτεχνικής μετάφρασης Το Παράσιτο (Εκδόσεις Νήσος).

https://diastixo.gr/logotexnikakeimena/poihsh/23100-akrodaktyla-tis-istorias


https://diastixo.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Eric Csapo – William J. Slater: «Το αρχαίο θέατρο μέσα από τις πηγές»

  Ανθούλα Δανιήλ      Το βιβλίο των Eric Csapo και William J. Slater, με τίτλο  Το αρχαίο θέατρο μέσα από τις πηγές,  περιέχει επιλογές από ...