В преддверии Памятной даты современной истории греческого народа - восстания студентов Политехнического института Афин против диктатуры черных полковников (ноябрь 1973 г.). в четверг 13 ноября 2014г. Греческий культурный центр провел, в гостеприимных стенах Московского дома национальностей, уникально многоплановый культурно-просветительский вечер, состоявший как из краткого обзора социально-политического развития Греции с периода завершения Гражданской войны (1949 год) и до установления и позднейшего свержения режима черных полковников (1967 и 1974 гг. соответственно) в сопровождении аудио-видео материалов так и с показа спектакля Театра «Студия-69» (художественный руководитель – режиссёрГеоргий Червинский) «1000 расстрелянных девушек» по одноименной поэме греческой поэтессы Риты Бумы-Папа(моноспектакль в исполнении Ксении Веселковой).
В своем вступительном слове Теодора Янници, проведя краткий исторический экскурс (прилагается) развития Греции с окончания Второй мировой войны и до установления и свержения режима черных полковников (1945-1974гг.), объяснила взаимосвязь постановки Георгия Червинского на основе произведения Риты Бумы-Папа с недавно проведенным нашим мероприятием, приуроченном Дню «ОХИ», натиску итало-фашистской агрессии.
Известно, что ежегодно Греческий культурный центр, с самого начала своего создания, отмечает Национальные и Памятные Дни в истории греческого народа, при этом каждый год освещает конкретное историческое событие, конкретную дату, под различным ракурсом. В этом году на недавно прошедшем празднике ко Дню «ОХИ» мы решили , помимо общего экскурса, остановиться на конкретных личностях, на подвигах героинь Сопротивления, легендарных, мужественных женщинах, которые ценой своей жизнью понесли ущерб захватчику и навсегда их имена вписались в золотые страницы героев Эллады. Это были обыкновенные с первого взгляда женщины, домохозяйки, студентки, школьницы, которые не могли поступить иначе. Они превзошли себя, они послушались зову предков и своих генов и, вооружившись мужественным свободолюбивым духом, решительностью, бесстрашием, они пренебрегали опасностью и никогда не сдали своих товарищей, никогда не сдались, даже перед самой смертью.
Произведение Риты Бумы-Папа «1000 расстрелянных девушек»посвящено именно этим героическим, мужественным самоотверженным женщинам.
Сама Рита Буми-Папа в авторском предисловии к сборнику стихов "Тысяча убитых девушек" писала: "Все эти гречанки (жертвы гражданской войны в Греции 1946 -1949 гг.) могли бы спастись, если бы сказали "да". Но ни одна из них не сказала "да". Эти убитые девушки не давали мне спать по ночам. Я чувствовала, как они вцеплялись в мою подушку, в меня, я прочла массу приговоров, писем девушек-смертниц к своим родным, познакомилась с их жизнью дома, в семье. Их нравственное величие, неповторимый в истории случай самопожертвования, не только потряс меня, но неразрывно связал с ними. Я почувствовала себя их матерью" (цит. по статье Петроса Антеоса в сб. "Солнце на ладони").
Режиссер постановщик Георгий Червинский коснулся специфики данного произведения, его уникально мирный, гуманный посыл, обращение читателя и зрителя к гуманным качествам человека, к человечности.
Проникновенное, талантливое исполнение Ксении Веселковой, обогащенное выверенным музыкальным оформлением, состоящем из произведения великого греческого композитора современности Микиса Теодоракиса, завоевало зрительский зал и теплые аплодисменты присутствующих. Сама актриса тоже поделилась со зрителями своими эмоциями, своим восприятием данного произведения, своим подходом в этому моноспектаклю.
Греческий культурный центр выражает искреннюю и глубокую признательность Георгию Червинкому и Ксении Веселковой за сотрудничество и за показанный моноспектакль, поздравляет их со столь блестящим плодом их совместной работы и желает им дальнейших творческих успехов.
Подытоживая наше мероприятие, его участники пришли к выводу, что конкретный моноспектакль «1000 расстрелянных девушек» на основе произведения Риты Бумы-Папа следует далее развивать, обогатить и греческим текстом, и подключить к нему театральную мастерскую Греческого культурного центра.
Прилагаются фотографии и материалы с мероприятия.
Искренне Ваша
Теодора Янници,
директор Греческого культурного центра
Μόσχα, 14 Νοεμβρίου 2014
Αγαπητοί φίλοι,
Ενόψει της επετείου της φοιτητικής εξέγερσης του Πολυτεχνείου, το Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού πραγματοποίησε, στις φιλόξενες εγκαταστάσεις του Οίκου Εθνοτήτων της Μόσχας στις 13 Νοεμβρίου 2014, μία πολυεπίπεδη επιμορφωτική-καλλιτεχνική βραδυά, αφιερωμένη στην ημέρα μνήμης των γεγονότων του Πολυτεχνείου, που συμπεριέλαβε σύντομη επισκόπηση της κοινωνικοπολιτικής εξέλιξης της Ελλάδας από τη λήξη του Εμφυλίου Πολέμου (1949) έως την εγκαθίδρυση της Δικτατορίας των Συνταγματαρχών (1967) και την πτώση του καθεστώτος της χούντας (1974) (συνοδεία Χρονικού των τριών ημερών του Πολυτεχνείου μέσα από κείμενα, προσωπικές μαρτυρίες, οπτικοαουστικό υλικό) και σε προβολή της παράστασης του θεατρικού εργαστηρίου «Studio – ‘ 69» (καλλιτεχνικός διευθυντής, ο σκηνοθέτης Γκεόργκιι Τσερβίνσκι) «1000 σκοτωμένα κορίτσια», βασισμένης στο ομώνυμο ποίημα της Ρίτας Μπούμη-Παπά (σε ερμηνεία της Ξένιας Βεσελκόβα).
Την εισαγωγική της ομιλία η διευθύντρια του Κ.Ε.Π. Δώρα Γιαννίτση, προβαίνοντας σε μία συνοπτική ιστορική επισκόπηση της πολιτικής ανάπτυξης της Ελλάδας από τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου έως την εγκαθίδρυση και τη μετέπειτα πτώση του καθεστώτος των συνταγματαρχων (1945-1974) (επισυνάπτεται), τεκμηρίωσε τη σημασία της παράστασης του Γκεόργκι Τσερβίνσκι, βασισμένης στο ομώνυμο ποίημα«1000 σκοτωμένα κορίτσια» της Ρίτας Μπούμη-Παπά και την αλληλένδειά της με την προσφάτως εορτασθείσα επέτειο του «ΟΧΙ», της νικηφόρου προελάσεως του ελληνικού στρατού στο Αλβανικό Μέτωπο.
Ως γνωστό, το Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού από τη στιγμή της ίδρυσής του εορτάζει πάντοτε τις Εθνικές Επετείους, φροντίζοντας να διαφωτίζει το συγκεκριμένο ιστορικό γεγονός από διαφορετική κάθε φορά πτυχή. Φέτος, πέραν της γενικότερης εικόνας των γεγονότων της εποχής, εστιάσαμε την προσοχή μας σε συγκεκριμένες προσωπικότητες, σε ηρωίδες της Αντίστασης, σύμβολα αξιοπρέπειας, συνέπειας, αυταπάρνησης, ηωισμού, αυτοθυσίας, πραγματικής αρετής. Επρόκειτο για καθημερινές Ελληνίδες, νοικοκυρές, μητέρες, μαθήτριες, οι οποίες, εμψυχωμένες από τη φωνή και το παράδειγμα των προγόνων τους, από την ψυχική δύναμη που αντλεί από την παιδεία και τα γονίδιά τους, δεν μπόρεσαν να παραμείνουν αμέτοχες και προέταξαν τα τρυφερά στήθη τους στον κατακτητή, αψηφώντας δεσμεύσεις (οικογένεια,συγγενείς κ.α.), και τα ονόματά τους για πάντα εντάχθησαν στις χρυσές σελίδες της Ελληνικής ιστορίας, αποτελούν φωτεινό παράδειγμα, πυξίδα για όλους εμάς σήμερα. 
Ακριβώς σε αυτές τις Ελληνίδες, τις γεμάτες πάθος για ελευθερία, ηρωισμό, αυταπάρνηση και είναι αφιερωμένο το ποίηση της Μπούμη-Παπά, η γραφή της οποίας χαρακτηρίζεται θεμελιωδώς από τη φυσιολατρεία της, και παρουσιάζει έντονα τα στοιχεία του αισθησιασμού, του λυρισμού αλλά και του πολιτικού και κοινωνικού προβληματισμού, ιδιαίτερα στα μεταπολεμικά έργα της. Ούσα Κυκλαδίτισσα, από τη Σύρα, η Ρίτα Μπούμη-Παπά υπήρξε μία λεπταίσθητη ποιήτρια, τρυφερότατη κι εκφραστική, με έντονη λυρική πνοή και σπάνια
εικονοπλαστική δεξιοσύνη. Η ίδια αναφέρονταν για τη συγκεκριμένη εποχή ως εξής:
«Ένιωθα τότε τόσο ασφυχτική την καταπίεση των κυβερνήσεων που κατεύθυναν οι Αμερικανοί, ύστερα από τη στρατιωτική ήττα της Αριστεράς, ώστε μου ήταν αδύνατο να συγκρατήσω την πέννα μου να γράφει, πλάγια, κρυφά, υπονοούμενα, με κείμενα ανοιχτά φιλελεύθερα, την ψυχική μου κατάσταση και το ανυποχώρητο του χαρακτήρα μου, που κρατάει από προπάππο Υδραίο μπουρλοτιέρη του '21.
Μέσα στην εφημερίδα η μόνη σχεδόν λογοκρισία που ασκούνταν εκ των ένδον, ήτανε στα γραφτά μου! «Προσέχετε τη Ρίτα», συνιστούσαν και οι δυο διευθυντές κάτω από τους οποίους υπηρέτησα σαν συντάκτης και συνεργάτης. «Προσέχετε τη Ρίτα, θα μας κλείσει!». Και αληθινά με πρόσεxαν μη βάλω στην πέννα μου τις λέξεις «ελευθερία», «δημοκρατία» «αντίσταση». Και αν τις έβαζα από αβάσταγη λαχτάρα, ο αρχισυντάκτης μου εαμίτης Θόδωρος Βώκος, μου τις έσβηνε με όλη του τη θλίψη και την αγάπη.»
Ο σκηνοθέτης Γκεόργκι Τσερβίνσκι αναφέρθηκε στο μήνυμα του ανθρωπισμού, που διαπνέει το έτγο της ποιήτριας.
Η λυρική και αισθησιακή σκηνική παρουσία της Ξένιας Βεσελκόβα, ενισχυμένη από την «ηρωική» μουσική επένδυση έργων του Μίκη Θεοδωράκη, δεν άφησε ασυγκίνητο το κοινό, το οποίο καταχειροκρότησε τη νεαρή ταλαντούχα ερμηνεύτρια. Η Ξένια Βεσελκόβα, με τη σειρά της, μοιράστηκε με το κοινό την εμπειρία της από τη γνωριμία της με το κείμενο της Μπούμη-Παπά.
Το Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού εκφράζει την ειλικρινή και βαθειά του ευγνωμοσύνη στους δημιουργούς του θεατρικύ μονόπρακτου, στο σκηνοθέτη Γκεόργκι Τσερβίνσκι και την ηθοποιό Ξένια Βεσελκόβα, τους συγχαίρει για το άρτιο καλλιτεχνικό αποτέλεσμα κσι τους εύχεται αστείρευτη πηγή έμπνευσης και ενέργειας.
Με το πέρας της εκδήλωσης ανταλλάχθησαν απόψεις για τον εμπλουτισμό της παράστασης με το ελληνκό, αυθεντικό, κείμενο και, ενδεχομένως, με αντίστοιχη δραστηροποίηση του θεατρικού εργαστηρίου του Κ.Ε.Π.
Επισυνάπτονται υλικό και φωτογραφίες από την εκδήλωση.
Με εκτίμηση
Δώρα Γιαννίτση,
δ/ντρια Κέντρου Ελληνικού Πολιτισμού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου