«Ήμουν ο Άμλετ. Στεκόμουνα στην ακτή και μιλούσα στα κύματα που πάφλαζαν... με την πλάτη στραμμένη στα ερείπια της Ευρώπης».
Η ψευδαίσθηση της κανονικότητας και οι αυταπάτες της μοίρας του Άμλετ με φόντο την ηθική και ανθρωπιστική κατάρρευση ενός ολόκληρου πολιτισμού, παρουσιάζεται στον σπαρακτικό μονόλογο του Χάινερ Μίλλερ υπό την επήρεια…μέθης.
Το πιο γνωστό και «παράξενο» έργο του συγγραφέα, έργο ορόσημο της μεταμοντέρνας γραφής,ανεβαίνει στη σκηνή του Σύγχρονου Θεάτρου σε μια ανεξάρτητη παραγωγή που σκηνοθετεί ο Γρηγόρης Χατζάκηςσε ένα σκοτεινό, ατμοσφαιρικό σκηνικό που επιμελήθηκε ο Αλέκος Φασιανός.
Ο επαναστατικός στοχασμός του Χάινερ Μίλλερ την περίοδο που μετέφραζε τον Άμλετ, οδήγησαν σε μια μηχανή παραγωγής ερωτημάτων και αδιεξόδων.Μια μηχανή πεσιμισμού, ένα νοσταλγικό μοιρολόι στη σοσιαλιστική ουτοπία.Μια σπαρακτική εξομολόγηση του ίδιου του συγγραφέαπουκαταγγέλλει τη ματαιότητα της επανάστασης και υπενθυμίζει τις απογοητεύσεις της ιστορίας.
Το έργο είναι μια συντομογραφία μοτίβων από τον Άμλετ του Σαίξπηρ,σαν ερείπια λόγου«με την πλάτη στραμμένη στα ερείπια της Ευρώπης». Της Ευρώπης που καταρρέει και μάταια προσπαθεί να ανασυντάξει τις δυνάμεις της.
Η προσέγγιση του έργου από τον Γρηγόρη Χατζάκη είναι συμβολική. Η πραγματική έλλειψη νηφαλιότητας του ενός και μόνο ηθοποιού πάνω στη σκηνή, θέλει να αναδείξει την παραμόρφωση που βρίσκεται παντού γύρω μας. Έχοντας χάσει το σημαντικότερο εργαλείο του, τη διαύγεια, ο Βαγγέλης Στρατηγάκος ως απαισιόδοξος Άμλετ, παλεύει να συγκεντρώσει τις σκέψεις του και να σταθεί όρθιος στην κατάσταση που τον τραβάει προς τα κάτω:
«Δεν είμαι ο Άμλετ. Δεν έχω πια ρόλο. Τα λόγια μου δεν έχουν να μου πουν πια τίποτα».
Έφη Χρυσού www.debop.gr
Σύγχρονο θέατρο, Ευμολπιδών 45, Γκάζι
16.05.2016 - 07.06.2016
Δε-Τρ: 21:15
€10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου