Ο Querelle (Brad Davis) είναι ένας ναύτης με αμφισεξουαλικές προτιμήσεις που θα αναζητήσει την ικανοποίηση των ιδιαίτερων γούστων του σ’ ένα σαλούν στο Mπρεστ. Εκεί θα γνωρίσει τον ιδιοκτήτη του μπαρ Νοno (Guenther Kaufmann) και τη γυναίκα του Lysiane (Jeanne Moreau), η οποία διατηρεί ερωτικές σχέση με τον αδερφό του Querelle, Robert (Hanno Poschl). To ίδιο απόγευμα ο Querelle θα δολοφονήσει ένα συνάδελφό του και θα προσπαθήσει να φορτώσει το έγκλημα σε ένα γκέι, τον Gil (Hanno Poschl) που πριν από λίγες ώρες έχει σκοτώσει ένα άλλο άνδρα. Ανάμεσα στους δύο άντρες όμως θα αναπτυχθεί μια ιδιαίτερα βαθιά σχέση που ο Querelle δεν είχε προβλέψει.
Ο Rainer Werner Fassbinder βασίζει την ιστορία του στο μυθιστόρημα του Jean Genet “Querelle De Brest” για να μας μεταφέρει σ’ ένα κόσμο διεφθαρμένο και σκοτεινό μέσα από μια τολμηρή προσέγγιση, ρίχνοντας φως σ’ ένα θέμα ταμπού που προκάλεσε έντονες αντιδράσεις όταν πρωτοπροβλήθηκε το 1982. Επιλέγοντας ένα υπνωτιστικό σκηνικό σε μοβ και μπλε αποχρώσεις που θυμίζει στατικό περιβάλλον πίνακα ζωγραφικής χωρίς ζωντανή κίνηση των φυσικών στοιχείων πέρα από αυτή των ανθρώπινων μορφών και με περιορισμένες εναλλαγές χώρου, δημιουργεί μια συναισθηματικά πολυεπίπεδη ταινία, υπερθεματίζοντας την ατμοσφαιρική αίσθηση των εικόνων του σε βάρος των ερμηνειών. Οι χαρακτήρες του άλλοτε υποβιβάζονται σε πιόνια της ιδιαίτερης πλοκής που ο Fassbinder προετοιμάζει γι’ αυτούς και άλλοτε αυτονομούνται βίαια ξαφνίζοντας ακόμα και τον ίδιο το δημιουργό.
Κάνοντας εκτεταμένη χρήση του voice over , ένας παντογνώστης αφηγητής μάς πληροφορεί για όσα πρόκειται να ακολουθήσουν ή μάς γνωστοποιεί μύχιες σκέψεις και συναισθήματα των ηρώων ξεδιαλύνοντας κάποιες φορές ή απλά διυλίζοντας στην υπερανάλυση οποιαδήποτε συμβολική – υπαινικτική μορφή μάς έχει μεταφερθεί με τις εικόνες. Ο κόσμος του Querelle είναι αμφίσημος όπως και οι φυσιογνωμίες που τον πλαισιώνουν και o Fassbinder τοποθετεί τους ήρωές του σε αντιπαράθεση με την υλική τους πραγματικότητα υπηρετώντας την ισορροπία, όσο σοκαριστική κι αν είναι, μέσα από εικόνες που διατηρούν μια σχέση αλληλοτροφοδότησης με τις πράξεις και τους εκτελεστές τους.
Η κινηματογραφική του προσέγγιση αιφνιδιάζει, προκαλεί και συναρπάζει επιτρέποντας εναλλακτικές ενοράσεις ενός θέματος που αγκαλιάζει ένα πολύπλοκο φάσμα αντιδράσεων. Και τη στιγμή που μπορεί πολύ εύκολα να σε σοκάρει σε απαλλάσσει από μια τέτοια εμπειρική βιωσιμότητα μεταπλαισιώνοντας τη μορφή του θέματός του χωρίς να το επικαλύπτει. Με το καλλιτεχνικό του αυτό τέχνασμα «ωραιοποιεί» τη σκληρότητα ορισμένων στιγμών ντύνοντάς τες με σεξπηρικής υφής διαλόγους σε μια καθ’όλα αρμονική λειτουργικότητα που αναδεικνύει την αλήθεια του θύτη και του θύματος ή μάλλον απαλλάσσει τους ήρωές του από οποιοδήποτε ρόλο, καθώς όλοι μετατρέπονται σε θύτες και θύματα.
Πιθανότητα άλλωστε, εξαιτίας αυτής της μοιραίας κυκλικής πορείας που διαγράφουν οι χαρακτήρες, να απουσιάζει το υποκριτικό χρώμα. Οι ερμηνείες είναι απόλυτα επίπεδες, υπερβολικά ψευδείς, επιτηδευμένες ή απλά ανύπαρκτες εκτός ίσως από της Jeanne Moreau, της μοναδικής γυναικείας παρουσίας στο ανδροκρατούμενο σύμπαν του Fassbinder. Kαι αυτή ωστόσο η αμελητέα ποσότητα της παρουσίας της μεταμορφώνεται από το απόλυτο τίποτα στα πάντα και ο καταλυτικός της ρόλος διαγράφει και προβλέπει την κατάληξη των ηρώων.
Μέσα από τη μαγευτική ποίηση των εικόνων του ο Fassbinder αισθητοποιεί την ανεπιτήδευτη ομορφιά μιας καλοσχεδιασμένης ωστόσο αθλιότητας ενός παρακμιακού κόσμου. Μια ταινία που δε χωρά μεσοβέζικες αντιδράσεις. Την αγαπάς ή τη μισείς! Τόσο απλά!
από το cine.gr
ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ
Τετάρτη 9 στις 9 μ.μ. - 11 μ.μ.
Χυτήριο Theatre - Σημείο Πολιτισμού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου