Δύο λογοτεχνικά έργα που τα βρίσκουμε στους περίφημους Κώδικες (τα αυθεντικά χειρόγραφά του), μέσα από τα οποία ανιχνεύεται η ανθρώπινη οντότητα ως ηθική και πνευματική υπόσταση· η ανύψωση του όντος που ανήκει μεν στα φυσικά πράγματα με τη γήινη μορφή του, ωστόσο επιδιώκει την ομοίωσή του με την ανώτερη δύναμη – ταυτόχρονα εγγεγραμμένος (όπως ο Βιτρουβιανός άνθρωπος του «Κανόνα των αναλογιών») τόσο στο τετράγωνο της γήινης λογικής όσο και στον κύκλο του ουράνιου θόλου και της υπέρβασης του ανθρώπινου μέτρου. Ένα συνειδητό εγχείρημα του ντα Βίντσι να αποδώσει την τάση (αλλά και τη δυνατότητα) του ανθρώπου για τελειοποίηση.
Η Διώνη Δημητριάδου γράφει στην Bookpress για το βιβλίο του Leonardo da Vinci «Μύθοι και Ζωολόγιο» (μετάφραση: Αιμιλία Εμμανουήλ).
Με σχέδια-μελέτες του ζωγράφου να συνοδεύουν τους Μύθους και το Ζωολόγιο, με εκτενή εισαγωγή, κατατοπιστική για το περιεχόμενο, που δείχνει τη σοβαρή ενασχόληση της μεταφράστριας με το αντικείμενο. Στην ίδια οφείλονται οι απαραίτητες σημειώσεις, η βιβλιογραφία, το ευρετήριο ονομάτων και το χρονολόγιο. Μια πλήρης έκδοση, άξια λόγου για το περιεχόμενο αλλά και για την αισθητική της από το εξώφυλλο ως τον κολοφώνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου