Είναι ένας πολυτάλαντος καλλιτέχνης. Χαρακτηρίζεται από αστείρευτη δημιουργική τρέλα, την οποία ασταμάτητα διοχετεύει σε κάθε του εγχείρημα. Καταφέρνει να εξισορροπεί την πειθαρχία του θεάτρου με τον αυθορμητισμό της μουσικής, ενώ σε κάθε περίπτωση η πολυσχιδής προσωπικότητά του δεν περνά απαρατήρητη! Ο λόγος για τον Γιώργο Παπαγεωργίου...
Φωτογραφία εξωφύλλου: Domniki Mitropoulou
Γιώργο, με ποιο τραγούδι θα σύστηνες τους Polkar σε κάποιον που ακόμα δεν σας γνωρίζει; Για ποιο λόγο το συγκεκριμένο;
Με το «Η αγάπη χρόνια δεν κοιτά». Για να καταλάβει το λόγο που ταυτίζεται ο κόσμος στις συναυλίες μας με αυτό το τραγούδι.
Γράφεις, όπως έχεις πει, για όσα ονειρεύεσαι. Kαντάδα διαμαρτυρίας θα έκανες; Αν ναι, ποιο κοινωνικό ζήτημα θα αφορούσε;
Θα έκανα καντάδα διαμαρτυρίας στο μετρό σε όσους είναι σκυμμένοι στα smartphones τους και δεν βλέπουν μπροστά τους. Μετατρεπόμαστε σε ζόμπι!
«Όλα αρχίζουν»: Τι σηματοδοτεί για σένα μια νέα αρχή και πώς αντιμετωπίζεις τις αλλαγές που φέρνουν οι καινούριες συνθήκες;
Με την αισιοδοξία του κατάθλα.
Θεατρικά, ετοιμάζεις μια νέα και πολύ ενδιαφέρουσα –τολμώ να πω- παράσταση που αναφέρεται στην ιστορία του Αριστείδη Παγκρατίδη, φερόμενου και ως «Δράκου του Σέιχ Σου». Πώς έγινε η επιλογή του έργου; Tι ήταν αυτό που σε συγκίνησε σε αυτή την ιστορία;
Η επιλογή του έργου έγινε αυτόματα μέσα μου όταν διάβασα το βιβλίο του Θωμά Κοροβίνη «Ο γύρος του θανάτου». Το μελετούσα μέσα μου για 5-6 χρόνια και όταν ωρίμασαν οι συνθήκες (μέσα και έξω μου) αποφάσισα να το σκηνοθετήσω. Η ιστορία του «Δράκου του Σέιχ Σου» είναι μια ιστορία που στοίχειωσε μια ολόκληρη γενιά και μικρός θυμάμαι ακόμα να ακούμε για το «Δράκο». Για μένα είναι μια πολύ προσωπική ιστορία αυτή η παράσταση και χαίρομαι πολύ που την μοιράζομαι με αυτή την ομάδα ηθοποιών και συνεργατών που έχω δίπλα μου στον «Αρίστο».
Ποιες οι προκλήσεις που αντιμετωπίζεις κοιτώντας τη σκηνή από τη σκοπιά του σκηνοθέτη;
Όταν είσαι και ο ίδιος ηθοποιός πρέπει αρχικά να συνειδητοποιήσεις ότι ο ρόλος σου είναι θεμελιακά διαφορετικός. Οφείλεις να λειτουργείς σαν αρχηγός της ομάδας όχι γιατί το θέλεις εσύ αλλά γιατί οι άλλοι στο ζητάνε. Αυτό για μένα ήταν κάτι που έπρεπε να διαχειριστώ, να πάρω αποφάσεις, να βρω τον κατάλληλο τρόπο να δουλέψω με τους ηθοποιούς μου και το σημαντικότερο και χειριστώ αυτήν την ιστορία που ακριβώς επειδή είναι μια αληθινή ιστορία, ήθελα να την αντιμετωπίσω ως έχει, χωρίς ίχνος συστολής με όλη την σκληρότητα, την ομορφιά και τη ζωή που την περιβάλλει.
Σχεδόν ένα μήνα πριν την πρεμιέρα και τα εισιτήρια για τις πρώτες παραστάσεις του «Αρίστου» έχουν εξαντληθεί. Πώς αισθάνεσαι γι’ αυτό; Η πρώιμη ένδειξη επιτυχίας σε αγχώνει;
Δεν με αγχώνει καθόλου. Αισθάνομαι ότι είναι μια καλή αρχή.
Τελικά, παίζοντας θέατρο ή μουσική νιώθεις πιο απελευθερωμένος;
Νιώθω απελευθερωμένος όπως είμαι τώρα, αυτή τη στιγμή, στη ζωή μου.
Ευχαριστούμε πολύ το Γιώργο Παπαγεωργίου που με το πολύπλευρο ταλέντο του, τη θετική του ενέργεια και τη χρυσόσκονη που πετάει γύρω του μας έχει κάνει να τον αγαπήσουμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου