Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2025

Jessica Payne: συνέντευξη στον Χρήστο Ιωάννου

 


Η Τζέσικα Πέιν είναι συγγραφέας ψυχολογικών θρίλερ, η οποία πιθανόν έχει περάσει λίγο παραπάνω χρόνο μελετώντας τη σκοτεινή πλευρά του ανθρώπινου μυαλού. Είναι ειδική στην κατανάλωση καφέ και της αρέσει να τρέχει μεγάλες αποστάσεις, προκειμένου να διαχειρίζεται την επίδραση της καφεΐνης. Ζει στον Βορειοδυτικό Ειρηνικό με τον σύζυγό της, την κόρη της και τα πολλά (πολλά!) κατοικίδιά της, γάτες και σκύλους. Το βιβλίο της Κάνε με να εξαφανιστώ, που κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις Εκδόσεις Γραφή, σε μετάφραση του Ιωάννη Πλεξίδα, μας έδωσε την αφορμή για την ακόλουθη συνέντευξη.

Το Κάνε με να εξαφανιστώ είναι ένα συναρπαστικό ψυχολογικό θρίλερ γεμάτο ανατροπές. Τι σας ενέπνευσε για την πλοκή και πώς αναπτύξατε το κεντρικό μυστήριο;

Η αρχική ιδέα προήλθε από κάτι πραγματικά παράξενο: τι θα γινόταν αν μια γυναίκα ήθελε να την απαγάγουν; Με ενδιέφερε η ερώτηση – ποια θα οργάνωνε τη δική της απαγωγή; Ήξερα ότι η ηρωίδα μου, η Νοέλ, ήταν παγιδευμένη σε μια κακοποιητική σχέση και απελπισμένα αναζητούσε διέξοδο. Όταν ανακάλυψα ότι υπάρχουν πραγματικές επιχειρήσεις που μπορείς να προσλάβεις για να σου σκηνοθετήσουν μια ψεύτικη απαγωγή, ένιωσα ότι αυτό ήταν το τέλειο σημείο εκκίνησης. Αλλά επειδή πρόκειται για θρίλερ, τίποτα δεν μπορούσε να είναι τόσο απλό, οπότε οι ανατροπές έγιναν απαραίτητες.

Η απόδραση από το παρελθόν είναι το κεντρικό θέμα του μυθιστορήματος. Πώς επηρεάζει τις επιλογές της Νοέλ και ποιο μήνυμα ελπίζετε να πάρουν οι αναγνώστες/-τριες;

Στην ουσία, η Νοέλ θέλει απλώς μια ασφαλή και καλή ζωή. Όταν έφτασε στον πάτο και συνειδητοποίησε ότι δεν υπήρχε παραδοσιακή διέξοδος, βρήκε παρ’ όλα αυτά έναν τρόπο να προχωρήσει. Πιστεύω ότι πολλοί από εμάς νιώθουμε παγιδευμένοι σε μια ζωή που κάποτε νομίζαμε ότι θέλαμε, ιδίως όταν είμαστε νέοι. Ελπίζω η πορεία της να λειτουργήσει ως υπενθύμιση ότι η αλλαγή είναι πάντα δυνατή, ακόμα κι αν ξεκινάει με ένα πολύ μικρό βήμα.

Το μυθιστόρημα διατηρεί μια έντονη ατμόσφαιρα αγωνίας. Πώς ισορροπήσατε τη δράση με την ανάπτυξη των χαρακτήρων;

Η γραφή σε διπλή οπτική γωνία ήταν τεράστιο πλεονέκτημα. Ο αναγνώστης βλέπει την οπτική της Νοέλ, αλλά και του Ντάνιελ, του ναρκισσιστή και χειριστικού συντρόφου της. Η εναλλαγή ανάμεσα στις δύο φωνές σε στιγμές έντασης δημιούργησε αίσθηση επείγοντος και μια συνεχή ώθηση-έλξη. Παράλληλα, έδωσε τη δυνατότητα να καταλάβει κανείς γιατί και οι δύο πίστευαν ότι έκαναν το σωστό, κάτι που κράτησε την ένταση ψηλά και προσέδωσε βάθος στους χαρακτήρες.

Το βιβλίο διερευνά την έννοια του ελέγχου και της χειραγώγησης στις σχέσεις. Τι σας ώθησε να ασχοληθείτε με αυτήν τη δυναμική;

Στην αρχή δεν συνειδητοποιούσα πόσο το δικό μου παρελθόν θα επηρέαζε την ιστορία. Στα είκοσί μου είχα μια κακοποιητική σχέση και η συγγραφή του βιβλίου λειτούργησε σχεδόν σαν θεραπεία. Ήξερα πώς είναι να νιώθεις παγιδευμένος, πόσο ριψοκίνδυνο φαίνεται να αλλάξεις κάτι και πόσο αναγκαίο είναι τελικά. Αυτή η συναισθηματική αλήθεια έδωσε κατεύθυνση στο μυθιστόρημα.

Η αλλαγή είναι πάντα δυνατή, ακόμα κι αν ξεκινάει με ένα πολύ μικρό βήμα.

Ποια ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία στη συγγραφή του Κάνε με να εξαφανιστώ;

Η διπλή οπτική γωνία ήταν κάτι νέο για μένα και ειλικρινά αναρωτιόμουν αν θα τα κατάφερνα. Όμως ένα από τα σημαντικότερα μαθήματα που πήρα είναι ότι συχνά ανταποκρίνεσαι στην πρόκληση όταν πρέπει. Το να δοκιμάζεις κάτι δύσκολο κάνει τη γραφή πιο ζωντανή. Πιέζοντας τον εαυτό μου, νομίζω ότι δημιούργησα κάτι πιο δυνατό.

Αγόρασε online το βιβλίο από το βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ

Τι ξεχωρίζει το Κάνε με να εξαφανιστώ από άλλα ψυχολογικά θρίλερ;

Πολλά θρίλερ βασίζονται σε στερεότυπα – γυναίκες πρωταγωνίστριες που πίνουν υπερβολικά, παίρνουν κακές αποφάσεις ή δεν κοιμούνται αρκετά, κι αυτό εξηγεί τα λάθη τους. Πάντα με ενοχλούσε αυτό. Ήθελα η Νοέλ να αντλεί την ένταση από την ίδια την κατάσταση, όχι από τετριμμένες αδυναμίες. Δεν είναι απρόσεκτη, παίρνει τρομερά δύσκολες αποφάσεις. Αυτή η διαφορά κάνει την ιστορία της πιο αυθεντική και ενδυναμωτική, ενώ αμφισβητεί τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζονται συχνά οι γυναίκες στο είδος.

Η λογοτεχνία πολλές φορές αγγίζει δύσκολα θέματα. Τι ρόλο πιστεύετε ότι παίζουν τα μυθιστορήματα στην κατανόηση του τραύματος και της ψυχικής υγείας;

Η λογοτεχνία επιτρέπει στους αναγνώστες να δουν τις δικές τους εμπειρίες πιο καθαρά. Πολλοί άνθρωποι μου έγραψαν ότι η ιστορία της Νοέλ τούς βοήθησε να κατανοήσουν καλύτερα τις δικές τους κακοποιητικές σχέσεις και, κυρίως, να συγχωρήσουν τον εαυτό τους. Το να βλέπουν έναν αγαπημένο χαρακτήρα να πέφτει θύμα χειραγώγησης τους έκανε να συνειδητοποιήσουν ότι δεν ήταν «χαζοί» για όσα είχαν περάσει. Αυτό ήταν το πιο συγκινητικό και απρόσμενο δώρο της συγγραφής αυτού του βιβλίου.

Έχετε αγαπημένους συγγραφείς που έχουν επηρεάσει το έργο σας;

Δεν νομίζω ότι ένας μόνο συγγραφέας ορίζει το ύφος μου, αλλά λατρεύω τις Charlaine Harris, Megan Miranda και Catherine Steadman. Γράφουν μυστήρια και θρίλερ γεμάτα φωνή, χαρακτήρα και έξυπνες ανατροπές, που με εμπνέουν να εξελίσσομαι. Όσον αφορά τα βιβλία συγγραφικής τέχνης, προτείνω ανεπιφύλακτα το Big Magic της Elizabeth Gilbert και το On Writing του Stephen King [Περί συγγραφής: Το χρονικό μιας τέχνης, μτφρ. Μιχάλης Μακρόπουλος, Bell, 2006] – είναι μείγμα αυτοβιογραφίας και σπουδαίων συμβουλών για τη δημιουργική ζωή.

Ποια είναι η συγγραφική σας ρουτίνα; Σχεδιάζετε από πριν ή αφήνετε την ιστορία να εξελιχθεί;

Έχει αλλάξει με τον καιρό. Στην αρχή έγραφα χωρίς σχέδιο, ακολουθώντας τη ροή της ιστορίας. Αυτό είναι διασκεδαστικό, αλλά απαιτεί πολλές διορθώσεις. Τώρα ακολουθώ μια υβριδική μέθοδο – γνωρίζω την κεντρική ιδέα και τους βασικούς σταθμούς της πλοκής, αλλά αφήνω χώρο για εκπλήξεις κατά τη συγγραφή. Έτσι έχω δομή, αλλά και ευελιξία.

Ποιο είναι το πιο ανταποδοτικό κομμάτι τού να είστε συγγραφέας και τι σας δίνει κίνητρο να συνεχίζετε;

Λατρεύω να δημιουργώ κάτι από το μηδέν, να κατεβάζω ιδέες και να τις μετατρέπω σε ένα βιβλίο που ο αναγνώστης μπορεί να κρατήσει στα χέρια του. Αυτό είναι για μένα ένα προνόμιο που πάντα ονειρευόμουν. Οι πιο όμορφες στιγμές είναι όταν οι αναγνώστες επικοινωνούν και μου λένε ότι συνδέθηκαν με την ιστορία. Πρόσφατα έλαβα ένα μήνυμα σε άλλη γλώσσα· το μετέφρασα και απάντησα, κι αυτό μου θύμισε πως τα βιβλία μάς ενώνουν πέρα από τα σύνορα. Όσο για το κίνητρο, είναι απλό: το αγαπώ. Η συγγραφή είναι το πάθος μου, και αυτό με φέρνει στο γραφείο μου κάθε μέρα.

 

Κάνε με να εξαφανιστώ
Jessica Payne
μετάφραση: Ιωάννης Πλεξίδας
Εκδόσεις Γραφή
450 σελ.
ISBN 978-618-5881-06-1
Τιμή €15,90

Χρήστος Ιωάννου δημοσιογράφος

https://diastixo.gr/sinentefxeis/xenoi/25126-jessica-payne-synentefksi


https://diastixo.gr/


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

«Το τελευταίο φύσημα του ανέμου» του Γιώργου Δρίτσα

  Γιώργος Δρίτσας  Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΩΝ ΣΗΜΕΙΩΝ Δεν ξέρω πότε σκέφτηκα τελευταία φορά για τις διαστάσεις των σημείων. Τις ελάχιστες, πυρακτωμένες –...