[Εικαστική Περίοδος 2016-2017: Τρεις Γυναίκες κι Εγώ] «ΤΡΕΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΓΩ»

Γιούρι, Transparent, 2016 Γιώργος Λαζαρίδης

«ΤΡΕΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΓΩ»

Εικαστική Περίοδος 2016-2017 στο ΑΓΓΕΛΩΝ ΒΗΜΑ

Επιμέλεια Εκθέσεων – Κείμενα: Ρεγγίνα Αργυράκη και Τζίνη Γεννηματά

Transparent – Γιούρι (Γιώργος Λαζαρίδης)

21 Οκτωβρίου 2016 – 14 Δεκεμβρίου 2016

Ο Γιώργος Λαζαρίδης βρίσκεται σε διάλογο με τρεις ισχυρές και αναγνωρισμένες γυναικείες προσωπικότητες του εικαστικού χώρου. Και οι τρεις κυρίες χρησιμοποιούν έντονες περιεχομενικά τονικότητες, ώστε το χρώμα να αποβεί ισχυρό αφηγηματικό κλειδί.

Ο Λαζαρίδης, αντιθέτως, είναι εξαιρετικά ισχυρός σχεδιαστής, σε σημείο, μάλιστα, που να καταλήγει σε αυτονομημένα γιγάντια σχέδια υψωμένα μέσα στον χώρο.

Αυτά, κάποιες φορές, είναι κλασσικά, δηλαδή, δουλεμένα πάνω σε τεράστια χαρτιά, σε κάποιες, όμως, περιπτώσεις, αναπτύσσονται σε τεράστιους νάυλον υποδοχείς και αιωρούνται εμπρός από τα φώτα, ώστε να επιστρατεύουν ως περιγραμματικό συμπλήρωμα ακόμα και την σκιά τους.

Ο Λαζαρίδης κινείται με τον πιο φερέλπιδα τρόπο σε μια εξελιγμένη λογική αλά Τζιακομέτι.

Αθηνά Νικολάου, Αναδίπλωση, 2016

A velvet to fly and a satin to swing – Αθηνά Νικολάου

16 Δεκεμβρίου 2016 – 8 Φεβρουαρίου 2017

Αθηνά Νικολάου, Αναδίπλωση, 2016

Η γλύπτρια Αθηνά Νικολάου, μετά από μία πολύ ισχυρή θητεία στην «βαρειά» γλυπτική, κρατά όλα τα διδάγματα των σωματικών κλωβών και του βασικού τόρσο της τρισδιάστατης φιγούρας και τα μεταφέρει σε ελαφριά και πολύχρωμα υφασμάτινα υλικά.

Το αποτέλεσμα είναι πολύχρωμα πλέγματα και υφασμάτινες υφές που ανατρέχουν στην μαγικο-θρησκευτική παράδοση της Κέλτικης και σαμανιστικής μυθολογίας. Όλο αυτό το σύμπλεγμα, με μεγάλη οργανική ενότητα και κρυμμένη υφολογική πειθαρχία, στροβιλίζεται χορεύοντας προς την οροφή επιχειρώντας να δραπετεύσει στον ουρανό.

Με την δουλειά αυτή, η Νικολάου στηλιτεύει την παραδοσιακή παραδοχή και υπαγορεύει στην Γλυπτική να είναι καθηλωμένη σε συμπαγείς επιδαπέδιες έως και νεκρικές βάσεις.

Όλγα Ζιρώ, Dea Matter, 2016

She’s a Lady and the Lady is mine – Όλγα Ζιρώ

10 Φεβρουαρίου 2017 – 5 Aπριλίου 2017

Όλγα Ζιρώ, Dea Matter, 2016

Γυναικείες μορφές που άγουν την καταγωγή από τα κυκλαδίτικα ειδώλια και τις συμπιεσμένες μορφές του Μποτέρο έγιναν κάποτε γλυπτικά ειδώλια.

Γυναικείες μορφές που άγουν την καταγωγή από τα κυκλαδίτικα ειδώλια και τις συμπιεσμένες μορφές του Μποτέρο έγιναν κάποτε γλυπτικά ειδώλια.

Τώρα πια, σε μια εκρηκτική μετεξέλιξη, χρησιμοποιούν τις ψηφιακές εκτυπώσεις για να μεταμορφωθούν σε αποστασιοποιημένες γιγάντισσες που, στην σύγχρονη εκδοχή τους, μας αντικρίζουν αφ’ υψηλού.

Όπως η Κλωθώ, η Άτροπος και η Λάχεσις κρατούν το αφηγηματικό νήμα των σύγχρονων κοινών καταστάσεων στα χέρια τους, αλλά το ξετυλίγουν με αρχαίες επιγραφικές μαρμαρυγές χρυσού και καλούν το θεατή να υψώσει το βλέμμα ώστε να αντικρίσει την, καθόλου παρωχημένη, καμπυλόμορφη Γυναίκα.

Σοφία Λιάρου, Άλμπατρος, 2016

Dig Out – Σοφία Λιάρου

7 Απριλίου 2017 – 31 Μάϊου 2017

Η video-artist Σοφία Λιάρου δεν μπορεί ποτέ να εκληφθεί ως video-clipper για τον απλό λόγο ότι δεν χρησιμοποιεί ποτέ μια αυτονομημένη αφήγηση, αλλά βασίζεται πάντα σε έναν εξαιρετικά οργανωμένο εικαστικό σχολιασμό χώρου με αναφορές στα μεγάλα προβλήματα που έθεσε ο μοντερνισμός.

Στην ενότητα που παρουσιάζει εν προκειμένω, συνομιλούν τα σχέδιά της –πουλιά γνήσιων ζωγράφων- με τα video art έργα της που αποτελούν μετεξέλιξη της οπτικής έρευνας, στην οποία έχει επιδοθεί τα τελευταία χρόνια.

Είναι πάντοτε συναρπαστικά ενδιαφέρον να έχουμε την ευκαιρία να μελετήσουμε πώς ένας ζωγράφος χρησιμοποιεί τα πολυμέσα ακριβώς όπως τα πινέλα του, επειδή η αισθητική πρόταση δεν σχηματοποιείται από το μόνο που την υπηρετεί, αλλά από το αντιληπτικό ζήτημα που θέτει.

ΑΓΓΕΛΩΝ ΒΗΜΑ -ΤΟΠΟΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ ΔΥΣΗΣ

ΠΟΛΥΧΩΡΟΣ ΤΕΧΝΩΝ ΚΑΙ ΝΕΩΝ ΙΔΕΩΝ

Σατωβριάνου 36, Ομόνοια, Αθήνα.

Η έκθεση είναι ανοικτή καθημερινά: 18:00 -22:00

Είσοδος ελεύθερη.

Εικαστική Περίοδος 2016-2017: Τρεις Γυναίκες κι Εγώ.