 |
| Ο Γιάννης Νικολαΐδης ανάμεσα στον Φώτη Κουβέλη και την σύζυγό του |
Ο μεγάλος μας σκηνοθέτης Γιάννης Νικολαΐδης έκανε μια σπουδαία προσέγγιση στην «Φόνισσα» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Πολύ σωστά χαρακτήρισε το έργο «Λαϊκή τραγωδία και απελπισμένη κραυγή». Και ως τραγωδία την ερμήνευσε η σπουδαία ηθοποιός Φωτεινή Φιλοσόφου.
Στο έργο αυτό ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης πλησιάζει στο ύφος των αρχαίων τραγωδιών όσον αφορά το φιλοσοφικό υπόβαθρο της σκέψης της ηρωίδας.
Η «Φραγκογιαννού» έρχεται αντιμέτωπη με το υπαρξιακό θέμα της ζωής και του θανάτου.
Γνωρίζοντας καλά την αρχαία τραγωδία ο Γιάννης Νικολαΐδης κατάλαβε και προχώρησε στην «ιερή τρέλα» των τραγωδιών, χωρίς αμφιβολία το αποτέλεσμα με την Φωτεινή Φιλοσόφου ήταν εξαιρετικό.
Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης στην «Φόνισσα» δείχνει τα αποτελέσματα της πράξης οταν οι άνθρωποι παίρνουν το νόμο στα χέρια τους, κάτι που μόνο ο Καζαντζάκης προχώρησε ακόμα ποιό πέρα, χωρίς όμως να µπορεί να συγκριθεί με τις αρχαίες τραγωδίες. Αυτο δεν έγκειται στο οτι ο Παπαδιαμάντης ηταν θεοσεβούμενος η ο Καζαντζάκης άθεος τουναντίον, αλλα στο γεγονός του πως έβλεπαν οι αρχαίοι τους θεούς σε σχέση με τον σημερινό κόσμο.
Η αρχαία διάνοια ξεσηκώνει τον άνθρωπο ενάντια στον Θεό.
Ο
σκηνοθέτης και ηθοποιός Γιάννης Νικολαΐδης θα μπορεί να χειριστεί πιο απλό και ακριβή τρόπο την υπόθεση
όμως διάλεξε τον δύσκολο δρόμο με τους συμβολισμούς και τις προεκτάσεις. Και εδώ
έγκειται και η σπουδαιότητα της σκηνοθεσίας του, στο οτι πέρασε τα μηνύματα του
έργου αφού ολα περιέπαιζαν σε ενα τεντωμένο σχοινί.
 |
| Την Φωτεινή Φιλοσόφου συγχαίρει ο Φώτης Κουβέλης |
Η «Φόνισσα» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη με την Φωτεινή Φιλοσόφου σε σκηνοθεσία Γιάννη Νικολαΐδη είναι μια παράσταση που κανείς δεν πρέπει να χάσει.
Και οι άλλοι ηθοποιοί Τζένη Οικονόμου, Έρρικα Μακρή, Γιάννης Τσιώμου όλοι τους ηταν εξαιρετικοί.
 |
Ο Γιάννης Νικολαΐδης ως Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
|
Η σκηνική ερμηνεία και παρουσία του Γιάννη Νικολαΐδη ως Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης επισφράγισε το ποιοτικό αποτέλεσμα της παράστασης.
Μεγάλο θέμα του έργου και ζήτημα ανάλυσης και ερμηνείας αποτελεί η ύπαρξη ή όχι τύψεων και ενοχής εκ μέρους της Χαδούλας, ενώ πολλές συζητήσεις έχει προκαλέσει το τέλος του έργου στο οποίο η Χαδούλα βρίσκει τον θάνατο ανάμεσα στη θεία και την ανθρώπινη δικαιοσύνη. Αναλύσεις διαφόρων προσεγγίσεων, ψυχολογικής σκοπιάς, βιολογικής, εγκληματολογικής κοκ φωτίζουν διαφορετικές σκοπιές ενός έργου που, πέρα από μία μοναδική καταβύθιση από τον συγγραφέα στην ψυχοσύνθεση της ηρωίδας του, έτερος πρωταγωνιστής είναι η ίδια η κονωνία και κυρίως η κοινωνική αδικία, αφήνοντάς μας το ερώτημα, μήπως τελικά η Χαδούλα, μέσω των φόνων, επεδείκνυε μία στρεβλή χειρονομία αγάπης; Στρεβλή, καθώς η ίδια δεν έμαθε ποτέ ούτε από την μητέρα της, ούτε από τον σύζυγό της, το αληθινό νόημα του όρου;
Την δική του απάντηση σε όλα αυτά τα ερωτήματα που ανοίγει το έργο καλείται να δώσει ο σκηνοθέτης Γιάννης Νικολαΐδης, σε μία θεατρική διασκευή που υπογράφει ο Κώστας Πολιτόπουλος. Λαϊκή τραγωδία και απελπισμένη κραυγή, χαρακτηρίζει τη «Φόνισσα» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη.
Η ηρωίδα «Φραγκογιαννού», δίνει προσωπική αλλά φρικτή λύση για τα συμφέροντα των ομοίων της εξαθλιωμένων ανθρώπων,κυρίως των γυναικών.
Σκληρή επιλογή μα τραγική λύτρωση ο θάνατος.
Με ταξικό υπολανθάνον ένστικτο.
Θεωρεί τις πράξεις της κοινωνική δικαιοσύνη και προσφορά.
«Τυφλή ανάγκη ο φόνος»
Σταματάει τις πράξεις της με την παρέμβαση της τρέχουσας εξουσίας.
Ο Παπαδιαμάντης είναι ο άγιος των ελληνικών γραμμάτων, με ίσκιο θεόρατο, που όσο υπάρχει ελληνική γλώσσα θα μας ακολουθεί για πάντα.
Η πρωταγωνίστρια Φωτεινή Φιλοσόφου
Την δικιά της ερμηνεία στον ρόλο πρόκληση θα καταθέσει η ηθοποιός Φωτεινή Φιλοσόφου, που μετά την αναμέτρησή της με την συζυγοκτόνο Κλυταιμνήστρα, (την οποία σκοτώνει ο ίδιος της ο γιος), τώρα θα υποδυθεί την παιδοκτόνο Χαδούλα, μία άλλη γυναίκα βουτηγμένη σε έναν εντελώς διαφορετικό αυτήν την φορά κύκλο αίματος.
Παναγιώτης
Καρούσος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου