Συνέντευξη με την μαέστρο και διευθύντρια των χορωδιακών συνόλων «καλλιτεχνήματα» Μαρία Μιχαλοπούλου

Η πανδημία του κορωνοϊού επηρέασε την ζωή μας και πιο πολύ τον πολιτισμό. Εσείς πως ζήσατε αυτή την κρίση;

            Η περίοδος αυτή της πανδημίας ήταν πολύ δύσκολη για όλους και ιδιαίτερα για τους ανθρώπους της τέχνης, διότι σταμάτησε κάθε δράση πολιτισμού. Επιθυμώντας πάντα,  όμως, να σκέφτομαι πάντα οπτιμιστικά, ομολογώ ότι έζησα αυτή την κρίση με ένα θετικό και δημιουργικό τρόπο. Πιο συγκεκριμένα, θα μπορούσα να πω ότι αξιοποίησα τον χρόνο μου έτσι ώστε να αφιερώσω περισσότερη ενέργεια στην μελέτη, στην έρευνα και στην οργάνωση μετέπειτα καλλιτεχνικών σχεδίων και δράσεων. Το αύριο μας περιμένει και πρέπει να είμαστε παραπάνω από έτοιμοι, για να αντιμετωπίσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις νέες μουσικές προκλήσεις.

Ως μαέστρος χορωδιών και μουσικών συνόλων πώς βλέπετε την επαναφορά σε μια κανονικότητα που επιβάλλει αποστάσεις και κανόνες;

            Σύμφωνα  με τις ισχύουσες συνθήκες, ο νέος τρόπος εργασίας των μουσικών συνόλων είναι ιδιαίτερα δύσκολος. Καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε μία κατάσταση που, κατά την προσωπική μου άποψη, θα αργήσει να ανατραπεί και να φτάσει σε μια κανονικότητα, έτσι όπως ορίζαμε μέχρι τώρα. Ακόμα δεν μας επιτρέπεται να κάνουμε πρόβες και όσες συναυλίες γίνονται, απαιτούν πολλές προϋποθέσεις. Πάνω απ’ όλα, όμως, υπάρχει η αγάπη μας για την τέχνη και για τη χορωδιακή μουσική και αυτό αποτελεί την κινητήριο δύναμη, για να μπορέσουμε να ξεπεράσουμε οποιοδήποτε σκόπελο έχει παρουσιαστεί. Είμαι πεπεισμένη πως στο τέλος θα είμαστε νικητές.

Με τα χορωδιακά σύνολα «Καλλιτεχνήματα» συμμετέχετε στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Πού βρίσκεται η Ελλάδα στη χορωδιακή μουσική σε σχέση με το εξωτερικό;

            Ως μαέστρος και διευθύντρια των χορωδιακών συνόλων «Καλλιτεχνήματα», έχοντας έντονη δράση τόσο στην Ελλάδα όσο και σε διεθνές επίπεδο, έχω μέτρο σύγκρισης και θα μπορούσα να πω ότι η χορωδιακή μουσική στο τόπο μας έχει εξελιχθεί πάρα πολύ και συνεχώς προχωράει ανοδικά. Παρατηρούμε ότι νέοι μαέστροι διαρκώς επιμορφώνονται, παρουσιάζοντας όλο και καλύτερη ποιότητα δουλειάς και αυτό αποδεικνύεται με σαφήνεια από την μέχρι τώρα πορεία τους. Ο πήχης όλο και ανεβαίνει θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε.

Ως παιδαγωγός και πιανίστα επιτελείται σημαντικό εκπαιδευτικό έργο. Πως βλέπετε το ενδιαφέρον των μαθητών για την κλασική μουσική στην Ελλάδα;

            Ως  παιδαγωγός, μα πρωτίστως ως μουσικός, πρωταρχικό μου μέλημα είναι να μεταλαμπαδεύω την αγάπη για την τέχνη των ήχων στους μαθητές μου. Κάθε δάσκαλος γνωρίζει πολύ καλά πως ανάλογα με τα κίνητρα, το οικογενειακό περιβάλλον και τα ερεθίσματα που έχουν τα παιδιά, μπορεί να αξιοποιήσει τις υπάρχουσες δεξιότητες τους και να αναπτύξει καινούργιες. Σ’ αυτό το κομμάτι καλούνται οι παιδαγωγοί της μουσικής να αναδείξουν νέα ταλέντα και να κάνουν όλους τους μαθητές να αγαπήσουν την κλασική μουσική. Μέσα σ ’αυτό το πλαίσιο, θα έλεγα πως το ενδιαφέρον των μαθητών για την κλασική μουσική στην Ελλάδα παραμένει αμείωτο, σε πείσμα των καιρών και της υλιστικής νοοτροπίας που ταλανίζει τη σύγχρονη κοινωνία. Γιατί η μουσική πάνω και πέρα απ’ όλα είναι αξία και ιδανικό.

Ποιες είναι οι προσδοκίες σας και ποιο το δικό σας μήνυμα για το μέλλον;

            Οι προσδοκίες μου είναι διαρκώς να εξελισσόμαστε, να προχωράμε και να έχουμε συνεχή ανοδική πορεία, όχι για να αντιγράψουμε κάποιον άλλο, άλλα για να ξεπερνάμε καθημερινά τον ίδιο μας τον εαυτό. Όπως είπε και ο Καζαντζάκης να εφαρμόσουμε και εμείς αυτό το "φτάσε όπου δεν μπορείς " στην πράξη. Το μήνυμα μου για το μέλλον είναι να καταφέρουμε να βρούμε τον εαυτό μας κι αυτό θεωρώ μπορεί να μας το προσφέρει απλόχερα η Τέχνη. Επιπρόσθετα, πιστεύω ακράδαντα πως η Τέχνη καλό θα είναι να κατέχει σημαντική θέση στην ζωή μας, διότι έχει την δυνατότητα να μας εξανθρωπίσει  και να συμβάλει καθοριστικά στην εξάλειψη πολλών δεινών που κατατρύχουν τη σημερινή κοινωνία και τον άνθρωπο.