2ο Βραβείο για το Σύνολο Μιούζικαλ & Μουσικής Κινηματογράφου Μουσικού Σχολείου Λάρισας (Κατηγορία Λυκείου – βίντεο)
Όλα ξεκίνησαν με αφορμή την ανάγνωση ενός μηνύματος ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
9ος Καλλιτεχνικός Διαγωνισμός με θέμα:
« Μπαίνοντας στα παπούτσια του Άλλου… Συνδέομαι…»
Το Κέντρο Πρόληψης Π.Ε. Λάρισας - Ο.ΚΑ.ΝΑ. σε συνεργασία με την Περιφέρεια Θεσσαλίας – Περιφερειακή Ενότητα Λάρισας, το Γραφείο Σχολικών Δραστηριοτήτων της Πρωτοβάθμιας και την Προϊσταμένη Εκπαιδευτικών Θεμάτων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, διοργανώνει σχολικό διαγωνισμό […].
- Λες; Θα πρέπει να έχουμε τη συγκατάθεση των γονιών!
- Ναι, γιατί όχι!
- Ας το προτείνουμε στα παιδιά!
Μια σπίθα έλαμψε στα μάτια τους! Η απόφαση ομόφωνη από τους μαθητές/μέλη του Συνόλου Μιούζικαλ και Μουσικής Κινηματογράφου του Μουσικού μας Σχολείου.
- Και τι θα κάνουμε κυρία;
- Θα είστε ο εαυτός σας!
Το σενάριο προκειμένου να αποδοθεί όσο το δυνατόν πιο πειστικά θα πρέπει να μας είναι κάπως οικείο, να αποτελεί στοιχείο της μουσικής μας καθημερινότητας, να μας «αγγίζει». Η διανομή ρόλων; Κάποιοι υποδύονταν τους «κακούς», άλλοι το «θύμα», κάποιοι πάλι τους «αλληλέγγυους». Η σύλληψη, η σκηνοθεσία, όλα προϊόντα της φαντασίας των παιδιών. Το τεχνικό team, η χορωδία, η ορχήστρα. Τα μέσα; Ο χρόνος του γυρίσματος;
Η προθεσμία παράδοσης του βίντεο πλησίαζε. Όλα φάνταζαν δύσκολα. Το κέφι ατελείωτο, οι «γκάφες» αμέτρητες, ένας καθηγητής ξεπρόβαλε στον διάδρομο την ώρα του γυρίσματος.
-Αχ όχι!
-Πάλι από την αρχή…
Ο διευθυντής, υποστηρικτικός. Οι συνάδελφοι έδειχναν κατανόηση! Η πρώτη σκηνή δεν ήταν καλή και δεν γινόταν να χρησιμοποιηθεί.
- Ξανά από την αρχή!
- Πότε θα συνεχίσουμε;
Το κουδούνι του σχολείου φάνταζε απειλητικό, στράγγιζε στην κυριολεξία τον λιγοστό εναπομείναντα χρόνο.
- Παιδιά, όταν θα πάμε σχολικό περίπατο θα παραμείνουμε το πρωί στο σχολείο για να τραβήξουμε ξανά την πρώτη σκηνή.
- Η μουσική επένδυση στην ταινία μας;
Το κόψε-ράψε των σκηνών; (Οι μαθητές γελούσαν διότι υπάρχει μια συγκεκριμένη λέξη - αγγλικής προέλευσης- που μας διαφεύγει εμάς τους καθηγητές. Τα παιδιά, γνωρίζουν καλύτερα από αυτά...). Μάθαμε από τους μαθητές!
Έπειτα, η Αγωνία για το τι θα κρατήσουμε.
- Η διάρκεια δεν θα πρέπει να ξεπερνά τα 5 λεπτά!
Μετά από πολλή προσπάθεια, η αποστολή του βίντεο σε συγκεκριμένη ημερομηνία παραδόθηκε. Τα επιβεβαιωμένα όμως κρούσματα κορωνοϊού αυξάνονταν.
- Κάτι ακούστηκε ότι θα κλείσουν τα σχολεία.
- Θα προλάβουμε να το δούμε όλοι μαζί, έστω για μια φορά;
- Ναι, θα προλάβουμε!
Προλάβαμε. Το τελικό βίντεο το είδαμε όλοι μαζί μια ημέρα προτού κλείσουν τα σχολεία. Χαλάλι η πρόβα του Συνόλου που χάθηκε. Είδαμε και τις σκηνές bloopers (μάθαμε ότι έτσι λένε τις σπαρταριστές αστείες σκηνές που συμβαίνουν ενώ δεν ανήκουν στο σενάριο) ας είναι καλά οι μαθητές μας που τα γνωρίζουν αυτά καλύτερα), γελάσαμε μετά δακρύων.
Το κουδούνι ξαναχτύπησε, ετούτη τη φορά ένα χαμόγελο ικανοποίησης συνόδευε τα πρόσωπά μας! Τα καταφέραμε. Κάποια πράγματα ίσως να ήταν διαφορετικά, ίσως λίγο καλύτερα εάν και εφόσον υπήρχε χρόνος.
- Παιδιά, θα σας ενημερώσουμε μόλις έχουμε νεότερα!
Έπειτα από μια ημέρα αποφασίστηκε το κλείσιμο των σχολείων λόγω πανδημίας.
Όλα ήταν διαφορετικά... Χαθήκαμε! Η μόνη μας επαφή, κάθε Τετάρτη μέσω μιας πλατφόρμας. Όλα όμως ήταν τόσο διαφορετικά...
- Κυρία, οι γονείς μας πως θα το δουν;
- Θα σας στείλουμε τον σύνδεσμο.
Πέρασε πολύς καιρός με τα σχολεία ερμητικά κλειστά.
Κύλησε ο χρόνος...
Τα σχολεία άνοιξαν ξανά. Τα αποτελέσματα του διαγωνισμού μας γνωστοποιήθηκαν. Και πάλι όλα ήταν διαφορετικά. Οι μαθητές ξεπερνούν τις 8 δεκάδες. Πώς να επιλέξουμε τρία μόνον ονόματα (ήταν και ένας από τους όρους του διαγωνισμού). Ξέραμε ότι θα ήταν δύσκολη η επιλογή σε περίπτωση που χρειαζόταν να την κάνουμε. Η τελετή απονομής θα πρέπει να έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και με κανόνες που προβλέπονται από τα πρωτόκολλα για την προστασία της δημόσιας υγείας.
Για εμάς το βραβείο ανήκει και στους 80!
Κάποιοι εργάστηκαν πάρα μα πάρα πολύ σκληρά, ώρες ατελείωτες. Γνώριζαν τη διαδικασία παραγωγής ενός βίντεο. Αποδείχτηκαν θησαυρός! Κάποιοι, μοιράστηκαν το ταλέντο τους στο χορό, στο πιάνο, στη μαρίμπα, στη χορογραφία, στο beatbox. Κάποιοι τραβούσαν με την κάμερα, όλοι τραγούδησαν, άλλος πάλι, υποδύθηκε τον μαέστρο. Η χαρά μας είναι απερίγραπτη που όλοι αυτοί οι χαρισματικοί μαθητές ανήκουν στο δυναμικό του σχολείου μας. Θα θέλαμε να αναφέρουμε όλα τα ονόματα και να μην ξεχάσουμε κανένα. Όλοι, μα όλοι συνέβαλαν!
Ευχαριστούμε θερμά την κ. Χριστίνα Ηλιάδη, Προϊσταμένη Εκπαιδευτικών Θεμάτων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης για όλη τη βοήθεια που μας παρείχε.
Γονείς, σας ευχαριστούμε για την εμπιστοσύνη σας, να χαίρεστε τα παιδιά σας. Νιώθουμε ευγνώμονες που μας επιτρέπετε να τα χαιρόμαστε και εμείς.
Froso Ktistaki
Φρόσω Κτιστάκη, καθηγήτρια του Μουσικού Σχολείου Λάρισας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου