Σάββατο 6 Ιουνίου 2020

Προβολή του “Les Miserables” + Bar στην ταράτσα

Ο σκηνοθέτης Λατζ Λι, γέννημα θρέμμα της Μονφερμέιγ, ιδιαίτερα γνωστός για τα ντοκιμαντέρ του, που απεικονίζουν την πραγματικότητα της κοινωνικής και πολιτικής ζωής της Γαλλίας, σ’ αυτό το φιλμ (πρώτο του μεγάλου μήκους και επίσημη πρόταση της Γαλλίας για Όσκαρ Ξένης Ταινίας) μιλάει για τη ζωή του, τις εμπειρίες του κι αυτές των συγγενικών του προσώπων, όπως δηλώνει, οπότε ό,τι βλέπουμε βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα.


Το φιλμ είναι γυρισμένο στις υποβαθμισμένες γειτονιές του Παρισιού και πιο συγκεκριμένα εκεί που ο Βίκτορ Ουγκό εμπνεύστηκε τους «Αθλίους». Μια γειτονιά «πολυπολιτισμική» αφού κατοικούν και προσπαθούν να επιβιώσουν μετανάστες από τη Βόρεια Αφρική, τη Μέση Ανατολή και Ρομά. Η συμβίωση είναι δύσκολη και όλοι βρίσκονται συνεχώς σε τεντωμένο σκοινί, ενώ οι πιο καπάτσοι κάνουν κουμάντο και κρατούν ισορροπίες ή δημιουργούν προβλήματα.

Σ’ αυτή τη γειτονιά τοποθετείται ένας νέος αστυνομικός ο Στεφάν (Νταμιέν Μπονάρ), ο οποίος μαζί με δύο «παλιούς» τον Κρις (Αλέξις Μανέντι), που είναι ακραίος, ρατσιστής και δημιουργεί μπελάδες και τον Γκουάντα (Ντζεμπρίλ Ζονγκά), έναν μουσουλμάνο Αφρικανό που είναι πιο συμβιβαστικός, περιπολούν και προσπαθούν να επιβάλλουν την τάξη, ματαίως, αφού όλοι τους αντιπαθούν.

Από την πρώτη κιόλας ημέρα της κοινής τους περιπολίας θα αντιμετωπίσουν ένα περίεργο περιστατικό της κλοπής ενός μικρού λιονταριού από παρακείμενο τσίρκο. Η κλοπή αυτή θα προκαλέσει αλυσιδωτές αντιδράσεις μεταξύ των ντόπιων, του επικεφαλής κουμανταδόρου της περιοχής που τον αποκαλούν «Δήμαρχο» και των αστυνομικών εκ των οποίων ο Γκουάντα τραυματίζει κατά λάθος ένα παιδί, γεγονός που θα προκαλέσει μια τεράστια έκρηξη βίας.

Ο σκηνοθέτης Λατζ Λι ενώ ξεκινά το φιλμ σαν ένα τηλεοπτικό επεισόδιο των Ρούκις, με τον καλό και τον κακό αστυνομικό να είναι στα μαχαίρια και τον τρίτο να προσπαθεί να τους ηρεμήσει για το καλό όλων (συνταγή), καταλήγει να μετατρέψει το φιλμ σε ένα πολυεπίπεδο κοινωνικο-πολιτικό δράμα. Όπως λέει και ο ίδιος: «Οι Άθλιοι είναι μια ανθρωπιστική και ταυτόχρονα πολιτική ταινία που καταγγέλλει το σύστημα στο οποίοι όλοι πέφτουν θύματα. Η ευθύνη πέφτει στους πολιτικούς και τα πράγματα μόνο χειροτερεύουν. Παρόλα αυτά, έχουμε μάθει να ζούμε σε αυτές τις γειτονιές, με 30 εθνικότητες να συνυπάρχουν. Η ζωή στα προάστια απέχει πολύ από αυτό που δείχνει η τηλεόραση. Πως θα μπορούσαν οι πολιτικοί να λύσουν τα προβλήματα μας όταν δεν ξέρουν καν πως ζούμε;»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΚΑΙ ΠΑΜΕ ΠΡΙΜΑ… της Μαρίνας Σωτηροπούλου

  ΚΑΙ ΠΑΜΕ ΠΡΙΜΑ… της Μαρίνας Σωτηροπούλου / Νέο έργο Μια επίκαιρη κωμωδία για την παρακμή της πολιτικής αλλά και της κοινωνίας ΠΡΕΜΙΕΡΑ Σάβ...